• آ
  • ا
  • ب
  • پ
  • ت
  • ج
  • چ
  • ر
  • ز
  • ژ
  • د
  • ط
  • ف
  • ق
  • گ
  • ک
  • ع
  • غ
  • م
  • هـ

بلاستومایکوزیس

بیماری بلاستومایکوزیس (Blastomycosis) ؛ علائم، علل و درمان | کافه پزشکی

بلاستومایکوزیس یک بیماری نادر عفونی است که توسط قارچ بلاستومایسس درماتیتیس ایجاد می شود و معمولا چندین اندام مختلف را درگیر می کند. علائم آن بسته به اندام مبتلا بسیار متفاوت است. این بیماری با تب، لرز، سرفه و یا مشکل تنفسی (تنگی نفس) مشخص می شود.

در مرحله مزمن بیماری، ریه ها و پوست بیشترین آسیب را دارند. دستگاه تناسلی و استخوان نیز ممکن است درگیر شود. همراه کافه پزشکی باشید

علائم و نشانه های بلاستومایکوزیس

بلاستومایکوزیس یک بیماری عفونی است که با تب، لرز، سردرد، درد قفسه سینه، کاهش وزن، عرق شبانه، سرفه و یا مشکل تنفسی (تنگی نفس) شناخته می شود. برخی از افراد مبتلا، فرم بدون علامت بیماری را تجربه می کنند. درد عضلانی و مفاصل ممکن است در مرحله حاد رخ دهد که به طور معمول کمتر از سه هفته طول می کشد.

این بیماری ممکن است به خودی خود برطرف شود یا به شکل مزمن عفونت ادامه یابد. بلاستومایکوزیس مزمن که بیش از سه هفته طول بکشد ممکن است بر ریه ها، پوست، استخوان ها، مفاصل، دستگاه تناسلی و سیستم عصبی مرکزی تأثیر بگذارد.

درگیری با پوست در افراد مبتلا به بلاستومایکوزیس بسیار شایع است. ضایعاتی مانند زگیل و برجستگی های پر از چرک (پاپولوپوستولار) شایع هستند. آنها ممکن است به رنگ بنفش بوده و در اطراف مرز ضایعات، آبسه های بسیار کوچکی داشته باشند.

اگر بلاستومایکوزیس روی ریه ها که مکان های متداول درگیری قارچ ها هستند تأثیر بگذارد، معمولا به صورت پنومونی مزمن ظاهر می شود. علائم این بیماری شامل سرفه همراه با خلط، درد قفسه سینه، مشکل در تنفس و یا ضربان قلب سریع است. در برخی موارد شدید، سندروم دیسترس تنفسی ممکن است ایجاد شود که با تنفس بیش از حد عمیق و سریع و سطح کم اکسیژن در خون (هیپوکسمی) مشخص می شود. در این وضعیت افراد مبتلا معمولا به تهویه مکانیکی نیاز دارند.

بلاستومایکوزیس ممکن است روی استخوانها نیز تأثیر بگذارد و ضایعاتی را ایجاد کند که بافت استخوان را تخریب می کند. دنده ها، مهره های ستون فقرات و استخوان های بلند بازوها و پاها بیشتر درگیر می شوند. در بسیاری از موارد این ضایعات بدون درد هستند اما ممکن است به آبسه فراگیر تبدیل شوند.

درگیری دستگاه ادراری در مردان مبتلا به بلاستومایکوزیس شایع است. در حدود ۳۰ درصد از موارد، غده پروستات و اپی دیدیم به قارچ آلوده می شوند. علائم ممکن است شامل التهاب، ورم و یا درد کشاله ران باشد. درگیری سیستم عصبی مرکزی، کبد، طحال، دستگاه گوارش، تیروئید، غدد فوق کلیوی و سایر ارگان ها نیز در موارد مزمن گزارش شده است.

علل بلاستومایکوزیس

بلاستومایکوزیس یک بیماری عفونی نادر است که توسط قارچ بلاستومایسس درماتیتیس ایجاد می شود. این قارچ در بدن به مخمرها تبدیل می شود و به ریه ها حمله می کند. در سراسر بدن از طریق خون سفر می کند. این بیماری معمولاً افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف را به خطر می اندازد.

میزان شیوع بلاستومایکوزیس

این بیماری مردان و زنان را به طور مساوی تحت تاثیر قرار دارد و در آمریکا، مکزیک، خاورمیانه، آفریقا، هند و آمریکای جنوبی و مرکزی گزارش شده است.

زیستگاه طبیعی این قارچ نامشخص است اما گمان می رود از خاک ناشی شود. به نظر می رسد کشاورزان، کارگران ساختمان و سایر افرادی که با خاک کار می کنند در معرض خطر ابتلا به این بیماری قرار دارند. افراد مسن و افرادی که دارای سیستم ایمنی ضعیفی هستند مانند افراد مبتلا به ایدز، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به فرم مزمن و شدید قرار دارند.

تشخیص بلاستومایکوزیس

تشخیص با ارزیابی بالینی شامل بررسی اشعه X قفسه سینه است؛ این تست ممکن است یافته هایی را نشان دهد که با پنومونی قارچ سازگار است. معاینه میکروسکوپی مستقیم مواد آلوده (یعنی چرک یا خلط) نیز انجام می شود. نمونه های بافتی با هیدروکسید پتاسیم تهیه شده و باعث می شود سلول های مخمر به راحتی قابل مشاهده باشند. آزمایش پوست و آزمایش خون در تشخیص این بیماری مفید نیست.

بلاستومایکوزیس ریوی ممکن است به دلیل بدخیمی، با سرطان ریه اشتباه گرفته شود. معاینه گلو با یک ابزار خاص (برونکوسکوپی) ممکن است برای تأیید تشخیص بلاستومایکوزیس لازم باشد. بلاستومیکوز جلدی پوست نیز ممکن است شبیه برخی از انواع سرطان پوست باشد.

درمان بلاستومایکوزیس

درمان انتخابی برای هر دو صورت حاد و مزمن این بیماری، به ویژه آنهایی که سیستم عصبی مرکزی را درگیر می کنند، تجویز خوراکی داروی آمفوتریسین B است. اگر این بیماری خفیف تا متوسط ​​باشد، ممکن است کتوکونازول داروی انتخابی باشد.

درمان طولانی مدت ممکن است در بعضی موارد برای جلوگیری از عود وضعیت ضروری باشد. افراد مبتلا که قادر به تحمل آمفوتریسین B نیستند، ممکن است با هیدروکسی استیل بامیدین ایزتیونات درمان شوند. این دارو ممکن است عوارض جانبی مختلفی داشته باشد. به نظر می رسد سایر داروهای ضد قارچی جدید تر مانند فلوکونازول و ایتراکونازول برای درمان موارد خفیف یا متوسط ​​موثر تر هستند.

 

منبع : rarediseases.org | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی


نظر دهید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد