• آ
  • ا
  • ب
  • پ
  • ت
  • ج
  • چ
  • ر
  • ز
  • ژ
  • د
  • ط
  • ف
  • ق
  • گ
  • ک
  • ع
  • غ
  • م
  • هـ

شکستگی استخوان ؛ انواع، علائم، تشخیص و درمان | کافه پزشکی

شکستگی استخوان یک وضعیت پزشکی است که در آن تداوم استخوان از بین می رود و اصطلاحا استخوان دچار شکستگی می شود. درصد قابل توجهی از شکستگی های استخوانی به علت نیروی شدید یا استرس رخ می دهد.

با این حال، شکستگی ممکن است در نتیجه برخی از شرایط پزشکی ایجاد شود که برخی از این شرایط عبارتند از: ضعف استخوان ها مثلا پوکی استخوان، برخی از سرطان ها و یا اختلال استخوان زایی یا استئوژنز ایمپرفکتا. شکستگی استخوان ناشی از یک وضعیت پزشکی، تحت عنوان شکستگی پاتولوژیک شناخته می شود. همراه کافه پزشکی باشید

حقایق سریع در مورد شکستگی استخوان

در اینجا برخی از نکات کلیدی در مورد شکستگی وجود دارد. جزئیات بیشتر و اطلاعات کلی تر در ادامه وجود دارد.

  • بیشتر شکستگی های استخوان ناشی از تروما و حوادث اتفاق می افتد.
  • شکستگی های استخوان ناشی از بیماری، به عنوان شکستگی های پاتولوژیک نامیده می شود.
  • شکستگی مرکب وضعیتی است که باعث آسیب به پوشش پوست می شود.
  • التیام استخوان یک فرایند طبیعی است. 

شکستگی استـخوان چیست؟

چند راه مختلف وجود دارد که در آن یک استخوان می تواند دچار شکستگی شود؛ برای مثال، نوعی از شکستـگی استـخوان که سبب آسیب به بافت اطراف نمی شود و پوست را پاره نمی کند به عنوان شکستگی بسته شناخته می شود.

از سوی دیگر، نوعی شکستگی که در آن، بافت اطراف آسیب می بیند و و حتی پوست را نیز پاره می کند شکستگی مرکب یا شکستگی باز شناخته می شود. شکستگی های مرکب عموما جدی تر از شکستگی های بسته هستند زیرا خطر عفونت در آنها بیشتر است.

بیشتر استخوان های انسان به طور شگفت آوری قوی هستند و می توانند در مقابل نیروی شدید مقاومت کنند. با این حال، اگر نیرو بیش از حد قدرتمند باشد یا مشکلی در استخوان وجود داشته باشد، شکستگی می تواند رخ دهد.

هر چه سن افزایش می یابد، استخوان ها کمتر می توانند مقاومت کنند. از آنجایی که استخوانهای بچه خاصیت الاستیکی بیشتری دارند، حالت های شکستگی متفاوت تری دارند. 

انواع شکستگی استـخوان

طیفی از انواع شکستگی وجود دارد:

شکستگی انفجاری : عضله یا رباط بر روی استخوان فشار می آورد و باعث شکستن آن می شود.

شکستگی خرد شده : استخوان به قطعات زیادی تقسیم می شود.

شکستگی فشرده : در استخوان اسفنجی ستون فقرات اتفاق می افتد. به عنوان مثال، بخش جلویی یک مهره در ستون فقرات ممکن است به علت پوکی استخوان دچار شکستگی شود.

شکستگی جا به جایی : مفصل جا به جا می شود و یکی از استخوان های مفصل دچار شکستگی می شود.

شکستگی ترکه تری : شکستگی جزئی در یک طرف استخوان رخ می دهد، اما استخوان به طور کامل شکسته نمی شود. این نوع بیشتر در میان کودکان رایج است چرا که استخوان های آنها نرمتر و الاستیک تر است.

شکستگی مویی : شکستگی استـخوانی جزئی است. گاهی اوقات این نوع شکستگی با سخت افزارهای معمولی قابل شناسایی است.

شکستگی نهفته : زمانی که استخوان شکسته می شود، یک قطعه از استخوان به داخل قطعه ای دیگر وارد می شود.

شکستگی داخل مفصلی : جایی که شکستن به سطح مفصل گسترش می یابد.

شکستگی طولی : شکستن در طول استخوان رخ می دهد.

شکستگی مورب : شکستگی به محور طولی استخوان منتهی می شود.

شکستگی پاتولوژیک : زمانی که یک بیماری یا وضعیت اولیه، استخوان را تضعیف کرده و باعث شکستگی می شود.

شکستگی اسپیرال : شکستگی که در آن حداقل یک بخش از استخوان پیچ خورده است.

شکستگی استرسی : شایع در ورزشکاران. شکستن استخوان به علت استرس و فشارهای مکرر رخ می دهد.

شکستگی توروس : استخوان تغییر شکل می دهد اما ترک بر نمی دارد. در کودکان بیشتر رایج و بسیار دردناک است.

شکستگی عرضی : شکستگی در عرض یک استخوان.

علائم شکستگی استـخوان

علائم و نشانه های شکستگی با توجه به اینکه کدام استخوان تحت تاثیر قرار گرفته است، سن بیمار، سلامت عمومی و همچنین شدت آسیب متفاوت است. با این حال، اغلب آنها موارد زیر را شامل می شوند:

  • درد
  • ورم
  • کبودی
  • تغییر رنگ پوست در اطراف منطقه آسیب دیده
  • زاویه غیر معمول نقطه آسیب دیده
  • بیمار قادر به قرار دادن وزنه در ناحیه آسیب دیده نیست
  • بیمار نمی تواند منطقه آسیب دیده را تکان دهد
  • اگر شکستگی باز باشد، خونریزی ممکن است اتفاق بیفتد

هنگامی که یک استخوان بزرگ مانند لگن یا استخوان ران آسیب دیده است:

  • ممکن است بیمار دچار کم خونی شود زیرا استخوان این ناحیه بسیار پر خون است
  • بیمار ممکن است سرگیجه و احساس ضعف داشته باشد
  • داشتن حالت تهوع

در صورت امکان، فردی را که دارای شکستگی است حرکت ندهید تا یک متخصص مراقبت های بهداشتی بتواند وضعیت را بررسی کند و در صورت لزوم دستوراتی را اعمال کند.

علل شکستگی استـخوان

اغلب شکستگی ها ناشی از ضربه شدید یا تصادف خودرو است. استخوان های سالم بسیار مستحکم و انعطاف پذیر هستند و می توانند به طرز شگفت آوری قوی باشند. دو عامل خطر ابتلا به شکستگی را افزایش می دهد: قدرت کم استخوان و ضربه شدیدتر.

افراد مبتلا به بیماری ها و شرایطی که ممکن است استخوان ها را تضعیف کنند خطر ابتلا به شکستگی بیشتری دارند. مثالها شامل پوکی استخوان، عفونت یا تومور است. همانطور که قبلا ذکر شد، این نوع شکستگی به عنوان شکستگی پاتولوژیک شناخته می شود.

شکستگی های استرسی، ناشی از تنش های مکرری است که معمولا در میان ورزشکاران حرفه ای یافت می شود.

تشخیص و درمان شکستگی استـخوان

پزشک معاینه فیزیکی را انجام می دهد، علائم شناسایی می کند و تشخیص می دهد.

پزشکان اغلب ایکس ری را تجویز می کنند. در بعضی موارد، MRI یا سی تی اسکن نیز ممکن است دستور داده شود.

التیام استخوان یک فرایند طبیعی است که در بیشتر موارد به طور خودکار رخ می دهد. معمولا درمان شکستگی به منظور حصول اطمینان از بهترین عملکرد پس از بهبود یافتن است و بر روی فراهم آوردن بهترین شرایط برای بهبود تمرکز دارد.

بیمار معمولا تحت بیهوشی عمومی قرار می گیرد. کاهش شکستگی ممکن است با کشیدن قطعات استخوانی یا جراحی انجام شود.

بی حرکتی : به محض اینکه استخوانها هم تراز شدند، باید برای ترمیم بی حرکت نگه داشته شوند. این ممکن است شامل موارد زیر باشد:

  • گچ و یا پرانتزهای عملکردی پلاستیکی : این وسایل استخوان را در موقعیت بی حرکت نگه می دارند تا زمانی که بهبودی حاصل یابد.
  • ورق های فلزی و پیچ ها : این روش ممکن است از تکنیک های تهاجمی بیشتری استفاده کنند.
  • ناخن داخل مدولاری : میله های فلزی در مرکز استخوان های بلند قرار می گیرند. سیم های انعطاف پذیر ممکن است در کودکان استفاده شوند.
  • فیکساتورهای خارجی : ممکن است از فیبرهای فلزی یا کربنی ساخته شود. آنها دارای پین های فولادی هستند که به طور مستقیم از طریق پوست وارد استخوان می شوند و مثل یک نوع داربست در خارج از بدن هستند.

معمولا ناحیه استخوان شکسته به مدت ۲ تا ۸ هفته غیر فعال است. مدت این زمان به اینکه کدام استخوان آسیب دیده است و اینکه آیا عوارضی مانند مشکل خونی یا عفونت وجود دارد بستگی دارد.

التیام : اگر استخوان شکسته به درستی تنظیم و ثابت نگه داشته شود، فرایند التیام معمولا ساده است.

استئوکلاست ها (سلول های استخوانی) استخوان های قدیمی و آسیب پذیر را جذب می کنند در حالی که استئوبلاست ها (دیگر سلول های استخوان) برای ایجاد استخوان جدید استفاده می شوند.

کالوس استخوان جدیدی است که در اطراف شکستگی ایجاد می شود. در هر دو طرف شکستگی تشکیل می شود و به سمت هر انتها می رسد تا شکاف شکستگی پر شود. در نهایت، استخوان ترمیم می شود.

سن بیمار، اینکه کدام استخوان تحت تاثیر قرار گرفته است، نوع شکستگی و همچنین سلامت عمومی بیمار، همه عواملی هستند که بر میزان بهبودی استخوان تأثیر می گذارد. اگر بیمار به طور منظم سیگار می کشد، فرآیند بهبود بیشتر طول خواهد کشید.

فیزیوتراپی : پس از بهبود استخوان، ممکن است لازم باشد که قدرت عضلانی و همچنین تحرک را به قسمت آسیب دیده بازگردانید. اگر شکستگی در نزدیکی مفصل اتفاق بیفتد، خطر سفتی دائمی یا آرتریت وجود دارد و فرد ممکن است قادر به خم کردن مفصل نباشد.

جراحی : اگر آسیب به پوست و بافت نرم در اطراف استخوان یا مفصل آسیب دیده رخ دهد، ممکن است جراحی پلاستیک ضروری باشد.

شکستگی های نان یونیون و یونیون تاخیری

شکستگی های نان یونیون، شکستگی هایی هستند که نمی توانند بهبود یابند در حالی که شکستگی های یونیون تاخیری، شکستگی هایی هستند که طول می کشد تا درمان شوند.

  • اولتراسوند تراپی : سونوگرافی با شدت کم به طور روزانه به منطقه آسیب دیده اعمال می شود. این ثابت شده است که به درمان شکستگی کمک می کند. مطالعات در این زمینه هنوز ادامه دارد.
  • پیوند استخوان : اگر شکستگی درمان نمی شود، استخوان طبیعی یا مصنوعی برای تحریک استخوان شکسته پیوند می شود.
  • درمان با سلول های بنیادی : در حال حاضر در حال بررسی است که آیا می توان از سلول های بنیادی برای درمان شکستگی ها استفاده کرد یا خیر.

 

منبع : medicalnewstoday.com | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی


نظر دهید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد