همه چیز درباره آبله مرغان (Chickenpox) | کافه پزشکی

بیماری آبله مرغان، عفونتی است که در اثر ویروس واریسلا زوستر ایجاد می شود و باعث ایجاد تاول های کوچک و پر از مایع همراه با خارش شدید می شود. آبله مرغان برای افرادی که به این بیماری مبتلا نشده اند و یا علیه آن واکسینه نشده اند بسیار واگیردار است. امروزه واکسنی در دسترس است که کودکان را در برابر آبله مرغان محافظت می کند. واکسیناسیون معمول توسط مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) توصیه می شود.

واکسن آبله مرغان یک روش ایمن و مؤثر برای جلوگیری از آبله مرغان و عوارض احتمالی آن است. همراه کافه پزشکی باشید

علائم بیماری آبله مرغان

بثورات خارش دار و تاول ناشی از عفونت آبله مرغان ۱۰ تا ۲۱ روز پس از قرار گرفتن در معرض ویروس ظاهر می شود و معمولاً حدود ۵ تا ۱۰ روز طول می کشد. علائم و نشانه های دیگر که ممکن است یک یا دو روز قبل از بثورات ظاهر شوند عبارتند از :

• تب
• از دست دادن اشتها
• سردرد
• خستگی و احساس کلی ناخوشایند بودن (ضعف)

هنگامی که بثورات آبله مرغان ظاهر شد، فرد سه مرحله را پشت سر می گذارد :

• برجستگی های صورتی یا قرمز رنگ (پاپول ها) که طی چند روز از بین می روند
• تاول های پر از مایعات (وزیکول ها) که تقریباً در یک روز تشکیل می شوند و سپس نشت می کنند
• پوسته ها و زخم ها که تاول های شکسته را پوشانده و چند روز دیگر بهبودی لازم است

برجستگی های جدید بعد از چند روز نیز ظاهر می شود بنابراین ممکن است هر سه مرحله بثورات را همزمان داشته باشید. شما می توانید ویروس را تا ۴۸ ساعت قبل از ظهور بثورات به سایر افراد منتقل کنید و تا زمانی که تمام تاول های شکسته شده پوسته نشوند، ویروس مسری می ماند.

این بیماری به طور کلی در کودکان، خفیف است. در موارد شدید، بثورات می تواند کل بدن را بپوشاند و ضایعات ممکن است در گلو، چشم ها، غشاهای مخاطی مجرای ادراری، مقعد و مهبل نیز ایجاد شود.

علل بیماری آبله مرغان

عفونت آبله مرغان ناشی از ویروس واریسلا زوستر است. می تواند از طریق تماس مستقیم با بثور ایجاد شود. این بیماری همچنین می تواند در اثر سرفه یا عطسه فرد مبتلا و پخش شدن قطرات هوا، به فرد دیگری منتقل شود.

عوامل خطر ابتلا به بیماری آبله مرغان

در صورتی که قبلاً آبله مرغان نداشته اید یا واکسن آبله مرغان دریافت نکرده اید، خطر ابتلا به ویروس واریسلا زوستر بیشتر است.

بیشتر افرادی که به آبله مرغان مبتلا شده اند یا علیه آبله مرغان واکسینه شده اند، از ابتلا به آبله مرغان مصون هستند. اگر واکسن زده اید و به آبله مرغان مبتلا شده اید، علائم معمولاً خفیف تر و شامل تاول های کمتر و تب خفیف است. تعداد کمی از افراد می توانند بیش از یک بار آبله مرغان را دریافت کنند اما این مسئله نادر است.

عوارض بیماری آبله مرغان

آبله مرغان به طور معمول یک بیماری خفیف است اما می تواند جدی شود و منجر به عوارضی از جمله موارد زیر شود :

• عفونتهای باکتریایی پوستی، بافت های نرم، استخوانها، مفاصل یا جریان خون
• کمبود آب بدن
• ذات الریه
• آنسفالیت
• سندرم شوک سمی
• سندرم ری
• مرگ

چه کسی در معرض خطر است؟

افرادی که بیشتر در معرض عوارض آبله مرغان قرار دارند عبارتند از :

• نوزادانی که مادرانشان هرگز آبله مرغان نداشته اند یا واکسن نزده اند
• نوجوانان و بزرگسالان
• زنان بارداری که آبله مرغان نداشته اند
• افرادی که سیگار می کشند
• افرادی که سیستم ایمنی بدن آنها با استفاده از داروهایی نظیر شیمی درمانی یا بیماری هایی نظیر HIV ضعیف شده اند
• افرادی که داروهای استروئیدی را برای درمان بیماری های دیگری مانند آسم مصرف می کنند

آبله مرغان و بارداری

وزن کم هنگام تولد و ناهنجاری های اندام در نوزادان متولد شده از زنانی که در ابتدای بارداری به عفونت آبله مرغان آلوده هستند شایع تر است. هنگامی که مادر در یک هفته قبل از تولد یا طی چند روز پس از زایمان به آبله مرغان آلوده می شود، کودک وی در معرض خطر ابتلا به یک عفونت جدی و خطرناک برای حیات قرار دارد.

اگر باردار هستید و از آبله مرغان مصون نیستید، در مورد خطرات احتمالی برای شما و فرزند متولد نشده با پزشک خود صحبت کنید.

آبله مرغان و زونا

اگر مبتلا به آبله مرغان بوده اید، در معرض خطر عارضه ای به نام زونا قرار دارید. ویروس واریسلا زوستر پس از بهبودی عفونت پوستی، در سلول های عصبی شما باقی می ماند. سال ها بعد، ویروس می تواند دوباره فعال شده و دوباره به صورت زونا ظاهر شود – دسته ای از از تاول های دردناک کوتاه مدت. این ویروس در بزرگسالان مسن و افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند دوباره ظاهر می شود.

درد زونا می تواند مدت زیادی بعد از بین رفتن تاول ها ادامه یابد. به این درد، نورالژی پس از زونا گفته می شود و می تواند شدید باشد.

دو واکسن زونا (زوستاواکس و شینگریکس) برای بزرگسالانی که مبتلا به آبله مرغان هستند موجود است. شینگریکس برای افراد بالای ۵۰ سال از جمله افرادی که قبلاً زوستاواکس دریافت کرده اند، تأیید و توصیه می شود. زوستاواکس تا ۶۰ سالگی توصیه نمی شود. شینگریکس به زوستاواکس ترجیح داده می شود.

جلوگیری از ابتلا به بیماری آبله مرغان

واکسن آبله مرغان بهترین راه برای جلوگیری از ابتلا به آبله مرغان است. کارشناسان مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC) تخمین می زنند که تقریباً ۹۸ درصد از افرادی که هر دو دوز توصیه شده را دریافت می کنند، محافظت کامل در برابر ویروس دارند. حتی هنگامی که واکسن محافظت کامل را انجام نمی دهد، شدت آبله مرغان را به میزان قابل توجهی کاهش می یابد.

واکسن آبله مرغان (واریواکس) برای موارد زیر توصیه می شود :

بچه های جوان : در آمریکا، کودکان دو دوز واکسن واریسلا – دوز اول بین سنین ۱۲ تا ۱۵ ماهگی و دوز دوم بین سنین ۴ تا ۶ سالگی – به عنوان بخشی از برنامه معمول واکسیناسیون دریافت می کنند.

واکسن را می توان با واکسن سرخک، اوریون و سرخچه ترکیب کرد اما در مورد برخی از کودکان بین ۱۲ تا ۲۳ ماهگی، این ترکیب ممکن است خطر تب و تشنج را افزایش دهد. در مورد جوانب مثبت و منفی ترکیب واکسن ها با پزشک فرزند خود صحبت کنید.

کودکان بزرگتر واکسینه نشده : کودکان در سنین ۷ تا ۱۲ سالگی که واکسینه نشده اند، باید دو دوز واکسن واریسلا دریافت کنند، حداقل با فاصله ۳ ماه. در کودکان ۱۳ سال و بالاتر که واکسینه نشده اند، باید حداقل ۴ هفته بین دو دوز فاصله باشد.

بزرگسالان واکسینه نشده ای که تا به حال آبله مرغان نداشته اند و در معرض خطر بالایی قرار دارند : شامل کارمندان مراقبت های بهداشتی، معلمان، کارمندان مراکز مراقبت از کودک، مسافران به خارج از کشور، پرسنل نظامی و کلیه زنانی که در سن باروری قرار دارند.

بزرگسالانی که تا به حال آبله مرغان نداشته اند و یا واکسینه نشده ان ، معمولاً دو دوز واکسن با چهار تا هشت هفته فاصله دریافت می کنند. اگر به خاطر ندارید که واکسن زده اید، آزمایش خون می تواند ایمنی شما را تعیین کند.

واکسن آبله مرغان برای موارد زیر تأیید نمی شود :

• زنان حامله
• افرادی که سیستم ایمنی بدن ضعیفی دارند
• افرادی که به ژلاتین یا آنتی بیوتیک نئومایسین حساسیت دارند

اگر در مورد نیاز به واکسن مطمئن نیستید، با پزشک خود مشورت کنید. اگر قصد بارداری دارید، با پزشک خود مشورت کنید.

آیا واکسن آبله مرغان بی خطر و مؤثر است؟

از زمان در دسترس بودن واکسن آبله مرغان، مطالعات به طور مداوم آن را بی خطر و مؤثر نشان داده اند. عوارض جانبی به طور کلی خفیف است و شامل قرمزی، درد، تورم و به ندرت برجستگی های کوچک در محل تزریق است.

تشخیص بیماری آبله مرغان

پزشکان عموماً آبله مرغان را براساس بثورات تشخیص می دهند.

در صورت وجود شک در مورد تشخیص، آبله مرغان را می توان با تست های آزمایشگاهی از جمله آزمایش خون یا کشت نمونه ضایعه تأیید کرد.

درمان بیماری آبله مرغان

در کودکان عادی، آبله مرغان به طور معمول نیاز به درمان پزشکی ندارد. پزشک ممکن است آنتی هیستامین را برای رفع خارش تجویز کند اما در بیشتر موارد، بیماری مجاز است روند خود را طی کند.

اگر در معرض خطر عوارض هستید

برای افرادی که در معرض عوارض ناشی از آبله مرغان قرار دارند، پزشکان بعضی اوقات داروهایی را برای کوتاه کردن طول عفونت و کمک به کاهش خطر عوارض تجویز می کنند.

اگر شما یا فرزندتان در معرض خطر عوارض زیادی قرار دارید، پزشک ممکن است داروهای ضد ویروسی مانند آسیکلوویر یا داروی دیگری به نام گلوبولین ایمنی داخل وریدی (پریویژن) به شما پیشنهاد دهد. این داروها ممکن است در مدت ۲۴ ساعت پس از ظاهر شدن بثورات، شدت آبله مرغان را کاهش دهند.

سایر داروهای ضد ویروسی مانند والاسیکلوویر و فام سیکلوویر نیز ممکن است شدت بیماری را کاهش دهند اما مناسب همگان نیست. در بعضی موارد، پزشک ممکن است واکسن آبله مرغان را پس از قرار گرفتن در معرض ویروس توصیه کند. این امر می تواند شدت بیماری را کاهش دهد.

درمان عوارض

در صورت بروز عوارض، پزشک درمان مناسب را تعیین می کند. او ممکن است آنتی بیوتیک ها را برای عفونت های پوستی و ذات الریه تجویز کند. التهاب مغزی (آنسفالیت) معمولاً با داروهای ضد ویروسی درمان می شود. ممکن است بستری شدن در بیمارستان ضروری باشد.

منبع : mayoclinic.org | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی