• آ
  • ا
  • ب
  • پ
  • ت
  • ج
  • چ
  • ر
  • ز
  • ژ
  • د
  • ط
  • ف
  • ق
  • گ
  • ک
  • ع
  • غ
  • م
  • هـ

افتادگی دریچه میترال

افتادگی دریچه میترال Mitral valve prolapse چگونه اتفاق می افتد و درمان آن چیست ؟ | کافه پزشکی

افتادگی دریچه میترال (MVP) زمانی رخ می دهد که فلپ های دریچه میترال مانند چتر نجات در طول انقباض قلب به داخل دهلیز چپ پس می زند. پرولاپس دریچه میترال گاهی اوقات منجر به عقب راندن خون از بطن چپ به داخل دهلیز سمت چپ می شود که وضعیتی به نام رگورژیتایسون دریچه میترال پدید می آید.

افتادگی دریچه میترال در اکثر افراد تهدید کننده حیات نیست و نیازی به درمان یا تغییر شیوه زندگی ندارد. با این حال، برخی از افراد مبتلا به پرولاپس دریچه میترال نیاز به درمان دارند. همراه کافه پزشکی باشید

علائم افتادگی دریچه میترال

اگرچه پرولاپس دریچه میترال معمولا یک اختلال مادام العمر است اما بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری هرگز علائمی ندارند. 

هنگامی که علائم و نشانه ها رخ می دهد، ممکن است به این علت باشد که خون از طریق دریچه به عقب رانده می شود (رگورژیتاسیون). علائم پرولاپس دریچه میترال می تواند به طور گسترده از یک نفر به فرد دیگر متفاوت باشد. علائم عبارتند از :

  • آریتمی قلبی
  • سرگیجه و سبکی سر
  • تنگی نفس، اغلب هنگامی که فرد دراز کشیده و یا در طول فعالیت بدنی است
  • خستگی
  • درد قفسه سینه که توسط حمله قلبی یا بیماری عروق کرونر ایجاد نمی شود

علل افتادگی دریچه میترال

هنگامی که قلب شما به درستی کار می کند، دریچه میترال در حین انقباض بطن چپ کاملا بسته می شود و از برگشت جریان خون به داخل دهلیز چپ جلوگیری می کند.

اما در برخی از افراد مبتلا به پرولاپس دریچه میترال، یک یا هر دو فلپ دریچه میترال به داخل دهلیز چپ وارد می شود و دریچه کاملا بسته نمی شود در نتیجه در هنگام انقباض قلب، مقداری خون از بطن وارد دهلیز می شود. هنگامی که خون از طریق دریچه به سمت عقب حرکت کند، رگورژیتاسیون دریچه میترال نامیده می شود.

اگر مقدار کمی از خون به داخل دهلیز وارد شود ممکن است باعث ایجاد مشکلات جدی نگردد. افتادگی موقت دریچه میترال می تواند علایمی مانند تنگی نفس، خستگی یا سرگیجه را ایجاد کند.

یکی دیگر از نام های پرولاپس دریچه میترال، سندرم click-murmur است. هنگامی که یک پزشک با استفاده از استتوسکوپ به قلب شما گوش می دهد، ممکن است صدای کلیک مانندی را بشنود که ناشی از ورود جریان خون به دهلیز است. سایر نام های پرولاپس دریچه میترال عبارتند از:

  • سندرم بارلو Barlow’s syndrome
  • سندرم دریچه فلاپی Floppy valve syndrome
  • سندرم دریچه میترال موج دار Billowing mitral valve syndrome
  • بیماری دریچه میترال میکسوماتوز Myxomatous mitral valve disease

عوامل خطر ابتلا به افتادگی دریچه میترال

پرولاپس دریچه میترال می تواند در هر فردی و در هر سنی ایجاد شود. علائم جدی پرولاپس دریچه میترال اغلب در مردان بالای ۵۰ سال دیده می شود.

پرولاپس دریچه میترال می تواند در خانواده ها دیده شود و ممکن است به چندین شرایط دیگر مرتبط باشد از قبیل :

عوارض جانبی افتادگی دریچه میترال

اگرچه اکثر افراد مبتلا به پرولاپس دریچه میترال هیچ مشکلی ندارند اما عوارضی ممکن است رخ دهد. عوارض عبارتند از:

رگورژیتاسیون دریچه میترال : شایع ترین عارضه ای است که در آن خون به داخل دهلیز چپ پس می زند.

مشکلات ریتم قلب (آریتمی) : ریتم های نامنظم قلب اغلب در حفره های بالایی قلب رخ می دهد. آنها ممکن است ناخوشایند باشند اما معمولا تهدید کننده زندگی نیستند.

عفونت دریچه قلب (آندوکاردیت) : داخل قلب شما یک غشای نازک به نام اندوکارد وجود دارد. اندوکاردیت عفونت این پوشش داخلی است.

دریچه میترال غیر طبیعی باعث افزایش احتمال ابتلا به اندوکاردیت باکتریایی می شود که می تواند بیشتر به دریچه میترال آسیب برساند.

افرادی که در معرض خطر ابتلا به اندوکاردیت هستند ممکن است قبل از برخی از اقدامات دندانپزشکی و پزشکی، آنتی بیوتیک دریافت کنند تا خطر عفونت کاهش یابد.

تشخیص افتادگی دریچه میترال

پزشکان می توانند پرولاپس دریچه میترال را در هر سنی تشخیص دهند. بیشترین احتمال تشخیص پرولاپس دریچه میترال در هنگام گوش دادن به قلب با استتوسکوپ در طول معاینه فیزیکی است.

سایر آزمون هایی که می توانند برای ارزیابی قلب شما مورد استفاده قرار گیرند عبارتند از:

اکوکاردیوگرام : اکوکاردیوگرام معمولا برای تأیید و تعیین شدت بیماری شما انجام می شود. اکوکاردیوگرام ارزیابی اولتراسوند غیرتهاجمی قلب شماست و کمک می کند تا پزشک جریان خون دریچه میترال را بسنجد و مقدار برگشت خون را اندازه گیری کند.

شما ممکن است تحت اکوکاردیوگرافی از راه مری قرار بگیرید. در این آزمایش، پزشک یک لوله انعطاف پذیر با یک دستگاه مبدل کوچک را به مری شما متصل می کند. 

اشعه ایکس قفسه سینه : اشعه ایکس قفسه سینه تصویری از قلب، ریه ها و رگ های خونی را نشان می دهد و می تواند به تشخیص پزشک کمک کند. این تست می تواند نشان دهد که آیا قلب شما بزرگ شده است یا نه.

الکتروکاردیوگرام (ECG) : در این تست غیر تهاجمی، تکنسین پروب را روی سینه قرار می دهد و ایمپالس های الکتریکی محرک ضربان قلب را ثبت می کند.

ECG این سیگنال های الکتریکی را ثبت می کند و می تواند به پزشک شما در تشخیص بی نظمی های ریتمیک و ساختاری قلب شما از جمله پرولاپس دریچه میترال کمک کند.

تست ورزش : پزشک ممکن است یک تست ورزش را برای بررسی اینکه آیا اختلال در عملکرد دریچه میترال توانایی شما در ورزش را محدود می کند، تجویز کند. 

اگر پزشک شما سعی در رد کردن وضعیت های دیگر مانند بیماری عروق کرونر دارد، ممکن است تست ورزش را درخواست کند.

آنژیوگرافی عروق کرونر : این نوع کاتتریزاسیون قلب، از اشعه ایکس استفاده می کند تا از عروق خونی قلب شما تصویر برداری کند. این تست معمولا برای تشخیص پرولاپس دریچه میترال استفاده نمی شود، اما ممکن است هنگامی که شما برای تشخیص شرایط دیگری مشکوک هستید، این تست توصیه می شود.

درمان افتادگی دریچه میترال

اکثر افراد مبتلا به پرولاپس دریچه میترال، به ویژه افراد بدون علائم، نیاز به درمان ندارند.

اگر شما دارای افتادگی دریچه میترال هستید اما نشانه ای ندارید، پزشک ممکن است به شما پیشنهاد کند تا به طور منظم برای پیگیری و نظارت بر وضعیت خود تحت چکاپ پزشک قرار بگیرید.

اگر علائم دارید و مقدار قابل توجهی خون از طریق دریچه میترال به دهلیز چپ پس زده می شود، پزشک ممکن است دارو یا عمل جراحی را بسته به شدت بیماری شما توصیه کند.

دارو درمانی

اگر علائم دارید، پزشک ممکن است داروهای خاصی برای درمان درد قفسه سینه، اختلالات ریتم قلب یا سایر عوارض را تجویز کند. برخی از داروهایی که ممکن است تجویز شوند عبارتند از :

مسدود کننده های بتا : این داروها باعث بهبود ضربان قلب نامنظم می شود. مسدود کننده های بتا همچنین به رگ های خونی کمک می کنند تا جریان خون بهبود پیدا کند.

دیورتیک ها : پزشک شما دیورتیک را برای دفع مایع از ریه ها تجویز می کند.

داروهای تنظیم کننده ریتم قلب : پزشک شما ممکن است داروهای ضد آریتمی مانند فلکائینید، آمیودارون و پروپافنون تجویز کند. داروهای ضد آریتمی با کنترل سیگنال های الکتریکی در بافت های قلب، ریتم قلب را تنظیم می کند.

آسپرین : اگر پرولاپس دریچه میترال و سابقه سکته مغزی داشته باشید، پزشک ممکن است آسپرین را برای کاهش خطر لخته شدن خون تجویز کند.

داروهای ضد انعقاد (رقیق کننده خون) : داروهایی نظیر وارفارین، هپارین، ریواروکسابان، آپیکسابان و ادوکسابان که از لخته شدن خون جلوگیری می کند.

عمل جراحی

اگرچه اکثر افراد مبتلا به پرولاپس دریچه میترال نیازی به عمل جراحی ندارند، اما در موارد حیاتی ممکن است جراحی نیاز شود.

افتادگی دریچه میترال در نهایت می تواند نارسایی قلبی را ایجاد کند. اگر پرولاپس بیش از حد طول بکشد، ممکن است قلب شما برای عمل جراحی خیلی ضعیف باشد.

اگر پزشک عمل جراحی را انتخاب کند، ممکن است پیشنهاد تعمیر یا جایگزینی دریچه میترال را بدهد. تعمیر و تعویض دریچه ممکن است با عمل جراحی قلب باز یا جراحی با حداقل تهاجم انجام شود. جراحی با حداقل تهاجم شامل برش های کوچکتر است و ممکن است خونریزی کمتر و زمان بهبودی سریعتر از جراحی باز داشته باشد.

دریچه میترال شامل دو فلپ مثلثی شکل است. فلپ های دریچه میترال به وسیله یک حلقه به عضله قلب وصل می شود. جراح می تواند دریچه را تعمیر کند تا جریان خون بازگشتی کاهش یابد.

اگر تعمیر دریچه امکان پذیر نباشد، پزشک جایگزینی دریچه را پیشنهاد می دهد. در جراحی جایگزینی، دریچه میترال آسیب دیده توسط یک دریچه مصنوعی (پروتز) جایگزین می شود. 

اگر دریچه مکانیکی جایگزین شود، باید از یک داروی ضد انعقاد مانند وارفارین برای بقیه زندگی خود استفاده کنید. اگر یک لخته خون در دریچه ایجاد شده و آزاد شود، می تواند به مغز شما راه یابد و باعث سکته شود.

دریچه های بافتی از بافت های حیوانی مانند شیر یا گاو ساخته شده اند. این نوع دریچه ها بیوپروتز نامیده می شود. آنها ممکن است در طول زمان نیاز به جایگزینی دوباره داشته باشند. با این حال، یکی از مزیت های دریچه بافتی این است که شما مجبور نیستید از داروهای ضد انعقاد طولانی مدت استفاده کنید.

آنتی بیوتیک ها

به ندرت توصیه می شوند. پزشکان توصیه می کنند که بعضی از افراد مبتلا به پرولاپس میترال آنتی بیوتیک را قبل از برخی پروسه های دندانی یا پزشکی برای جلوگیری از اندوکاردیت مصرف کنند.

به گفته انجمن قلب آمریکا، آنتی بیوتیک ها در اکثر موارد برای افرادی که دچار پرولاپس دریچه میترال هستند لازم نیست.

درمان های آینده

محققان در حال مطالعه تکنیک های جدید برای تعمیر یا جایگزینی دریچه با استفاده از یک لوله (کاتتر) قرار داده شده در رگ کشاله ران هستند که به قلب شما هدایت می شوند.

 

منبع : mayoclinic.org | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی


نظر دهید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد