• آ
  • ا
  • ب
  • پ
  • ت
  • ج
  • چ
  • ر
  • ز
  • ژ
  • د
  • ط
  • ف
  • ق
  • گ
  • ک
  • ع
  • غ
  • م
  • هـ

عفونت گوش خارجی

عفونت گوش خارجی یا گوش شناگر Swimmer’s Ear ؛ علائم، علل و درمان آن | کافه پزشکی

عفونت گوش خارجی به معنای عفونت دهانه و کانال گوش است که بیرون گوش را به پرده گوش متصل می کند. این نوع عفونت در علم پزشکی به عنوان اوتیت اکسترنال شناخته می شود. عفونت گوش خارجی اغلب از قرار گرفتن در معرض رطوبت حاصل می شود و در کودکان، نوجوانان و بزرگسالانی که مدت زیادی را صرف شنا می کنند رایج است ؛ به همین دلیل اوتیت اکسترنال تحت عنوان بیماری گوش شناگر نامیده می شود زیرا در بین شناگران بسیار رایج است. گوش شناگر در ایالات متحده آمریکا سالانه تقریبا ۲٫۴ میلیون مبتلا دارد. همراه کافه پزشکی باشید

علل عفونت گوش خارجی یا گوش شناگر

شنا کردن (یا حتی بیش از حد حمام کردن) می تواند منجر به عفونت گوش خارجی شود. رفتن و تجمع آب در داخل کانال گوش می تواند زمینه پرورش باکتری را فراهم کند.

همچنین اگر لایه نازک پوست که کانال گوش را می پوشاند آسیب ببیند و زخم شود، می تواند منجر به عفونت شود. خاروندن، استفاده از هدفون، یا قرار دادن سواب پنبه در گوش می تواند به این پوست نازک آسیب برساند.

هنگامی که این لایه پوست آسیب دیده و ملتهب می شود، می تواند موقعیت رشد باکتری را فراهم کند. موم گوش وسیله دفاعی طبیعی گوش در برابر عفونت است اما قرار گرفتن در معرض رطوبت و خراشیدن گوش میتواند موم گوش را از بین ببرد و احتمال عفونت را افزایش دهد.

علائم عفونت گوش خارجی یا گوش شناگر

علائم اوتیت اکسترنال عبارتند از :

  • ورم
  • قرمزی
  • حرارت
  • درد یا ناراحتی در گوش
  • ترشح چرک
  • خارش
  • تخلیه مایع بیش از حد
  • کم شنوایی خفیف

درد شدید در صورت، سر و گردن می تواند نشان دهنده این باشد که عفونت به میزان قابل توجهی پیشرفت کرده است. علائم همراه با تب و یا غدد لنفاوی متورم شده ممکن است نشان دهنده پیشرفت عفونت باشد. اگر درد گوش با هر یک از این علائم داشته باشید، باید به پزشک خود مراجعه کنید.

ریسک فاکتور های ابتلا به عفونت گوش خارجی

شنا بیشترین عامل خطر عفونت گوش خارجی است، به خصوص شنا کردن در آب با سطوح بالای باکتری. استخرهایی که به اندازه کافی کلر دارند، احتمال کمتری برای گسترش باکتری دارند.

تمیز کردن بیش از حد گوش، مجال را برای عفونت گوش باز می کند. هر چه کانال گوش باریک تر باشد، بیشتر احتمال دارد که آب تجمع پیدا کند. کانال های گوش کودکان معمولا باریک تر از کانال های گوش بزرگسالان است.

استفاده از هدفون و همچنین آلرژی پوستی، اگزما و سوزش پوست حاصل از محصولات مو باعث افزایش خطر عفونت گوش خارجی می شود.

این بیماری به خودی خود واگیردار نیست.

عفونت گوش خارجی چگونه تشخیص داده می شود؟

پزشک معمولا می تواند عفونت گوش خارجی را با ارزیابی علائم بیمار و نگاه کردن به گوش بیمار با یک اتوسکوپ تشخیص دهد.

چشم انداز و پیشگیری

چشم انداز این نوع عفونت ها معمولا بسیار خوب است. عفونت ها اغلب خودشان درمان می شوند و یا به سادگی با مصرف قرص ها حذف می شوند.

بهترین راه برای جلوگیری از ابتلا این است که گوش خود را تا حد ممکن خشک نگه دارید :

  • هنگام شنا، استفاده از گوش گیر یا کلاه شنا کمک کننده است.
  • پس از شنا کردن یا دوش گرفتن، توصیه می شود گوش های خود را کاملا خشک کنید.
  • سر خود را به طوری که هر گوش به سمت زمین است نگه دارید و آب اضافی را خالی کنید.

درمان عفونت گوش خارجی

عفونت گوش خارجی ممکن است بدون درمان بهبود یابد. قطره آنتی بیوتیک شایع ترین درمان برای عفونت گوش خارجی است. آنتی بیوتیک ها می توانند توسط پزشک شما تجویز شوند.

پزشکان همچنین ممکن است قطره های آنتی بیوتیک مخلوط با استروئید را تجویز کنند تا تورم در کانال گوش کاهش یابد. قطره های گوش معمولا به مدت ۷ تا ۱۰ روز به صورت چند بار در روز استفاده می شود.

اگر قارچ عامل عفونت گوش خارجی باشد، پزشک شما قطره های ضد قارچی را تجویز می کند. این نوع عفونت در افراد مبتلا به دیابت یا سیستم ایمنی ضعیف شایع تر است.

داروهای ضد درد مانند ایبوپروفن یا استامینوفن می توانند برای کاهش درد استفاده شوند. در موارد شدید، ممکن است داروهای کنترل درد تجویز شوند.

درمان های خانگی برای عفونت گوش خارجی

مهمترین بخش درمان خانگی برای عفونت گوش خارجی، پیشگیری است. خشک نگه داشتن گوش تا حد ممکن خطر ابتلا به عفونت را کاهش دهد.

راهنمایی های دیگری که باید در ذهن داشته باشید عبارتند از :

  • استفاده از یک توپ پنبه برای جلوگیری از ورود آب به گوش هنگام دوش گرفتن یا حمام کردن
  • استفاده از کلاه شنا
  • اجتناب از خارش گوش، حتی با سواب پنبه
  • اجتناب از پاک کردن موم گوش 
  • خشک کردن گوش بعد از شنا

عفونت گوش خارجی در کودکان

کودکان، به ویژه کسانی که مدت زیادی را در آب صرف می کنند، در معرض عفونت گوش خارجی هستند. کانال های گوش آنها کوچکتر از کانال های گوش بزرگسالان است و این باعث می شود که موم به راحتی از گوش کودکان بیرون بیاید و می تواند به افزایش عفونت منجر شود.

درد گوش رایج ترین نشانه عفونت گوش خارجی در کودکان است. کودکانی که نمی توانند صحبت کنند ممکن است علائم زیر را نشان دهند :

  • کشیدن گوش خود
  • گریه هنگام لمس گوش
  • داشتن تب، در موارد نادر
  • گریه بیش از حد معمول یا مشکل در خوابیدن
  • تخلیه مایع از گوش

منبع : healthline.com | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی


نظر دهید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد