• آ
  • ا
  • ب
  • پ
  • ت
  • ج
  • چ
  • ر
  • ز
  • ژ
  • د
  • ط
  • ف
  • ق
  • گ
  • ک
  • ع
  • غ
  • م
  • هـ

بیماری پرخوری عصبی یا بولیمیا Bulimia Nervosa | کافه پزشکی

بیماری پرخوری عصبی یا بولیمیا با مصرف مواد غذایی زیاد در مدت کوتاه و عدم کنترل مصرف غذا مشخص می شود. فرد مبتلا به بولیمیا می تواند به میزان ۳۴۰۰ کالری در کمتر از یک ساعت و ۲۰۰۰۰ کالری در هشت ساعت مصرف کند ! افراد مبتلا به پرخوری عصبی اغلب می دانند که دچار مشکل هستند و از ناتوانی خود برای جلوگیری از خوردن می ترسند. بر خلاف افراد مبتلا به آنورکسیا، افراد مبتلا به بولیمیا می توانند وزن طبیعی خود را حفظ کنند. اما مانند افراد مبتلا به آنورکسیا، اغلب از افزایش وزن خود می ترسند، به شدت می خواهند وزن کم کنند و به شدت از شکل بدن خود ناراضی هستند. افراد مبتلا به Bulimia اغلب دارای بیماری های روانشناختی مشترک مانند افسردگی و اضطراب و مشکلات سوء مصرف مواد هستند.

تخمین زده می شود که یک تا چهار درصد زنان در طی عمر خود پرخوری عصبی دارند. شیوع آن در مردان ناشناخته است، اما در مردان نسبت به زنان بسیار کمتر است. همراه کافه پزشکی باشید

آنچه در این پست کافه پزشکی خواهید دید

علائم پرخوری عصبی

نشانه های رایج عبارتند از:

  • خوردن مجدد غذا، که با خوردن مقدار بیشتری غذا دو ساعت بعد از وعده اصلی مشخص می شود
  • احساس می کند که نمی تواند غذا خوردن را کنترل کند 
  • رفتار های عجیب برای جلوگیری از افزایش وزن، مانند استفراغ ناشی از دستکاری خود فرد، سوء استفاده از ملین ها، دیورتیک ها یا داروهای دیگر.
  • روزه داری و ورزش بیش از حد
  • خود ارزیابی بیش از حد شکل و وزن بدن

سایر علائم عبارتند از:

  • گلو درد مزمن 
  • غدد متورم در گردن و زیر فک
  • دندان های پوسیده و حساس در نتیجه تماس با اسید معده
  • اختلال ریفلاکس معده به مری
  • ناراحتی روده 
  • مشکلات کلیوی از سوء مصرف دیورتیک
  • کم خونی شدید 

بولیمیا به عنوان خفیف، متوسط یا شدید بر اساس تعداد رفتارهای نامناسب که هر هفته اتفاق می افتد، طبقه بندی می شود.

علل پرخوری عصبی

بولیمیا تنها مشکلات غذایی نیست و ممکن است بوسیله استرس یا احساسات ناراحت کننده مثل خشم و ناراحتی ایجاد شود. از بین بردن و اقدامات دیگر برای جلوگیری از افزایش وزن، راه هایی برای افراد مبتلا به بولیمیا است که احساس کنترل بیشتری در زندگی خود و کاهش استرس و اضطراب می کنند. هیچ علت شناخته شده برای پرخوری عصبی وجود ندارد، اما برخی عوامل وجود دارد که ممکن است بخشی از آن باشد :

فرهنگ : زنان در ایالات متحده تحت فشار هستند که اندام ایده آل خاصی داشته باشند. عکسهای زنان مدل، باعث می شود که زنان در مورد بدنشان احساس خوبی نداشته باشند. به طور فزاینده، مردان نیز احساس تمایل برای داشتن یک بدن عالی دارند.

خانواده ها : اگر شما یک مادر یا خواهر با برلیمیا دارید، احتمال بیشتری دارید که آن را دریافت کنید. 

تغییرات زندگی یا حوادث استرس زا : حوادث تهاجمی مانند تجاوز جنسی، و همچنین عوامل استرس زا مانند ایجاد یک شغل جدید، می تواند موجب اختلال شود.

صفات شخصیتی : افراد با بولیمیا ممکن است عزت نفس کم و احساس ناامید کننده داشته باشد. 

زیست شناسی : ژن ها، هورمون ها و مواد شیمیایی مغزی ممکن است به توسعه پرخوری عصبی کمک کند.

درمان پرخوری عصبی 

درمان برای bulimia اغلب ترکیبی از گزینه ها را شامل می شود و به نیازهای فرد بستگی دارد.

بیمار ممکن است مشاوره تغذیه و روان درمانی، به ویژه رفتار درمانی شناختی و دارو دریافت کند. بعضی از داروهای ضد افسردگی، مانند فلوکستین (نام تجاری، Prozac) تنها دارویی است که توسط FDA برای درمان بولیمیا تایید شده است، ممکن است به بیماران برای رفع افسردگی و اضطراب نیز کمک کنند. به نظر می رسد این دارو همچنین به کاهش مصرف غذا کمک کند.

رفتار درمانی شناختی که برای درمان بولیمیا نیز مناسب است، در تغییر و بهبود نگرش نسبت به خوردن موثر است. درمان ممکن است به صورت یک به یک یا در یک گروه انجام شود.

توجه: با وجود ایمنی نسبی و محبوبیت مهار کننده های بازجذب سروتونین انتخابی (SSRIs) و سایر داروهای ضد افسردگی، برخی از مطالعات پیشنهاد کرده اند که ممکن است عوارض ناخواسته ای به خصوص در نوجوانان و بزرگسالان جوان داشته باشند. در سال ۲۰۰۴، پس از بررسی دقیق داده ها، FDA یک برچسب هشدار جعبه سیاه بر روی تمام داروهای ضد افسردگی را به اطلاع عموم مردم درباره احتمال بالقوه افزایش تفکر خودکشی و تلاش در کودکان و نوجوانان رساند. هشدار جعبه سیاه، جدی ترین نوع هشدار در مورد برچسب گذاری داروهای تجویزی است.

تحقیق جاری

بر خلاف اختلالات عصبی که معمولا به یک ضایعه خاص در مغز اشاره می شود، اختلال خوردن احتمالا شامل فعالیت غیر طبیعی در سیستم مغز می شود. محققان بیشتر از ابزارهای علوم اعصاب مانند تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) استفاده می کنند تا اختلالات خوردن و نحوه برخورد با کسانی که اختلال را تجربه می کنند درک کنند.

تحقیقات رفتاری و روان شناختی در زمینه اختلالات خوردن پیچیده و چالش برانگیز است. در حال حاضر مطالعات جدید برای اصلاح کمبود اطلاعات در مورد درمان ها در حال انجام است. محققان همچنین در حال کار بر روی تعریف فرایندهای اولیه اختلالات هستند که باید به شناسایی درمانهای بهتر کمک کند.

 

منبع : psychologytoday.com | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی


نظر دهید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد