پولیپ کولون چیست و چگونه درمان می شود ؟ | کافه پزشکی

پولیپ کولون شامل رشد قسمت کوچکی از پوشش داخلی روده بزرگ به صورت یک غده است. پولیپ ها با افزایش سن، به طور فزاینده ای افزایش می یابند. تخمین زده می شود که پولیپ های کولو رکتال حداقل در ۳۰ درصد از بزرگسالان بالای ۵۰ سال در آمریکا رخ می دهد.

پولیپ های کولون همچنین در ۶ درصد کودکان دیده می شود و در افرادی که خونریزی روده را تجربه کرده اند، به ۱۲ درصد افزایش می یابد. بیشتر پولیپ های کولون یا روده بی ضرر هستند اما برخی از آنها در طی سال ها می توانند به سرطان تبدیل شوند. همراه کافه پزشکی باشید

انواع پولیپ کولون

انواع مختلف پولیپ، عوامل خطر مختلفی را به همراه دارد. علاوه بر این، اندازه پولیپ به شدت قدرت آن بستگی دارد.

یک بررسی در سال ۲۰۱۴ نتیجه گرفت که پولیپ های کوچکتر از ۵ میلی متر، خطر کمتری برای ابتلا به سرطان دارند در حالی که پولیپ های بین ۱٫۵ تا ۳٫۵ سانتی متر، پتانسیل بدخیمی بین ۱۹ تا ۴۳ درصد دارند.

متداول ترین انواع پولیپ، پولیپ هایپرپلاستیک و آدنوماتوز هستند :

پولیپ هایپرپلاستیک

پولیپ هایپرپلاستیک یا پولیپ التهابی معمولا بی ضرر هستند و دلیلی برای نگرانی ندارند. این پولیپ ها به ندرت سرطانی می شوند.

پولیپ آدنوماتوز

پولیپ های آدنوماتوز سرطانی نیستند اما ممکن است در آینده، آدنوم های بزرگتر به سرطان تبدیل شوند. پزشکان معمولا از بین بردن پولیپ های آدنوماتوز را توصیه می کنند.

پولیپ بدخیم

پولیپ های بدخیم، پولیپ هایی هستند که حاوی سلول های سرطانی هستند. بهترین درمان برای این پولیپ ها، به شدت سرطان و سلامت کلی فرد بستگی دارد.

علائم پولیپ کولون

افراد مبتلا به پولیپ کولون معمولاً هیچ علامتی از این بیماری نشان نمی دهند

پزشکان معمولاً این پولیپ ها را در طول تست های روتین یا تست های مربوط به اختلالات دیگر پیدا می کنند. پزشک ممکن است توصیه کند افراد مسن و افراد دارای فاکتور خطر برای پولیپ کولون تحت غربالگری منظم قرار بگیرند. هنگامی که پزشکان پولیپ ها را به موقع تشخیص دهند، احتمال این وجود دارد که بدون عوارض بتوانند آنها را به طور کامل از بین ببرند.

هنگامی که پولیپ کولون باعث بروز علائم شود، افراد ممکن است موارد زیر را متوجه شوند :

خونریزی از روده : شایع ترین علامت پولیپ است، اگرچه می تواند نشانه ای از شرایط دیگر مانند بواسیر باشد.

درد شکم : پولیپ هایی که روده را تا حدی مسدود کنند می توانند باعث گرفتگی و درد شکم شوند.

تغییر رنگ مدفوع : خونریزی جزئی پولیپ می تواند باعث ایجاد نوارهای قرمز در مدفوع شود و خونریزی شدیدتر باعث می شود مدفوع سیاه به نظر برسد.

آنمی فقر آهن : اگر پولیپ های شخص به مرور زمان خونریزی کنند، ممکن است فرد دچار کمبود آهن شود. کم خونی می تواند باعث ضعف، پوست رنگ پریده، تنگی نفس، سرگیجه یا غش شود.

تغییر در عادت های روده : بیش از یک هفته طول می کشند از جمله یبوست یا اسهال.

علل پولیپ کولون

افراد ممکن است یا با پولیپ کولون متولد شوند یا در طول زندگی آن را توسعه دهند.

پزشکان هنوز دلایل دقیق پولیپ کولون را نمی دانند اما ممکن است با عوامل سبک زندگی زیر مرتبط باشند :

• رژیم غذایی با چربی زیاد
• خوردن مقدار زیادی گوشت قرمز
• مصرف مقادیر کم فیبر
• سیگار کشیدن
• چاقی

در بعضی از افراد، عوامل ژنتیکی باعث می شود سلول های روده بزرگ از حد لازم بیشتر شوند. وقتی این اتفاق در روده بزرگ رخ می دهد افراد دچار پولیپ روده بزرگ می شوند.

در صورت داشتن شرایط وراثتی زیر، به احتمال زیاد دچار پولیپ روده بزرگ می شوید :

• پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی (FAP)
• سندرووم گاردنر
• سندروم پوتز جگرز

عوامل خطر ابتلا به پولیپ کولون

برخی از عوامل زیر باعث می شود فرد به پولیپ روده بزرگ مبتلا شود :

• چاقی
• عدم ورزش
• سیگار کشیدن
• نوشیدن الکل
• بیماری های التهابی روده مانند کولیت اولسراتیو یا بیماری کرون
• سابقه خانوادگی داشتن پولیپ های کولون
• دیابت نوع ۲ کنترل نشده
• دو رگه آفریقایی-آمریکایی بودن

پزشک ممکن است توصیه کند افراد مسن و افراد دارای فاکتور خطر تحت غربالگری منظم خصوصاً بعد از ۵۰ سالگی قرار بگیرند.

تشخیص پولیپ کولون

پزشک ممکن است با گرفتن تاریخچه پزشکی فرد، ارزیابی عوامل خطر و انجام معاینه بدنی شروع کند. اگر به پولیپ کولون مشکوک باشد، ممکن است آزمایش های بعدی را توصیه کند.

تست های غربالگری ممکن است شامل موارد زیر باشند :

کولونوسکوپی : در حین کولونوسکوپی، پزشک برای معاینه روده بزرگ، یک لوله حاوی دوربین به نام کولونوسکوپ را به مقعد وارد می کند. پزشک می تواند پولیپ را برداشته یا بیوپسی انجام دهد.

سیگموئیدوسکوپی انعطاف پذیر : نسخه کوتاه تر از کولونوسکوپ به نام سیگموئیدوسکوپ برای بررسی بخش محدودی از روده بزرگ استفاده می شود. اگر پزشک پولیپ را پیدا کند، برای برداشتن آنها نیاز به انجام کولونوسکوپی دارد.

کولونوسکوپی مجازی : روشی غیر تهاجمی است که در آن پزشک از روش های تصویربرداری برای معاینه روده بزرگ استفاده می کند. اینها ممکن است شامل اشعه X، اسکن CT یا اسکن MRI باشد. این تست ها ممکن است نسبت به تست کولونوسکوپی مستقیم حساسیت کمتری داشته باشند. ممکن است فرد مجبور شود محلول باریم را بخورد تا تصاویر اشعه ایکس واضح تر شود.

تست مدفوع : پزشکان ممکن است به دنبال وجود خون در مدفوع باشند یا DNA مدفوع را معاینه کنند. بسته به نتایج، ممکن است کولونوسکوپی برای بررسی بیشتر نیاز باشد.

درمان پولیپ کولون

پزشکان معمولاً با از بین بردن پولیپ روده بزرگ، این وضعیت را درمان می کنند. آنها همچنین ممکن است تغییراتی در شیوه زندگی برای جلوگیری از تکرار مجدد پولیپ های روده بزرگ ارائه دهند.

پزشکان می توانند پولیپ روده بزرگ را با استفاده از روش های زیر از بین ببرند :

کولونوسکوپی : پزشکان می توانند از دستگاه برش یا حلقه سیم الکتریکی در انتهای کولونوسکوپ برای انجام پولیپکتومی یا برداشتن پولیپ استفاده کنند. برای پولیپ های کوچکتر، پزشکان ممکن است مایعی را در زیر پولیپ تزریق کنند تا آن را از محیط اطراف جدا کنند.

لاپاروسکوپی : در طی لاپاراسکوپی، پزشک برش کوچکی را در شکم یا لگن ایجاد می کند و ابزاری به نام لاپاروسکوپ را به روده وارد می کند. آنها از این تکنیک برای از بین بردن پولیپ هایی که خیلی بزرگ هستند یا توسط کلونوسکوپی جدا نمی شوند، استفاده می کنند.

برداشتن روده بزرگ و رکتوم : این روش که تحت عنوان پروکتوکولکتومی کامل شناخته می شود، تنها در مواردی که فرد دچار یک بیماری شدید یا سرطان باشد، لازم است. پزشکان این گزینه را برای کسانی که دارای شرایط وراثتی نادر از قبیل پولیپوز آدنوماتوز خانوادگی (FAP) هستند، توصیه می کنند. FAP یک بیماری ارثی است که باعث ایجاد سرطان روده بزرگ و رکتوم می شود و برداشتن پولیپ ممکن است از بروز سرطان جلوگیری کند.

پزشک پس از برداشتن پولیپ، آن را به آزمایشگاه ارسال می کند تا متخصصان آن را از نظر سرطان معاینه کنند. فاصله زمانی توصیه شده برای کولونوسکوپی بعدی را براساس این اطلاعات و همچنین تعداد و اندازه پولیپ ها تعیین می کنند.

در افرادی که قبلا پولیپ یا سرطان روده بزرگ داشته اند، پزشک ممکن است آسپرین و مهار کننده های COX-2 را تجویز کند تا از ایجاد پولیپ های جدید جلوگیری کند. برای افرادی که سابقه خانوادگی ابتلا به پولیپ روده بزرگ دارند، توصیه می شود برای پیشگیری از پیشرفت آنها، مشاوره ژنتیکی انجام شود.

منبع : medicalnewstoday.com | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی