لوله گذاری داخل تراشه ؛ نکات و توضیحات انتوباسیون و اکستوباسیون | کافه پزشکی
عوارض و خطرات قرار دادن لوله تراشه و خارج کردن آن مسئله ای است که متخصصان و کارشناسان خبره بیهوشی نیز پس از سالها تجربه از آن واهمه دارند. ما در این پست به بررسی این نکات می پردازیم؛ پس تا پایان پست مهمان کافه پزشکی باشید
آنچه در این پست کافه پزشکی خواهید دید
اهداف انجام این کار به قرار زیر است :
- باز نگه داشتن راه هوایی
- ساکشن ترشحات ریه – کاهش فضای مرده تنفسی
- اعمال فشار مثبت بر ریه ها
- پیشگیری از آسپیراسیون ترشحات معده به ریه (با پر کردن کاف)
توجهات خاص در هنگام لوله گذاری تراشه :
- انتخاب لوله با قطر و طول مناسب
- کنترل قطر داخلی لوله از نظر عدم وجود انسداد (به صورت غشا نازک از جنس خود لوله)
- سلامت کاف (تست شود) – کنترل لارنگوسکوپ (نور کافی) – سلامت ماسک ها و وجود ایروی
- سرنگ هوا برای پر کردن کاف – ژل لوبریکانت – استیلت – پنس مگیل.
نکات بارز و قابل توجه در سختی لوله گذاری تراشه
- فک تحتانی جلو باشد؛ دیدن حنجره را دچار اشکال می کند و تیغه بزرگتر یا تیغه مستقیم بهتر است.
- عدم توانایی در باز کردن دهان؛ آنکلیوزمفصل گیجگاهی فکی و یا تریسموس. پیش آگهی خوب نیست و لوله گذاری مشکل است، بهتر است در حالت بیداری و با اسپری لیدوکایین لوله گذاری شود و رفلکس بلع از بین نرود.
- کوچک بودن دهان؛ که خود لارنگوسکوپ فضای مانده را پر می کند.
- جلو بودن دندان ها یا شل بودن آنها؛ هیچ گونه فشاری به آنها وارد نکنید و از نظر خطر شکستن دندان و یا افتادن آن به حلق، مشاوره دندانپزشکی قبل از عمل الکتیو می تواند کمک کننده باشد. در موارد اورژانس اگر بیمار هوشیار است توضیح داده شود که احتمال دارد دندان شل صدمه ببیند)
- چاقی و کوتاه بودن گردن (حنجره بالاتر از محل طبیعی قرار می گیرد و استفاده از استیلت ممکن است سودمند باشد)
وسایل مورد نیاز لوله گذاری
وسایل محافظتی شامل دستکش، شیلد صورت یا عینک – لوازم برای ساکشن، لارنگوسکوپ با چند سایز مختلف تیغه، لوله تراشه با گاید و یک سرنگ و همچنین یک گوشی پزشکی و در صورت موجود بودن نشانگر Co2 انتهای بازدم.
لارنگوسکوپ LARYNGOSCOP
شایع ترین ابزاری که تا کنون برای انتوباسیون استفاده شده است لارنگوسکوپ بوده است.علیرغم سابقه طولانی این وسیله در انتوباسیون استفاده نادرست از آن عوارض زیادی دارد. امروزه تکنولوژی های جدید تر مانند لارنگوسکوپی فیبراپتیک منجر به کاهش عوارض شده است. مهمترین علت آسیب حین لارنگوسکوپی کمبود مهارت در انجام این عمل است.
نحوه لوله گذاری تراشه:
ارتفاع تخت و صورت بیمار در سطح گزیفویید انجام دهنده باید قرار بگیرد. زیر سر افراد بزرگسال یک بالش کوچک قرار دهید و در پوزیشن sniffing، پوزیشنی که در این حالت راه هوایی مستقیم و دید خوبی دارد، قرار دهید.
لارنگوسکوپ را در دست چپ بگیرید (انگشتان به صورت پلکانی در دسته و تیغه قرار می گیرد) و هرگز به صورت مشت بسته در دست نگیرید؛ سپس با استفاده از انگشت شست و اشاره دست راست آرواره ها را از هم جدا کنید تا لب ها بین لارنگوسکوپ و دندانها فشرده نشود.
تیغه از کنار راست زبان عبور دهید و کم کم به سوی مرکز و طرف چپ هدایت کنید (زبان جارو می شود) نوک تیغه لارنگوسکوپ بین اپی گلوت و قاعده زبان قرار گیرد و بدون فشار به دندان ها و اهرم کردن لارنگوسکوپ به بالا و جلو برده شود. در این حالت لیگامان های هیپو گلوتی کشیده می شود و اپی گلوت به بالا و به طرف تیغه خم می شود؛ حالا گلوت را میبینید و به آسانی لوله گذاری را می توانید انجام دهید.
فقط کافی است کاف لوله تراشه از گلوت عبور کند. کنترل صدای تنفسی ریتین با فشردن بگ و اطمینان از صحت کار و فیکس کردن درست لوله تراشه صورت می گیرد. هرگز اعتماد بنفس خود را از دست ندهید چون شما راه باز کردن راه هوایی و حفظ آ نرا می دانید.
زمانی که لوله گذاری توسط دو نفر انجام می شود :
بهتر است انتوباسیون توسط دو نفر انجام بگیرد. ابتدا تمام لوازم را آماده و ساکشن در دسترس قرار دهید.
نفر اول لارنگوسکوپ را در دست چپ بگیرید و با دست راست لب بیمار را باز نمایید .
از سمت راست دهان بیمار، لارنگوسکوپ را به داخل دهان بیمار وارد کرده و زبان را به گوشه چپ دهان فرستاده و تیغه لارنگوسکوپ را به داخل هدایت نموده تا اپی گلوت را مشاهده نمایید. اگر از تیغه راست استفاده می نمایید تیغه را به سمت بالای اپی گلوت و اگر از تیغه راست سر کج استفاده می کنید تیغه را به زیر اپی گلوت هدایت نمایید. سپس دسته لارنگوسکوپ را بطور مستقیم بالا بکشید نچرخانید).
اپی گلوت بالا کشیده شده و تارهای صوتی قابل مشاهده شود. سپس اقدام به داخل کردن لوله تراشه نمایید.
نفر دوم ابتدا لوله تراشه را امتحان نموده، گاید را داخل آن بخ طوری که از نوک لوله خارج نشود قرار داده، لوله را در دست چپ نگه داشته و در زمان مناسب لوله را تحویل نفر اول داده، سپس گوشه لب بیمار را برای دید بهتر پایین کشیده و با دست راست بر روی غضروف تریکویید فشار می دهد.
لوله تراشه تا چه اندازه وارد تراشه شود؟
پس از انتوباسیون به منظور کنترل محل قرار گیری لوله ابتدا با گوشی پزشکی به صداهای تنفسی در هر دو سمت قفسه سینه گوش می دهیم، حرکات قفسه سینه را کنترل می کنیم و در نهایت جهت کنترل دقیق از بیمار رادیوگرافی روتین قفسه سینه به عمل می آوریم. نوک لوله در رادیوگرافی باید ۲-۳ سانتیمتر بالاتر از کارینا (محل دو شاخه شدن تراشه) قرار گیرد. توجه داشته باشید که کارینا در رادیوگرافی در فضای بین چهارمین و پنجمین مهره سینه ای واقع شده است.
در ۵ تا ۱۰ درصد از موارد لوله گذاری تراشه، نوک لوله به غلط در یکی از برونش های اصلی جای می گیرد. چون مسیر برونش اصلی راست به امتداد تراشه نزدیک تر است، بیشتر اوقات لوله وارد این تراشه می شود. برای اینکه خطر لوله گذاری در یک برونش به حداقل برسد، می توان لوله تراشه را در خانم ها حداکثر تا ۲۱ سانتی متر و در آقایان حداکثر تا ۲۳ سانتی متر هدایت نمود.
در کودکان زیر ۱۲ سال از فرمول : طول لوله = ۲ / سن + ۱۲ استفاده کرد.
لوله گذاری تراشه در اطفال
تفاوت هایی در آناتومی اطفال وجود دارد که لوله گذاری را مشکل می کند :
- زبان بزرگ
- گردن کوتاه
- فک تحتانی کوچک
- تارهای صوتی در محلی بالاتر قرار دارد ولی در بالغین در محاذات C6
- اپی گلوت باریک و دراز و U شکل که با تار های صوتی زاویه ۴۵ درجه می سازد.
باری کترین بخش در قسمت غضروف کریکویید است؛ به همین علت در اطفال از لوله تراشه بدون کاف استفاده می شود چون با پر کردن کاف به این ناحیه فشار وارد شده باعث ادم و انسداد مجرا میگردد.
لوله تراشه بدون کاف تا ۸ سالگی مورد استفاده قرار می گیرد (در بالغین باری کترین قسمت ناحیه تار های صوتی است) ضمنا تنفس در نوزادان از راه بینی است و اساسا دیافراگماتیک.از لارنگوسکوپ تیغه مستقیم در نوزادان و شیر خواران استفاده می شود (میلر شماره صفر برای نوزادان و یک برای شیر خواران).
snifing position بهترین است و اکستانسیون زیاد باعث اشکال در دیدن حنجره می شود و بهتر است به جای کاف از پگ حلقی استفاده شود (گاز نمدار به طوری که حتی یک قطره آب از آن نچکد).
اندازه گیری فشار داخل کاف
جهت اندازه گیری فشار داخل کاف وسایل خاصی در بازار موجود می باشد که یک مانومتر فشار به همراه یک کاف که در زیر آن قرار دارد را به محل اتصال کاف در لوله تراشه متصل کرده و بعد اقدام به باد کردن کاف می کنیم و فشار سنج میزان فشار داخل کاف را به ما نشان می دهد.
اگر این وسایل را در اختیار نداشتید یک فشار سنج جیوه ای یا عقربه ای را با یک سه راه به کاف لوله تراشه متصل کرده و توسط یک سرنگ اقدام به باد کردن کاف از طریق این سه راه نمایید؛ سپس مسیر سه راه را بین کاف و فشار سنج باز کنید تا فشار اندازه گیری شود. کاف هایی هم موجود می باشد که فشار را اتوماتیک تعدیل م ینمایند. این کاف ها دارای دو کاف در داخل هم هستند که با یک دریچه تعدیل فشار به هم متصل هستند. یک میزان مشخص داخل این کاف ها هوا تزریق می شود و دریچه تعدیل کننده فشار اضافی را به داخل کاف دوم تخلیه می کند
عوارض لوله گذاری داخل تراشه و اقدامات پرستاری جهت کاهش آن
عوارض شناخته شده هنگام استفاده از لوله تراشه شامل عوارض حین و بعد از لولهگذاری و عوارض بعد از خارج کردن لوله از تراشه می باشد که با کنترل دقیق و مداوم از این عوارض کاست. عوارض معمول به سه دسته تقسیم می شود:
الف)عوارض حین لوله گذاری داخل تراشه
ب) عوارض لوله گذاری هنگامی که لوله در محل خود برای مدتی قرار دارد
ج)عوارض بعد از خارج کردن لوله تراشه
عوارض حین لوله گذاری داخل تراشه
ترس
بیماران هوشیار ممکن است نسبت به لولهگذاری به شدت دچار ترس شوند لذا ضروری است که بیمار را در صورت هوشیار بودن قبل از انجام روند کار، کاملاً از نظر روانی آماده نمود. توضیح در مورد سایر روش های برقراری ارتباط و در دسترس قرار دادن زنگ اخبار برای موارد ضروری و نیز اطمینان دادن به بیمار که هر زمان لازم باشد پرسنل مجرب و کارآزموده بالای سر او خواهند بود می تواند به نحو مؤثری از اضطراب بیمار بکاهد.
تروما،لارنگواسپاسم و برونکواسپاسم
عدم مشاهده کامل تارهای صوتی هنگام لوله گذاری، وارد کردن لوله با فشار و خشونت ممکن است منجر به ایجاد عوارض فوق گردد که لازم است قبل از لوله گذاری حلق و دهان بیمار از ترشحات پاک شده و باتری های لارنگوسکوپ نیز کاملا قوی و پر نور باشند.
دیس ریتمی های قلبی
که مهمترین و شایعترین آنها، برادی کاردی به دلیل تحریک عصب واگ است. که در این صورت می بایست از عوارضی مانند افت فشار خون پیشگیری نمود.
جایگذاری غلط لوله تراشه در مری
احتمال جایگذاری غلط لوله تراشه و وارد شدن آن به مری همیشه وجود دارد که باید به محض وارد کردن لوله، کاف آن را باد نموده سپس توسط آمبوبگ به بیمار چند تنفس دستی داد و ضمن دادن تنفس، قله ریه های بیمار باید از نظر وجود صداهای تنفسی سمع شود و در صورت عدم وجود صدا، ناحیه گزیفوئید از نظر ورود هوا به داخل معده باید مورد سمع قرار گیرد. در صورت جاگذاری غلط لوله تراشه فوراً اقدام به تصحیح محل آن نمود.
وارد کردن بیش از حد لوله به تراشه (وان لانگ)
ورود بیش از حد لوله تراشه ممکن است باعث ورود لوله به داخل یکی از برونش ها (غالباً برونش راست) شود که در چنین وضعیتی با پر کردن کاف لوله تراشه، برونش دیگر بسته شده و به علت عدم تهویه مناسب بیمار دچار آتلکتازی می گردد که به منظور کنترل محل جایگزینی انتهای لوله تراشه گرفتن عکس قفسه سینه بلافاصله بعد از لوله گذاری ضروری است، همچنین سمع دو طرفه صداهای ریه هر دو ساعت و یا بعد از دادن هرگونه تغییر پوزیشن به بیمار کمک کننده است.
استفراغ و آسپیراسیون احتمالی
امکان بروز استفراغ و آسپیراسیون، در صورت تحریک رفلکس گگ هنگام لوله گذاری از راه دهان، محتویات معده به داخل تراشه وجود دارد که برای کاهش این عارضه در صورتی که وقت کافی وجود دارد بهتر است قبل از لوله گذاری برای بیمارNGT گذاشته شده و ترشحات معده تخلیه شود.
هایپوکسی به دلیل تاخیر در عملیات
بهتر است قبل از لوله گذاری بیمار به مدت دو دقیقه با اکسیژن ۱۰۰% هایپر اکسیژنه شود. در صورتی که اشباع اکسیژن خون شریانی به میزان قابل توجهی افت کرده و اینتوبه کردن بیمار بیش از سی ثانیه طول بکشد بایستی عملیات قطع شده و بیمار توسط آمبوبگ و ماسک با اکسیژن ۱۰۰% تهویه شود و سپس مجدداً اقدام به لولهگذاری گردد.
ترومای راه هوایی فوقانی
یکی از صدمات شایع، صدمه به دندان های بیمار است. خونریزی و شکستگی تیغه بینی از عوارض لوله گذاری با فشار از راه بینی است. جهت پیشگیری از این عارضه باید دقت شود که هرگز از دندان های بالای بیمار به عنوان اهرم جهت بالا کشیدن تیغه لارنگوسکوپ حین لوله گذاری استفاده نشود.
عوارض لوله گذاری هنگامی که لوله در محل خود برای مدتی قرار دارد
انسداد لوله تراشه
این عارضه به دلیل تجمع ترشحات غلیظ، پلاک ناشی از ترشحات خشک شده، خم شدن لوله و گاز گرفتن لوله به وسیله بیمار اتفاق افتاده و ممکن است باعث تهویه ناکافی شود که برای جلوگیری از این عارضه اقدامات زیر ضروری است:
- به منظور پیشگیری از خمیدگی لوله تراشه، سر بیمار در وضعیت طبیعی قرار گرفته و از خم شدن گردن جلوگیری به عمل آید
- لوله های ونتیلاتور باید توسط یا بالشتک حمایت شوند.
- به منظور پیشگیری از گاز گرفتگی، باید از ایروی استفاده نمود.
- برای پیشگیری از ایجاد فتق ناشی از کاف لوله تراشه، از پر کردن بیش از حد کاف می بایست اجتناب نمود.
- جهت جلوگیری از تجمع ترشحات و تشکیل پلاک در داخل لوله تراشه، ساکشن دقیق و منظم امری ضروری است
- برقراری رطوبت کافی راه های هوایی.
- گزارش هر گونه اشکال در عبور دادن کاتتر حین ساکشن کردن لوله تراشه.
- در صورت عدم موفقیت برای باز کردن راه هوایی، تعویض لوله تراشه به موقع و طبق روتین ضروری است.
نشت از کاف
پر نشدن بالون پس از تزریق هوا، توانایی بیمار به صحبت کردن بعد از پر کردن کاف و شنیده شدن صدای نشت هوا در لارنکس در هنگام تنفس با فشار مثبت از علائم نشت کاف می باشد که در این صورت باید برای جلوگیری از خطر آسپیراسیون، بیمار مجددا اینتوبه شود.
آسیب راه هوایی فوقانی
به صورت زخم، نکروز و تنگی نای در اثر فشار زیاد کاف به دیواره تراشه، عفونت در اثر سایز نامناسب لوله تراشه و مدت طولانی لوله گذاری اتفاق می افتد به منظور به حداقل رساندن این عارضه اقدامات زیر توصیه می گردد.
- برای پیشگیری از زخم فشاری در کنار لب باید پوزیشن لوله در داخل دهان حداقل هر ۲۴ ساعت یک بار تغییر داده شود.
- می بایست یک گاز تا شده بین لوله تراشه و گوشه لبها قرار داد.
- دهانشویه به منظور جلوگیری از تجمع پاتوژن ها در راه هوایی، ضروری است.
- برای پیشگیری از صدمات سایشی، حرکات سر به خصوص خم شدن به جلو و عقب باید با حداقل میزان انجام شود.
- استفاده از یک لوله تراشه با سایز مناسب.
- برای پیشگیری از صدمات گلوت، بعد از گذشت ۱۰ روز از لوله گذاری باید اقدام برای گذاشتن لوله تراکئوستومی صورت گیرد.
- کنترل فشار کاف هر ۸ ساعت که نباید بیش از mmHg 15-20 باشد و هر یک ساعت بعد از ساکشن کامل دهان و حلق ،کاف لوله تراشه به مدت ۵ دقیقه خالی شود.
آسیب به تراشه
عوامل مؤثر در آسیب تراشه شامل عفونت، مدت زمان لوله گذاری، سایز نامناسب لوله تراشه، جاگذاری غلط لوله تراشه، سایز کاف، انعطاف پذیری، شکل و فشار داخل کاف و بالاخره هیپوتانسیون می باشد. به منظور به حداقل رساندن فشار کاف بر تراشه، اقدامات مربوط به آسیب راه های هوایی کمک کننده است.
خونریزی
خونریزی از اطراف لوله و نبض دار شدن آن دلیل بر آسیب یا پاره شدن شریان توسط انتهای لوله تراشه می تواند اتفاق بیفتد. جهت پیشگیری از این عارضه پوزیشن لوله را تنظیم کرده و از لوله باریک تر و کوتاه تر استفاده نمود و در صورت بروز خونریزی سریعاً کاف را پر باد کرده و به پزشک اطلاع داده و در نهایت راه حل این مشکل، جراحی می باشد.
عفونت
با توجه به حذف مکانیسم های دفاعی راه هوایی فوقانی احتمال بروز عفونت افزایش می یابد که برای جلوگیری از عفونت اقدامات زیر لازم است:
- ساکشن راه های هوایی که باید با روش کاملاً استریل و هر بار با یک کاتتر استریل صورت گیرد.
- لوله ها و مخزن مرطوب کننده و بخور دستگاه ونتیلاتور هر ۲۴ ساعت تعویض گردد، آب جمع شده درلوله های ونتیلاتور تخلیه شده و مراقبت گردد تا به راه هوایی بیمار وارد نشود.
- هر ۴ ساعت جهت پیشگیری از عفونت های حلق و دهان، دهانشویه لازم است.
- وجود ترشحات رنگی، بدبو و یا بالا رفتن درجه حرارت ممکن است دلیلی برای ایجاد عفونت ریوی باشد که کشت و آنتی بیوگرام از ترشحات جهت شناسایی میکروارگانیسم ها ضروری است.
خارج کردن لوله اتفاقی توسط بیمار
موقعیت هایی که بیمار را در معرض خارج شدن اتفاقی قرار می دهند شامل ایجاد کشیدگی در لوله توسط ضربه و حرکات تند و سریع سر و تاخیر در خارج کردن بیماری که آماده خارج کردن لوله است اما باید برای دستور پزشک صبر کند. برای پیشگیری از این وضعیت بیمار را دقیقاً تحت نظارت و کنترل قرار داده و در صورت خروج لوله با حفظ آرامش سر را به عقب و چانه را بالا کشیده و با آمبوبگ به بیمار تنفس داده و وضعیت را جهت لوله گذاری مجدد به پزشک گزارش دهید.
عوارض بعد از خارج کردن لوله تراشه
اسپاسم یا ادم لارنکس جزء عوارض فوری بعد از خارج کردن بیمار است که به طور بالقوه منجر به انسداد راه هوایی میگردد به منظور پیشگیری از این وضعیت، استفاده از هیدروکورتیزون جهت کاهش ادم لارنکس می تواند مؤثر باشد در غیر این صورت لوله گذاری مجدد لازم است.
استریدور و خشونت صدا به طور موقت بوده و در عرض یکی دو هفته از بین می رود.
تشکیل گرانولومای لارنکس و تراشه که باعث تنگی و یا انسداد راه هوایی می گردد. برای پیشگیری باید در زمان اینتوبه بودن بیمار ترشحات بالای کاف را مرتباً ساکشن کرده تا مانع التهاب شیمیایی و واکنش بافتی اطراف ناحیه تماس با لوله تراشه گردد.
گشاد شدن تراشه و تراکئو مالاسیا که به دنبال لوله گذاری طولانی مدت اتفاق می افتد.
تنگی لارنکس، صدمات در سطح گلوت و زیر گلوت جزء جدید ترین صدمات لوله گذاری هستند که با انتخاب لوله تراشه مناسب، پر کردن صحیح کاف، کوتاه کردن زمان اینتوبه، پیشگیری از بروز عفونت و جلوگیری از حرکت لوله تراشه می توان این عارضه را به حداقل رسانید.
۶٫ پارزی یا فلج تارهای صوتی آسیب به عصب حنجره ممکن است منجر به فلج تارهای صوتی شود چنین بیمارانی باید از نظرآسپیراسیون احتمالی و یا انسداد راه هوایی فوقانی تحت کنترل قرار گرفته و از نظر رفلکس بلع ارزیابی شوند.
خارج کردن لوله تراشه (اکستوباسیون)
جدا سازی موفقیت آمیز از تنفس مکانیکی به معنای خارج کردن لوله تراشه نمی باشد. وقتی بیمار به طور موفقیت آمیز جدا شده است اما کاملاً بیدار نیست، یا اینکه نمی تواند ترشحات راه تنفسی خود را خارج سازد، باید لوله تراشه در جای خود باقی بماند.
مراحل خارج کردن لوله تراشه:
ECG .1 مانیتورینگ باید در محل وجود داشته باشد.
۲ باید بیمار حالت نیمه نشسته و یا نشسته باشد
۳٫ باید نحوه کار را برای بیمار شرح دهیم.
۴٫ بوسیله آمبوبگ قبلاً به بیمار اکسیژن می دهیم
۵٫ ترشحات دهان و حلق را ساکشن می کنیم.
۶٫ در حالی که کاف را خالی می کنیم، آمبوبگ را می فشاریم. با این کار ترشحات از بالای کاف به داخل دهان رانده شده و در آنجا ساکشن می شود.
۷٫ این کار آنقدر تکرار می کنیم تا راه هوایی پاکیزه گردد.
۸٫ کاف را خالی کرده و چسب یا باند نگه دارنده لوله را بر می داریم.
۹٫ وقتی لوله آندوتراکیال را خارج می سازیم، برای بالا بردن فشار در ریه های بیمار، به وسیله اکسیژن ریه های او را زیاد باد می کنیم.
وسایل برای خارج کردن لوله تراشه :
آمبوبگ، کپسول اکسیژن، ماسک اکسیژن، دستگاه ساکشن، وسایل و لوله های لازم برای لوله گذاری مجدد (در صورت نیاز)، یک سرنگ ۵ میلی لیتری برای شستشو با سرم نمکی، به هنگام ساکشن کردن و (در صورت نیاز) رقیق کردن ترشحات، یک سرنگ ۱۰ میلی لیتری برای خالی کردن کاف.
عوارض خارج کردن لوله تراشه
نشانه های انسداد راه هوایی در پی خارج کردن لوله عبارت است از تنفس پر زحمت و صدادار. چون انسداد در خارج از قفسه سینه است، قاعدتاً باید تنفس صدادار در طی عمل دم ایجاد شود. تنفس صدادار به هنگام دم نشانه انسداد شدید (بیش از ۸۰ %) است و باید سریعاً دوباره لوله گذاری انجام شود.
منبع : اختصاصی کافه پزشکی از منابع معتبر
سلام. ممنون از زحمات تمامی ارکان پزشکی کشور. خواستم بپرسم امکان داره وقتی لوله گذاری موفق انجام بشه، بیمار طی۲۴ساعت فوت کنه بخاطر ایست قلبی؟ مادر ما چند روز پیش بخاطر سفید شدن ریه رفت اورژانس که اکسیژن خون ۸۵شد در حالی که قبلش به۵۰، ۶۰ هم رسید. فرداش با خوشحالی رفتیم پیشش که دیدیم اینتوبه کردن. فرداش هم هم گفتن تموم کرده. مگه میشه اینتوبه کنند و بعدش راحت تموم کنه.!!؟؟ لطفا جواب من رو بدید. چندروزه که داریم دیوونه میشیم.
سلام بهرام عزیز
ضمن عرض تسلیت و آرزوی صبر و شکیبایی برای شما
با توجه به اینکه اطلاعات پرونده بیمار در اختیار ما نیست و طبعا قضاوت ما فاقد هرگونه ارزش است، فقط به یک توضیح راجب روند بسنده می کنیم ؛
من اطلاعی از تشخیص ندارم ولی با توجه به شرایط فعلی، احتمالا کرونا علت بیماری بوده است. ویروس کرونا باعث آسیب بافت ریه بیمار شده است و ظرفیت ریه ها برای دریافت اکسیژن از محیط کاهش پیدا کرده است در نتیجه درصد اشباع اکسیژن به ۶۰ درصد رسیده اما در اورژانس با توجه به تجویز اکسیژن صد درصد با ماسک، درصد اشباع به ۸۵ رسیده و ظاهرا بهبود موقت حاصل شده اما با پیشرفت بیماری و افزایش آسیب ریوی و در شرایطی که دیگر بیمار با ماسک اکسیژن هم نمی تواند تنفس خوبی داشته باشد و درصد اشباع به شدت افت می کند، برای بیمار لوله گذاری انجام می شود تا روند تنفس حذف شود و اکسیژن مستقیما به قسمت های سالم باقی مانده ریه برسد. با افزایش بیشتر شدت بیماری و آسیب وسیع بافت ریه، دیگر ریه ای باقی نمی ماند که از اکسیژن استفاده کند و آن را به بافت های بدن برساند؛ بنابراین اکسیژنی که با لوله تراشه هم داده می شود دیگر فایده ای ندارد و بیمار دچار ایست قلبی می شود.
سعی کنید به خود و خانواده تسکین دهید و خود را تسلیم تقدیر الهی کنید. ما نیز برای شما طلب صبر می کنیم
سلام.خسته نباشید.ببخشید مادر من کرونا مثبت شد و هشت روز در قسمت آی سی یو بیمارستان مسیح دانشوری بستری بود و لوله گذاری انجام داده بود. الان یک ماه میشه که از بیمارستان مرخص شده اما همچنان سرفه داره. امکانش هست این سرفه ها عوارض همون لوله گذاری بوده باشه یا خیر و جهت درمان سرفه ها شما چه پیشنهادی میدهید.تشکر از شما
سلام دوست عزیز
امکان ادامه دار بودن سرفه در کرونا تا ۶ هفته پس از ابتلا به بیماری وجود دارد
همچنین سرفه می تواند از عوارض لوله گذاری طولانی مدت به دلیل التهاب تار های صوتی نیز باشد
بنابراین این امر می تواند ناشی از هر دو علت باشد
تزریق کورتون ها مانند هیدروکورتیزون التهاب را کاهش می دهد اما به دلیل خاصیت سرکوب سیستم ایمنی، در شرایط فعلی توصیه نمی شود
فرصت طی شدن دوره بیماری را بدهید و اگر سرفه ادامه دار بود، به پزشک مراجعه کنید تا نسخه دارویی تهیه شود
سلام پدرم الان ۱۵ روزه لوله گذاری کردن اول سطح اکسیژن ۸۴بود بعد ۲هفته با دستگاه سطح اکسیژن ۹۹ هست ولی چون بیماری دمانس داره سطح هوشیاری ۹هست وکرونا منفی شده وپنومونی تشخیص دادن دکتر میگه نمیتونیم از دستگاه جدا کنیم باید تراگ کنیم این روتوضیح میدین که چجور میشه شرایط
سلام نیما جان
ضمن آرزوی سلامتی برای پدر شما
ببینید پزشک با توجه به شرایط مختلفی برای اینتوبه کردن و همچنین ماندن در این وضعیت تصمیم می گیرد.
به عنوان مثال، عموما سطج هوشیاری زیر ۸ یا ۹ یک کاندید قطعی برای لوله گذاری داخل تراشه است و تا عدم افزایش سطح هوشیاری، فرد اینتوبه می ماند.
عفونت پارانشیم ریه و دمانس پدر شما نیز مزید بر علت است و تا عدم رفع عفونت و اطمینان از توانایی بیمار برای تنفس خود به خودی، تهویه مکانیکی همچنان استفاده خواهد شد.
اما برای نکته تراکئوستومی اگر بیش از ۱۴ روز از انجام لوله گذاری گذشته باشد و بیمار همچنان قادر به تنفس خود به خودی نباشد، به دلیل آسیب به بافت تار های صوتی و همچنین افزایش خطر احتمالی عفونت، تراکئوستومی جایگزین لوله دهانی می شود. در واقع ما بحث تهویه مکانیکی رو ادامه می دهیم اما روش فرق می کند و تبدیل لوله دهانی به تراکئوستومی، به معنای وخیم تر شدن شرایط نیست بلکه به معنای ادامه دار بودن شرایط است.
سلام. پدرم به دلیل بیماری کرونا در icu بستری شدن. الان ۳ روز هست که اینتوبه شدن و میگن که آمبولی ریه کردن. از طرفی این ۳ روز بیمار رو در حالت خواب نگه داشتن و دکترها میگن کاری براشون نمیشه انجام داد و باید صبر کنیم. میخواستم بدونم بیمار دردی در این شرایط احساس میکنه و اینکه در نهایت احتمال بهبود شرایط هست. چون پزشکان در لفافه میگن که قطع امید کردن
سلام دوست گرامی
فردی که اینتوبه شده و تحت تهویه مکانیکی قرار دارد، بنا بر بیماری ها و شرایط همراه دوز معینی از داروهای گروه دارویی باربیتورات و بنزودیازپین دریافت می کند؛ این داروها خاصیت خواب آوری و آرامبخشی دارند. همچنین ممکن است فرد دوز معینی از داروهای مخدری دریافت کند که به بی دردی بیمار کمک می کند. پس بیماری که اینتوبه شده تا حد ممکن سطح بی دردی و آرامبخشی ایده آلی را دریافت می کند و از این بابت جای نگرانی نیست.
اما اینکه بهبودی حاصل شود یا خیر، به عوامل زیادی بستگی دارد که قطعا پزشکان با توجه به شرایط بهترین تصمیم را خواهند گرفت. آرزوی سلامتی برای شما و خانواده محترم داریم
بابای بیچاره ی منم همینجوری شد . دقیقا فردای لوله گزاری بابام ایست قلبی کرد.الانم دو هفته اس بابام فوت شده و ما عین دیونه ها افتادیم بجون خودمون که نکنه براش کم گذاشتیم نکنه اگر بیمارستان نمیبردیمش الان زنده بود ، یا اینکه نکنه با گذاشتن لوله عذاب کشیده باشه😔
سلام کاربر ارجمند
وبسایت کافه پزشکی به شما و خانواده محترم تسلیت عرض می‌نماید
سلام اگر لوله تراشه کمی کوچک باشد ممکن است باعث مشکل شود؟علت امبولی ریوی در بیمار سزارین چه میتواند باشد؟
سلام علی جان
قطعا اگر لوله تراشه بزرگ یا کوچک باشد مشکلات خاص خود را دارد
اگر لوله تراشه کوچک باشد ممکن است با تغییر جزئی وضعیت بیمار از محل خود خارج شود و یا نتواند مقدار اکسیژن مورد نیاز را به ریه ها منتقل کند
آمبولی ریوی در بیمار سزارین در بیشتر موارد ناشی از آمبولی مایع آمنیوتیک است
مایه آمنیوتیک به سبب نشت از غشای جفت می تواند وارد گردش خون مادر شود. ورود مایع آمنیوتیک، باعث تغییر شدید مکانیسم های موثر بر انعقاد خون و باعث لخته شدن خون می شود. اگر لخته خون در ریه گرفتار شود، به آمبولی ریوی تبدیل خواهد شد
سلام لطفا اگر امکان داره برای من داخل ایمیل تلفن بزارید من بتونم با شما تماس بگیرم مساله خیلی مهمی برای من هست
سلام علیرضا جان
متاسفانه امکان مشاوره تلفنی در حال حاضر فراهم نیست
پوزش مارو پذیرا باشید
با سلام
مادر من پس از عمل جراحی پیوند کلیه دچار آمبولی ریه شدند بطوریکه حدود ۲۰ سانتیمتر طول لخته در شریان ریوی طی عمل جراحی تخلیه شد.
بعد از عمل جراحی پیوند وقتی پزشک بیهوشی از اتاق عمل خارج شدند از اینکه مادر من نمیتونستن گردنشون رو عقب ببرن شاکی بودن و گفتن چرا به من نگفتید ( مشکل گردن مادر از سالها قبل بود)، خلاصه گفتن ما بالاخره راهی پیدا میکنیم و کارمون رو انجام میدم ولی بیمار اذیت میشه .
متاسفانه آمبولی ریه ۱۲ ساعت بعد به همون نحوی که گفتم اتفاق افتاد.حالا سوال بنده این هست آیا این دشواری لوله گذاری برای مادر من با توجه به گفته پزشک بیهوشی میتونه عاملی برای آمبولی ریه بوده باشه؟
خواهشمندم که جواب رو بفرمایید و ذهن ما رو خالی از این سوالات بکنید
با تشکر
سلام مصطفی جان
توضیحی برای روند ارائه می کنیم که البته ممکن است بخاطر نقص اطلاعات، فاقد اعتبار باشد
ببینید آمبولی ریوی یکی از عوارض نسبتا شایع در جراحی پیوند کلیه است و بین ۲ تا ۱۴ درصد افراد پس از پیوند کلیه دچار آمبولی ریوی می شوند
اما در رابطه با سخن پزشک بیهوشی؛ برای انجام عمل لوله گذاری نیاز است که گردن فرد به عقب خم شود که اصطلاحا به این عمل، اکستنشن گردن گفته می شود. این کار برای هم راستا کردن دهان، حلق و اپی گلوت انجام می شود تا فرآیند لوله گذاری تسهیل شود؛ بدون خم کردن گردن، انجام فرآیند بسیار دشوار خواهد بود و پزشک ممکن است روش های دیگری نظیر فایبراوپتیک را پیشنهاد کند.
مشکل سفتی گردن بیمار، انجام عمل اکستنشن گردن را ناممکن می سازد و پزشک و کارشناس بیهوشی را با چالش مواجه می کند و تنها می تواند فرآیند را طولانی تر کند که مشکلاتی را در پی خواهد داشت.
پس از دیدگاه ما، ارتباطی بین مشکل لوله گذاری و آمبولی ریوی وجود ندارد.
در پایان توصیه میکنم مطلب مربوط به آمبولی ریوی رو مطالعه بفرمایید
سلام.. من تشکر از وقتی که میزارین و به سوالات پاسخ دقق میدین.. یه سوال داشتم خدمتتون.. پدرم دوهفته مریض شد و عکس ریه انداخت گفتن پنومونیه و مشکوک به کرونا.. در حالیکه حالشون بد نبود و حداقل صحبت میکردن اما مسکل تنفس داشتن و اکسیژن دریافت میکردن تو بخش اورژانس گفتن باید اینتوبه بشه و انجام دادن اما پدرم دوازده ساعت بعد فوت کرد..سوالم اینه آیا ممکنه اینتوبه باعث مرگش شده باشه یا اگه انجام نمیداد بیشتر زنده میموند 😔😔🙏🏼🙏🏼🙏🏼
سلام دوست گرامی
ضمن عرض تسلیت و آرزوی صبر برای شما
بابت اینتوبه کردن بیماران کرونایی اختلاف نظر زیاد هست و طی تحقیقاتی در آمریکا و طبق اعلام متخصصان ICU بیمارستان مسیح دانشوری، عجله نکردن در بحث اینتوبه و تهویه مکانیکی در بیماران کرونایی در برخی موارد حتی وقتی سطح اشباع اکسیژن خون تا ۸۵ درصد هم کاهش پیدا می کند، به نفع بیمار است
اما این تصمیم در همه موارد صادق نیست و تا یک زمانی می توانیم اینتوبه را به تاخیر بیاندازیم و پس از اون ادامه حیات بیمار تهدید می شود؛ تصمیم گیری نهایی به وضعیت بیمار برمی گردد و مطمئن باشید پزشکان بهترین تصمیم را در این باره گرفته اند
در مراحل شدید بیماری کرونا، آسیب پیش رونده ریوی عامل مرگ و میر است و ریه نمی تواند از اکسیژن کمکی هم استفاده کند؛ پس اینتوبه کردن یا نکردن، تغییری در نتیجه حاصله ایجاد نمی کند
سلام وقت بخیر برادر من ب علت تصادف و مشکل تنفس از لوله تراشه ب مدت ۲۰روز براش استفاده کردن وخارج کردن ۵ روز لوله نداشتن و خودب خودی تنفس کردن حالا دوباره ۵ روزه ک لوله براش گذاشتن این کار خییلی خطر ناکی نیست از نظر شما؟
سلام کاربر گرامی
تصمیم به انجام لوله گذاری و خارج کردن آن یک سری معیارها دارد که بر اساس این معیارها، پزشک تصمیم می گیرد برای فرد لوله بگذارد یا وی را از دستگاه تهویه مصنوعی جدا کند؛ به عنوان مثال سطح هوشیاری بیمار، وضعیت قلبی و ریوی، سطح اشباع اکسیژن خون، میزان آسیب مغزی و … مواردی هستند که در تصمیم گیری دخیل می باشند.
به دلیل عوارض لوله گذاری، تلاش پزشک بر کاهش مدت زمان وجود لوله در دهان بیمار و القای تهویه به روش های کمتر تهاجمی متمرکز است. اینکه بیمار در یک بازه ای تحت لوله گذاری قرار بگیرد و پس از یک بازه جداسازی، مجدد تحت لوله گذاری قرار گیرد امری طبیعی است و بنابر شرایط بیمار انجام می شود.
سلام.ممنونم که پاسخگو هستید.پدرم ۱۰روز در بیمارستان به دلیل درگیری ۴۰درصدی ریه به دلیل کرونا بستری بودند و از روز ۱۱به دلیل افت اکسیژن به آی سی یو منتقل شدن.اونجا اکسیژن به ۷۵رسید و اینتوبه شدن.الان ۷روز هست که اینتوبه هستن و امروز اکسیژن به ۹۳رسیده.آیا امکان بهبودی هست؟پدرم در اینتوبه افت اکسیژن نداشتند و هرروز چند عدد بالاتر رفته.زمان اسکتیوب مشخص نمیشه؟با تشکر
سلام
شرایط جدا کردن بیمار از دستگاه تهویه مکانیکی به چند معیار بستگی دارند که به عنوان مثال عبارتند از:
در هوای محیط، سطح اکسیژن بالای ۹۰ باشد
علایم روندهای پاتولوژیک قطع شوند: تب، دیس ریتمی خطرناک، همودینامیک پایدار، کاهش درگیری ریه
فرد بیدار بوده، تنفس ارادی و سرفه و گگ داشته باشد
قادر به تخلیه ترشحات خود باشد
حجم جاری بالای ml/kg5
تهویه دقیقه ای بالای ۵ لیتر در دقیقه
داشتن فشار خون ثابت ۱۲-۲۴ ساعت قبل بدون استفاده از داروی وازوپرسور
برقرار بودن تعادل آب و الکترولیت
و …
پزشک با توجه به موارد بالا، برای جدا کردن بیمار از دستگاه و اکستوباسیون تصمیم خواهد گرفت
طبق همین روند هم بهبودی مشخص خواهد شد
سلام.ممنونم از اینکه وقت میزارید.پدرم ۱۲روز هست که به دلیل کرونا اینتوبه هستن.سطح اکسیژن اول ۷۵بود که امروز به ۹۸رسید منتها بین ۹۳تا ۹۸متغیر هست.فشار دستگاه روی ۷۰است و پایینتر نمیارن.امروز پزشکشون گفتن که اسکن ریه انجام دادن درگیری ریه کمتر شده.میخاستم بدونم جای امیدواری هست که پدرم بهبود پیدا کنن و از این وضعیت جدا بشن؟چقدر زمان میبره؟طولانی شدن اینتوبه خطرناک نیست؟با تشکر
سلام مهدی جان
ضمن آرزوی سلامتی برای پدر شما
امکان بهبودی تحت هر شرایطی وجود دارد و نمی شود فرمول یکسانی برای آن تعیین کرد اما کاهش درگیری ریه و سطح اکسیژن، نشان از حرکت به سمت بهبودی دارد
اما برای زمان اینتوبه، معمولا اگر بیش از ۱۴ روز طول بکشد پزشک تراکئوستومی را جایگزین لوله داخل دهانی خواهد کرد و خطرات و عوارض اینتوباسیون با این روش کاهش می یابد
سلام خسته نباشید.پدر من ۳هفته هست که به دلیل کووید اینتوبه هستند و دکتر گفتند که بیماران اینتوبه را تراکستومی نمیکنند.امروز گفتند که قسمتهای فوقانی ریه پاک است اما قاعده ریه آسیب دیده و زمان میبره که ترمیم بشه.وضعیت بدنیشون خوبه فقط ریه درگیره.اما اکسیژن خونشون خیلی بالا نمیره و نمیتونن جدا کنن.لطفا بگید که آیا امید به بهبودی داشته باشیم.ممنونم
سلام کاربر گرامی
ضمن آرزوی سلامتی و بهبودی برای پدر شما
برای افزایش سطح اکسیژن خون به میزان طبیعی، ریه باید روند بهبودی خود را به طور کامل طی کند و بافت آن بتواند از اکسیژن کمکی و در نهایت از اکسیژن محیط استفاده کند
تا بهبودی بافت ریه، اکستوباسیون امکان پذیر نیست؛ بنابراین باید زمان بهبودی ریه را در نظر بگیرید
سلام.چند تا عکس از تراشه و نای دارم.دوهفته تو کما بودم.دارم میرم تهران پیش دکتر مطهری.نمیدونم اصلا چیه و چی شده .نمیدونم وضعیتم چجوره خس خس و صدا هنگام دم و بازدم دارم.عکس میتونم بفرستم.مستونید راهنماییم کنید؟
سلام محمد عزیز
با توجه به وجود لوله به مدت دو هفته، احتمال آسیب تار های صوتی وجود دارد و این خس خس صدا هم به احتمال زیاد به دلیل آسیب به تار های صوتی است.
این عارضه موقتی است و پزشک با دارودرمانی، مورد را برطرف می کند
به پزشک مراجعه کنید
سلام پدرم به علت پنومونی ریه و بدنبالش سکته قلبی بستری بیمارستان شدند ولی بعد از حدود چهار روز به ایشون رسیدگی کردن بعد از ٣ بار گرفتن تست کرونا و منفی شدن ان …متاسفانه ایشون رو اینتوبه کردن بیشترم به این خاطر بود که به اشتباه به پدرم گفتن کرونا داره و ایشون ترسیدند.ایشون هشیار بودند و با زدن داروی بیهوشی اینتوبه شدن.الان یه هفته از اینتوبه شدن گذشته فشارش بهتر شده و هشیاری خوبی هم داره و تب هم قطع شده .میخواستم بدونم چند روز طول میکشه که لوله رو خارج کنن ؟ خیلی نگرانم چون پدرم به علت تشخیص اشتباه اینجور شد
سلام دوست گرامی
اینکه پدر شما به چه دلیل اینتوبه شدند، احتمالا بخاطر کاهش سطح اکسیژن خون بوده که علتش کرونا باشه یا هر بیماری دیگری، اینتوباسیون امری ضروری است
اما در مورد اکستوباسیون، مواردی وجود دارند که تا دستیابی به آنها، امکان خارج کردن لوله تراشه فراهم نیست؛ به عنوان مثال:
در هوای محیط، سطح اکسیژن بالای ۹۰ باشد
علایم روندهای پاتولوژیک قطع شوند: تب، دیس ریتمی خطرناک، همودینامیک پایدار، کاهش درگیری ریه
فرد بیدار بوده، تنفس ارادی و سرفه و گگ داشته باشد
قادر به تخلیه ترشحات خود باشد
حجم جاری بالای ml/kg5
تهویه دقیقه ای بالای ۵ لیتر در دقیقه
داشتن فشار خون ثابت ۱۲-۲۴ ساعت قبل بدون استفاده از داروی وازوپرسور
برقرار بودن تعادل آب و الکترولیت
و …
اگر موارد جداسازی مورد تایید بود، اکستوباسیون صورت می گیرد
باسلام
برادر ۲۲ ساله من که مبتلا به اوتیسم بود به دلیل تشنج های مکرر و پشت هم به آی سی یو منتقل و اونجا اینتوبه شد. از نظر وضعیت جسمانی بسیار تنومند بوده و هیچ مشکل دیگری نداشت و با هوشیاری کامل منتقل شد. اما پس از یازده روز به ما اطلاع دادند که به دلیل عفونت ریه ایست تنفسی کرده و فوت شدند. تست کرونا هم بیمارستان ازشون گرفته بود که منفی اعلام کرده بودند. باتوجه به اینکه ایشان همیشه تشنج رو هرچند روز یک بار داشتند و الان از تشنج فوت نکردند برای ما سوال است که چرا بیمار با شکایت تشنج رفته و با فوت براثر عفونت ریه بیرون اومده؟مادرم مدام بی قراری میکنه به خاطر این موضوع
سلام کاربر گرامی
پنومونی (عفونت ریوی) ناشی از ونتیلاتور، دومین عفونت شایع بیمارستانی در جهان است که در آن فرد اگر ۴۸ ساعت پس از لوله گذاری دچار عفونت شده باشد، در این دسته جای می گیرد؛ به شرطی که در هنگام لوله گذاری، شواهدی از عفونت در فرد وجود نداشته باشد
تقریبا ۵۰ درصد افرادی که در ICU تحت تهویه مکانیکی قرار می گیرند دچار پنومونی ناشی از ونتیلاتور می شوند و بین ۲۰ تا ۷۰ درصد موارد به فوت فرد منجر می شود
با این فرض، احتمالا برادر شما به این نوع عفونت مبتلا شدند
البته این قضاوت براساس اطلاعات شما صورت گرفته و عفونت ممکن است هر علت دیگری نیز داشته باشد؛ بدیهی است که اطلاعات ما برای قضاوت قطعی کافی نیست
با سلام پدرم اکسیژن خونش به ۵۵ رسیده بوده در بخش آی سی یو بلافاصله اینتوبه کردن الان سه روز میگذره سطح اکسیژن خونش به ۹۳ رسیده و طبق گفته دکتر تمامی آزمایشات نرمال است و فشار خونش هم ۱۱ معمولا آیا امکان بهبودی وجود داره ؟لازم به توضیح است پدرم هیچگونه بیماری خاصی قبلا نداشته فقط به خاطر کرونا بستری شده بود.دستگاه را باید کی جدا کنند؟در کل چند درصد امید است که زنده بماند ؟بیمار ۶۴ ساله میباشد .پیشاپیش از بذل توجه و مساعدت حضرتعالی بی نهایت سپاسگذارم.موفق و موید باشید.
سلام امین جان
یقینا که احتمال بهبودی وجود دارد و لزوما اینتوبه شدن به معنای عدم امکان بهبودی نیست ولی تعیین درصد بهبودی به دست ما نیست و به شرایط بیمار بستگی دارد. در مورد اینکه تا چه موقعی لوله تراشه باید بماند، مواردی وجود دارند که تا دستیابی به آنها، امکان خارج کردن لوله تراشه فراهم نیست؛ به عنوان مثال:
در هوای محیط، سطح اکسیژن بالای ۹۰ باشد
علایم روندهای پاتولوژیک قطع شوند: تب، دیس ریتمی خطرناک، همودینامیک پایدار، کاهش درگیری ریه
فرد بیدار بوده، تنفس ارادی و سرفه و گگ داشته باشد
قادر به تخلیه ترشحات خود باشد
حجم جاری بالای ml/kg5
تهویه دقیقه ای بالای ۵ لیتر در دقیقه
داشتن فشار خون ثابت ۱۲-۲۴ ساعت قبل بدون استفاده از داروی وازوپرسور
برقرار بودن تعادل آب و الکترولیت
و …
اگر موارد جداسازی مورد تایید بود، خارج کردن لوله تراشه صورت می گیرد
اگر امکان اینتوبه کردن بیمار نبود و بیمار قادر به تنفس خود به خودی نبود اقدام چه خواهد بود؟
سلام سینا جان
وضعیتی که شما از آن نام می برید با عنوان با لوله گذاری ناموفق، تهویه ناموفق (CVCI) یا به صورت کامل can’t-ventilate-can’t-intubate شناخته می شود. راه جایگزین کریکوتیروتومی اورژانسی است تا اکسیژن رسانی انجام شود و موانع لوله گذاری یا تهویه ناموفق برداشته شود.
سلام
من یک ماه پیش جراحی قلب داشتم،۴۸ساعت بیهوش و اینتوبه بودم الان صدام بعد از یک ماه هنوز گرفتگی داره.میخواستم ببینم به مرور زمان صدام باز میشه یا باید به دکتر مراجعه کنم؟و چه متخصصی؟
سلام کاربر گرامی
گرفتگی و تغییر صدا پس از لوله گذاری، بخصوص وجود طولانی مدت لوله تراشه، امری طبیعی است و به مرور زمان برطرف می شود.
داروهای موردنیاز برای ترمیم سریع تر تارهای صوتی عموما در بیمارستان حین و پس از عمل جراحی تزریق می شوند و نیازی به مراجعه مجدد نیست اما اگر احساس نگرانی می کنید، می توانید به متخصص گوش و حلق و بینی مراجعه کنید
سلام اقای دکتر پدرم ۷۷ سالشه ۳ روزه اینتوبه شدن هوشیاریش میگن پایینه ایا امیدی برام مونده؟
سلام مهدی جان
مواردی که گفتید ملاک قضاوت برای بهبود یا عدم بهبود نیست
اینتوبه یا هوشیاری سطح پایین نشانه عدم بهبودی نیست و می تواند جزو روند درمان باشد
به خدا توکل کنید
سلام وقت بخیر،دندونای من کامپوزیته ،میخواستم عمل بینی انجام بدم.ممکنه حین لوله گزاری با باز کردن دهنم دندونام بشکنه؟
سلام کاربر ارجمند
خطر شکستن دندانها هنگام لوله گذاری از عوارض موجود اما غیر شایع این اقدام است و به طور معمول رخ نمی دهد
این عارضه معمولا در اثر مبتدی بودن و یا اشتباه سهوی فرد انجام دهنده عمل لوله گذاری رخ می دهد
بهتر است پیش از انجام عمل جراحی، دغدغه خود را با پزشک در میان بگذارید
سلام ببخشین مادرما الان ۴۰روزه درآی سیو کرونا بستری هستش ریه هایش ۱۰۰درصد درگیری داره ویک هفته است اینتوبه شده و از پهلو لوله گذاری شده و امروز یک لوله هم گذاشته میشه برای گرفتن هوا چی میشه خیلی نگرانیم آیا خوب میشه یا …
سلام کاربر ارجمند
شرایطی که فرمودید سخت و دشواره اما به معنای نداشتن امید برای بهبودی نیست
درمان های حمایتی برای بهبود وضعیت تنفسی و عروقی بیمار انجام شده است و بیمار را در مبارزه با ویروس یاری می کند
هیچوقت از رحمت خدا ناامید نباشید. برای بیمار آرزوی شفا و بهبود وضعیت از خداوند منان داریم
سلام . برادرم با درگیری ریه ۴۰ درصدی بخاطر کرونا به بیمارستان مراجعه کرد .حدود ده روز بعد بدلیل درگیر شدن ریه ها یکی بطور کامل و دیگری بطور پنجاه درصدی با کاهش سطح اکسیژن در آیسیو بستری تحت مراقبت قرار گرفته .داروهای رمدسویر از ابتدا مرتب تزریق میشد و یک روز قبل از آیسیو هم رمیکید سه تا آمپول بهش تزریق شد برای کاهش التهاب . الان دو روزه که داخل ایسیو اکسیژنش با Niv روی ۹۰ هست .ولی خوشبختانه هوشیاره . داروی پیرفنیدون هم گرفتیم واسش زدند .امکان بهبودی واسشون تا چه میزانی میتونه باشه؟ چقدر میتونیم امیدوار باشیم التهاب کاهش پیدا کنه و بیشتر نشه؟ باتوجه به اینکه از سی تی دوم که درگیری ۹۰ درصدی ریه داشت سه روز در آیسیو گذشته و داروهای ضدالتهاب هم زده شده و بیمار خداروشور همچنان هوشیاره و اکسیژنش روی ۹۰ هست .امکان داره التهاب متوقف شده باشه؟ ممنون از پاسخگویی شما
سلام کاربر ارجمند
با توجه به توضیحات شما، اقدامات دارو درمانی به خوبی و به موقع برای ایشان انجام شده
سطح قابل قبول اشباع اکسیژن با توجه به اکسیژن رسانی غیر تهاجمی و تنفس خودبخودی و همچنین هوشیار بودن، نشانه های خوبی میتونه باشه
فرآیند بهبودی ناشی از التهاب، آن هم در شرایطی که درصد درگیری ریه بسیار بالا بوده، زمان بر است و مدتی طول می کشد تا ریه ظرفیت سابق خود را بازگرداند
از خداوند منان برای برادر شما آرزوی سلامتی و بهبودی داریم
سلام برادرم یک ماه پیش کرونا گرفته دوهفته پیش آوردنش بخش دوباره بهش استرس وارد شد اکسیژنش اومد رو۶۰بعد بردنش بخش ccuاینتوبه ش کردن الان بعد ۷روز اکسیزنش رو ۹۶٫ ولوم دستگاه هم رو ۶۰ بعد این بیمارستان متخصص نداره. یه عده میگن انتقالش بدین. یه عده میگن خطرناک هر جا هم میریم دنبال متخصص نمیاد بالا سر بیمار. لطفا راهنمایی کنید تست کروناش هم منفی
سلام کاربر ارجمند
با توجه به توضیحات شما، ویزیت پزشک فوق تخصص مراقبت های ویژه (ICU) حتما برای بیمار نیازه تا با توجه به مشکلات اندام ها، درمان حمایتی رو برای بیمار انجام دهند
سلام وقت بخیر
خواهر من ۱۶ روزه ابتدا به خاطر امبولی ریه و بعد کرونا توی icu بستری و ۱۲ روزه اینتوبه شده
وضعیت آمبولی ریه‌ش تحت کنترله و طبق نظر دکتر تهدید کننده نیست
به خاطر درگیری کامل ریه و پایین بودن سیستم ایمنی بدنش براش داروی ivig تهیه کردیم و الان ۵ روزه که سطح اکسیژن خونش بالای ۹۰ هستش و گاهی تا ۹۷ هم بالا میره
اما مشکلی که پیش اومده وقتی داروهای خواب اور رو کم کردن سطح هوشیاریش پایین بود و بالا نمیومد
و الان هم عفونت بیمارستانی گرفته و دوباره بهش داروی خواب اور بزنن
میخاستم بدونم باتوجه به اینکه ریه‌ش داره پاک میشه و سطح اکسیژنش ثابت و بالای ۹۰ هستش، وضعیتش حاد هستش؟
سلام کاربر ارجمند
با توجه به موارد متعدد درگیری در بخش ICU، همچنان درمان حمایتی برای آمبولی ریه و عفونت بیمارستانی و همچنین درمان علامتی برای کرونا باید ادامه یابد و این موارد است که بهبودی یا وخامت حال بیمار شما را نشان می دهد
ما هیچگاه پیش‌بینی کننده وضع عمومی بیمار نیستیم و مطمئن باشید کادر درمان بهترین تصمیم رو برای بیمار اتخاذ خواهند کرد
سلام و وقت بخیر
پدر من حدود ٨ ماه پیش سکته مغزی کردن و بستری شدن،قبل از سکته حدود یک سال درگذر بیماری سرطان ریه بودن، سه روز بعد از سکته با اینکه سطح اکسیژن خوبی داشتن اما نمیدونم چرا اینتوبه شدن، و با اینکه از امپول میدازولام استفاده میکردن برای ارامش بیمار اما چون اتیکت بودن، من هر زمان که میدیمش،بی نهایت بی قراری میکرد، همیشه از اینتوبه شدن میترسید، من از غصه نمیتونم بخوابم و تمام ذهنم از این سوال ها پر شده که ایا بیماران اینتوبه احساس خفگی میکنن از جسم داخل گلوشون؟ چه حالی دارن؟ چقدر درد داره، چقدر سخته؟ لطفا واقعیت رو بهم بگید،ممنونم🙏🏻
سلام کاربر ارجمند
معمولا هنگامی که بیمار تحت لوله گذاری تراشه قرار گرفته است، داروهای آرامبخش، خواب آور و ضد درد مخدر به گونه ای تجویز می شود که سطح این داروها همیشه در بدن باقی بمانند
با توجه به توضیحات شما بی قراری بیمار احتمالا بخاطر ادیکت بودن ایشون بوده است چرا که افراد ادیکت نسبت به دوز های معمول داروهای مخدر مقاوم تر هستند
با وجود داروها احساس خفگی و درد اصلا وجود ندارد و حتی افراد در آینده موقعیت خود در آن لحظه را نیز به دلیل خواص داروها، به ویژه میدازولام، فراموش خواهند کرد
با سلام
چند ماه پیش به علت کرونا اینتوبه شدم (کلا ۹ روز که چهار روزش بیهوش بودم)، بعد از ۳ ماه مرخص شدن از بیمارستان یه پزشک ریه متوجه شد دچار تنگی نای به دنبال اینتوبیشن شدم،،همه من را ارجاع میدن به پزشک جراح،عمل و…
میخواستم بدونم راه درمان دارویی یا راهکار دیگه ای نداره؟
و اینکه این موضوع جز قصور پزشکی محسوب میشه با توجه به اینکه هیچ گوشزدی نکردن و داروی خاصی تجویز نکردن برای جلوگیری از التهاب نای که دچار تنگی شده ؟
باتشکر
سلام کاربر ارجمند
تشخیص قصور برعهده ما نیست و ما نمی توانیم در این مورد قضاوتی داشته باشیم
اما در مورد عوارض جانبی لوله گذاری، این موارد شایع است و گوشزد یا تجویز داروی خاصی عموما صورت نمی گیرد
درمان حمایتی تا بهبود وضع طبیعی بدن انجام می پذیرد