• آ
  • ا
  • ب
  • پ
  • ت
  • ج
  • چ
  • ر
  • ز
  • ژ
  • د
  • ط
  • ف
  • ق
  • گ
  • ک
  • ع
  • غ
  • م
  • هـ

آنفولانزا

همه چیز درباره آنفولانزا (influenza) | کافه پزشکی

آنفولانزا یک عفونت ویروسی است که به سیستم تنفسی شما – بینی، گلو و ریه ها – حمله می کند. 

برای بیشتر افراد، آنفولانزا به خودی خود درمان می شود اما گاهی اوقات آنفولانزا و عوارض آن می تواند کشنده باشد. اگرچه واکسن سالانه آنفولانزا ۱۰۰ درصد مؤثر نیست اما بهترین دفاع در برابر آنفولانزا است. همراه کافه پزشکی باشید

افرادی که در معرض خطر بیشتری برای ایجاد عوارض آنفولانزا قرار دارند عبارتند از :

  • کودکان خردسال زیر ۵ سال (به ویژه کودکان با سن کمتر از ۱۲ ماهگی)
  • افراد بزرگتر از ۶۵ سال
  • ساکنان خانه های سالمندان و سایر مراکز مراقبت طولانی مدت
  • زنان باردار تا دو هفته پس از زایمان
  • افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند
  • افرادی که بیماری های مزمن دارند مانند آسم، بیماری های قلبی، بیماری کلیوی، بیماری کبدی و دیابت
  • افرادی که بسیار چاق هستند (دارای شاخص توده بدنی ۴۰ یا بالاتر هستند)

علائم آنفولانزا

در ابتدا آنفولانزا ممکن است مانند سرماخوردگی و گلودرد به نظر برسد اما سرماخوردگی معمولا به آرامی بروز می کند، در حالی که آنفولانزا به طور ناگهانی روی می دهد. اگرچه سرماخوردگی می تواند اذیت کننده باشد اما معمولا آنفولانزا فرد را بیشتر اذیت می کند.

علائم آنفولانزا شامل موارد زیر است :

  • تب بالای ۱۰۰٫۴ فارنهایت (۳۸ درجه سانتیگراد)
  • درد عضلانی
  • لرز و عرق
  • سردرد
  • سرفه خشک و مداوم
  • خستگی و ضعف
  • گرفتگی بینی
  • گلو درد

علل بروز آنفولانزا

وقتی شخص مبتلا به عفونت سرفه یا عطسه می کند و یا در حال گفتگو است، ویروس های آنفولانزا به صورت قطره وارد هوا می شوند. اگر شما قطرات را مستقیما استنشاق کنید یا با دست خود یک شی آلوده – تلفن یا صفحه کلید رایانه – را لمس کرده و سپس دست خود را به چشم، بینی یا دهان خود بمالید، می توانید این بیماری را دریافت کنید.

این بیماری از قبل شروع علائم تا حدود پنج روز پس از شروع علائم قابلیت انتقال دارد. کودکان و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند ممکن است برای مدتی طولانی تر واگیر داشته باشند.

ویروس های آنفولانزا دائما در حال تغییر هستند و سویه های جدید مرتباً ظاهر می شوند. اگر در گذشته به آنفلوانزا مبتلا شده اید، بدن شما آنتی بادی هایی را برای مبارزه با آن گونه خاص ویروس ساخته است. اگر ویروس های آنفولانزا در آینده شبیه به مواردی باشد که قبلا با آنها روبرو بوده اید، این آنتی بادی ها ممکن است از بروز عفونت جلوگیری کرده یا شدت آن را کاهش دهند.

آنتی بادی ها نمی توانند شما را از ابتلا به شکل های جدید ویروس آنفولانزا محافظت کنند.

عوامل خطر ابتلا به آنفولانزا

عواملی که ممکن است خطر ابتلا به آنفولانزا یا عوارض آن را افزایش دهند عبارتند از :

سن : آنفلولانزای فصلی در کودکان زیر ۱۲ ماه و بزرگسالان ۶۵ سال به بالا بیشتر رخ می دهد.

شرایط زندگی یا کار : افرادی که در موقعیت هایی مانند خانه سالمندان یا پادگان های نظامی کار می کنند، به احتمال زیاد دچار آنفولانزا می شوند. افرادی که در بیمارستان بستری هستند نیز در معرض خطر بیشتری هستند.

سیستم ایمنی ضعیف : درمان سرطان، داروهای ضد دفع، استفاده طولانی مدت از استروئیدها، پیوند عضو، سرطان خون یا HIV / AIDS می تواند سیستم ایمنی بدن را تضعیف کند. این امر می تواند ابتلا به آنفولانزا را برای شما راحت تر کند و همچنین ممکن است خطر ابتلا به عوارض را افزایش دهد.

بیماری های مزمن : شرایط مزمن از جمله آسم، دیابت، بیماری های قلبی، بیماری های عصبی، ناهنجاری در کلیه، کبد یا بیماری های خونی ممکن است خطر ابتلا به عوارض آنفولانزا را افزایش دهد.

مصرف آسپرین زیر سن ۱۹ سال : افرادی که سن آنها کمتر از ۱۹ سال است و به صورت طولانی مدت آسپیرین مصرف می کنند در صورت ابتلا به آنفولانزا در معرض ابتلا به سندرم ری هستند.

بارداری : زنان باردار به ویژه در سه ماهه دوم و سوم به احتمال زیاد عوارض آنفولانزا را نشان می دهند. همچنین زنانی که دو هفته از زایمان آنها گذشته است، بیشتر در معرض عوارض مربوط به آنفولانزا هستند.

چاقی : در افرادی که دارای شاخص توده بدنی ۴۰ یا بیشتر هستند، خطر ابتلا به عوارض ناشی از آنفولانزا زیاد است.

عوارض آنفولانزا

اگر جوان و سالم هستید، آنفولانزای فصلی معمولاًجدی نیست. آنفولانزا بدون اینکه اثرات ماندگاری داشته باشد در عرض یک یا دو هفته از بین می رود اما کودکان و بزرگسالان در معرض خطر بالای عوارض زیر هستند :

  • ذات الریه
  • برونشیت
  • تشدید آسم
  • مشکلات قلبی
  • عفونت گوش

پنومونی جدی ترین عارضه است. برای مسن تر ها و افراد مبتلا به بیماری مزمن، ذات الریه می تواند کشنده باشد.

جلوگیری از ابتلا به آنفولانزا

مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC) واکسیناسیون سالانه آنفولانزا را برای همه افراد در سن ۶ ماه به بالا توصیه می کند.

واکسن آنفولانزای فصلی هر ساله شامل محافظت در برابر سه یا چهار ویروس آنفولانزا است که انتظار می رود در آن سال شایع تر باشند. واکسن به دو صورت تزریقی و اسپری بینی در دسترس است.

در سال های اخیر نگرانی وجود داشت که واکسن اسپری بینی به اندازه کافی در برابر برخی از انواع آنفولانزا مؤثر نباشد. با این وجود پیش بینی شده واکسن اسپری بینی در سال ۲۰۱۹-۲۰۲۰ موثر است. هنوز هم اسپری بینی برای بعضی از گروه ها مانند زنان باردار، کودکان بین ۲ تا ۴ سال مبتلا به آسم و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند توصیه نمی شود.

بیشتر انواع واکسن های آنفولانزا حاوی مقدار کمی پروتئین تخم مرغ هستند. اگر به تخم مرغ آلرژی خفیف دارید – به عنوان مثال بعد از خوردن تخم مرغ کهیر می زنید – می توانید بدون هیچ گونه احتیاط اضافی واکسن را دریافت کنید. اگر حساسیت شدید به تخم مرغ دارید، باید در یک مرکز پزشکی و تحت نظر پزشک متخصص واکسینه شوید.

تشخیص آنفولانزا

پزشک معاینه فیزیکی را انجام می دهد , به دنبال علائم آنفلوانزا می گردد. او احتمالا آزمایشی را انجام می دهد که وجود ویروس های آنفولانزا را تایید می کند.

در مواردی که آنفولانزا گسترده است، ممکن است نیازی به آزمایش آنفولانزا نباشد و پزشک براساس علائم و نشانه های شما تشخیص را انجام می دهد.

آزمایش واکنش زنجیره ای پلیمراز (PCR) در بسیاری از بیمارستان ها و آزمایشگاه ها انجام می شود. آزمایش PCR نسبت به سایر آزمایشات حساس تر است و ممکن است بتواند نوع آنفولانزا را شناسایی کند.

درمان آنفولانزا

معمولا برای درمان آنفولانزا به چیزی بیش از استراحت در رختخواب و مصرف مایعات نیاز ندارید.اما اگر به عفونت شدید مبتلا هستید یا در معرض خطر بیشتری برای عوارض قرار دارید، پزشک ممکن است داروهای ضد ویروسی مانند اوسلتامیویر، زانامیویر، پرامیویر یا بالوکساویر را تجویز کند. این داروها ممکن است بیماری شما را به یک روز کوتاه کنند و به جلوگیری از عوارض جدی کمک کنند.

اوسلتامیویر یک داروی خوراکی است. زانامیویر از طریق دستگاهی استنشاق می شود و نباید توسط کسی که دارای مشکلات مزمن تنفسی مانند آسم و بیماری ریه است مورد استفاده قرار گیرد.

عوارض جانبی داروهای ضد ویروسی ممکن است شامل تهوع و استفراغ باشد. در صورت مصرف این داروها با غذا، این عوارض جانبی کاهش می یابد.

بیشتر سویه های آنفولانزا در برابر آمانتادین و ریمانتادین مقاوم شده اند.

منبع : mayoclinic.org | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی


نظر دهید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد