• آ
  • ا
  • ب
  • پ
  • ت
  • ج
  • چ
  • ر
  • ز
  • ژ
  • د
  • ط
  • ف
  • ق
  • گ
  • ک
  • ع
  • غ
  • م
  • هـ

اسپوروتریکوز

همه چیز درباره بیماری اسپوروتریکوز ؛ علائم، تشخیص و درمان | کافه پزشکی

اسپوروتریکوز نوعی عفونت قارچی است که می تواند در انسان و حیوان مشاهده شود. این بیماری در افرادی که با گیاهان خاص و خاک اطراف آنها کار می کنند مانند کشاورزان، گل فروشی ها، باغبانان و نجاران بیشتر دیده می شود.

اگرچه نادر است و معمولاً تهدید کننده حیات نیست اما این نوع عفونت قارچی می تواند منجر به عوارض جدی شود. همراه کافه پزشکی باشید

علائم اسپوروتریکوز

علائم خفیف اغلب در طی چند هفته بعد از قرار گرفتن در معرض قارچ شروع می شود. یک برجستگی کوچک را تجربه خواهید کرد که می تواند قرمز، صورتی یا بنفش باشد. این برآمدگی معمولاً روی بازو یا دست شما ظاهر می شود و ممکن است هنگام لمس دچار درد شود.

با پیشرفت عفونت، برجستگی می تواند به زخم تبدیل شود. ممکن است در اطراف منطقه آسیب دیده و یا در سطح برآمدگی قبلی، برآمدگی های جدیدی دیده شود. بعضی اوقات بثورات می تواند بر روی چشم شما تأثیر بگذارد و حتی باعث التهاب ملتحمه شود.

علل اسپوروتریکوز

اسپوروتریکوز توسط قارچ اسپوروتریکس ایجاد می شود. این نوع قارچ در تمام نقاط جهان وجود دارد اما ممکن است در آمریکای مرکزی و جنوبی شایع تر باشد. با توجه به اعلام مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری ها (CDC)، این قارچ ممکن است در بوته های گل رز، یونجه و خزه یافت شود. اگر به طور مرتب با هر یک از این گیاهان یا خاک اطراف آنها سروکار دارید، می توانید در معرض خطر ابتلا به این بیماری باشید. با این وجود قرار گرفتن در معرض این قارچ، به معنای ابتلای قطعی به عفونت قارچی نیست.

اسپوروتریکوز جلدی

ایجاد بریدگی یا زخم روی پوست می تواند شما را در معرض خطر اسپوروتریکوز جلدی قرار دهد چرا که قارچ می تواند از این طریق وارد پوست شما می شود.

اسپوروتریکوز ریوی

به ندرت، قارچ می تواند بعد از تنفس، از طریق هوا وارد ریه های شما شود. این زیر گروه اسپوروتریکوز ریوی نامیده می شود و ممکن است باعث مشکلات تنفسی، آنژین صدری، سرفه، تب، خستگی و کاهش وزن غیر عمدی شود.

این بیماری همچنین از طریق خراش و نیش حیوانات آلوده می تواند به انسان منتقل شود. البته این بیماری انتقال انسان به انسان ندارد. طبق گزارش BMJ Case Reports، بیشترین میزان آلودگی در افراد بین ۱۶ تا ۳۰ سال مشاهده می شود.

تشخیص اسپوروتریکوز

برای تشخیص صحیح اسپوروتریکوز، باید برای معاینه به پزشک مراجعه کنید. پزشک یک نمونه از پوست را برداشته و سپس آن را به آزمایشگاه ارسال می کند. اگر پزشک شما به اسپوروتریکوز ریوی مشکوک باشد، ممکن است آزمایش خون را درخواست کند. بعضی اوقات آزمایش خون نیز می تواند به تشخیص اشکال شدید اسپوروتریکوز پوستی کمک کند.

انتخاب یک روش درمانی مناسب به نتایج این آزمایش ها بستگی دارد.

درمان خانگی برای اسپوروتریکوز

رفع عفونت های قارچی مانند اسپوروتریکوز به درمان های پزشکی نیاز دارد. با این حال، برخی از درمان های خانگی می توانند به کاهش شیوع عفونت کمک کنند. در مورد عفونت های پوستی می توانید مطمئن شوید که زخم تمیز نگه داشته می شود. این امر می تواند به جلوگیری از بدتر شدن هرگونه بثورات کمک کند. همچنین از خراشیدن منطقه آلوده خودداری کنید.

درمان اسپوروتریکوز

عفونت های پوستی ناشی از این نوع قارچ، با داروهای ضد قارچ مانند ایتراکونازول خوراکی و یدید پتاسیم درمان می شوند. این داروها برای چند ماه مصرف می شوند تا عفونت کاملاً پاک شود.

اسپوروتریکوز شدید ممکن است نیاز به دارو های داخل وریدی مانند آمفوتریسین B داشته باشد. بر اساس اعلام CDC، ممکن است لازم باشد تا یک سال پس از اتمام داروهای داخل وریدی، ایتراکونازول مصرف کنید. این امر کمک می کند تا قارچ کاملاً از بدن شما خارج شود.

اگر این عفونت در ریه های شما ایجاد شده باشد، ممکن است نیاز به جراحی داشته باشید. این روند شامل حذف بافت ریه آلوده است.

آیا اسپوروتریکوز می تواند عوارضی ایجاد کند؟

بیشتر موارد کشنده نیستند اما اگر شما عفونت را درمان نکنید، می توانید سالها ضایعه و زخم داشته باشید و برخی موارد ممکن است حتی دائمی شوند.

در صورت عدم درمان، این نوع عفونت می تواند به اسپوروتریکوز منتشره منتهی شود. در این نوع، عفونت قارچی به سایر قسمت های بدن نیز سرایت می کند. مثال ها شامل استخوانها یا سیستم عصبی مرکزی شما است که علائم زیر را نیز ایجاد می کنند:

  • درد مفاصل
  • سردردهای شدید
  • گیجی
  • تشنج

سیستم ایمنی ضعیف می تواند شما را در معرض خطر ابتلا به این نوع اسپوروتریکوز قرار دهد، به خصوص اگر HIV دارید.

اگر باردار هستید ، داروهای ضد قارچ می توانند به کودک شما آسیب برساند. قبل از مصرف هرگونه ضد قارچ، حتما در مورد احتمال بارداری با پزشک خود صحبت کنید.

 

منبع : healthline.com | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی


نظر دهید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد