• آ
  • ا
  • ب
  • پ
  • ت
  • ج
  • چ
  • ر
  • ز
  • ژ
  • د
  • ط
  • ف
  • ق
  • گ
  • ک
  • ع
  • غ
  • م
  • هـ

پریتونیت

همه چیز درباره پریتونیت یا التهاب صفاق ؛ علائم، علل و درمان | کافه پزشکی

پریتونیت به معنای التهاب صفاق است؛ صفاق لایه نازکی است که قسمت داخلی شکم شما و اندام های داخل آن را می پوشاند. التهاب معمولا نتیجه عفونت قارچی یا باکتریایی است و یا می تواند در اثر آسیب شکمی، وضعیت پزشکی سابق یا وسایلی مانند سوند دیالیز ایجاد شود.

پریتونیت یک بیماری جدی است که نیاز به مراقبت فوری پزشکی دارد. آنتی بیوتیک های داخل وریدی (IV) برای درمان عفونت مورد نیاز هستند. جراحی گاهی اوقات برای از بین بردن بافت آلوده ضروری است. اگر به موقع درمان نشود، عفونت می تواند گسترش یابد و تهدید آمیز شود. همراه کافه پزشکی باشید

علل پریتونیت

دو نوع التهاب صفاق وجود دارد. نوع اول شامل پریتونیت باکتریایی خود به خودی (SBP) نتیجه عفونت مایعات در حفره صفاقی شما است. نارسایی کلیه یا کبد می تواند باعث این بیماری شود. افراد تحت دیالیز صفاقی در معرض خطر ابتلا به SBP هستند.

پریتونیت ثانویه معمولاً به دلیل عفونتی است که از دستگاه گوارش شما پخش شده است.

شرایط زیر می تواند به التهاب صفاق منجر شود:

  • زخم یا جراحت شکمی
  • زخم معده
  • سوراخ شدن روده بزرگ
  • دیورتیکولیت
  • پانکراتیت
  • سیروز کبدی یا انواع دیگر بیماری های کبدی
  • عفونت کیسه صفرا، روده ها یا خون
  • بیماری التهابی لگن (PID)
  • بیماری کرون
  • روش های پزشکی تهاجمی از جمله درمان نارسایی کلیه، جراحی یا استفاده از لوله تغذیه

علائم پریتونیت

علائم بسته به علت اصلی عفونت متفاوت است. علائم شایع شامل موارد زیر هستند:

  • حساسیت به لمس شکم
  • درد در شکم که با حرکت یا لمس شدید تر می شود
  • نفخ شکم
  • تهوع و استفراغ
  • اسهال
  • یبوست
  • کاهش حجم ادرار
  • بی اشتهایی یا از دست دادن اشتها
  • تشنگی بیش از حد
  • خستگی
  • تب و لرز

اگر تحت دیالیز صفاقی قرار می گیرید، ممکن است مایع دیالیز شما کدر به نظر برسد یا دارای لکه های سفید در آن باشد. همچنین ممکن است متوجه قرمزی یا احساس درد در اطراف کاتتر شوید.

تشخیص پریتونیت

اگر علائم التهاب صفاقی دارید سریعاً به پزشک مراجعه کنید. تأخیر در درمان می تواند زندگی شما را در معرض خطر قرار دهد.

پزشک در مورد تاریخچه پزشکی از شما سؤال خواهد کرد و معاینه کامل جسمی را انجام می دهد. این کار شامل لمس یا فشار دادن شکم است که احتمالاً باعث درد خواهد شد.

چندین آزمایش دیگر می تواند به پزشک شما در تشخیص پریتونیت کمک کند:

آزمایش خون، به نام شمارش کامل خون (CBC)، می تواند تعداد گلبول های سفید خون شما (WBC) را اندازه گیری کند. تعداد بالای WBC معمولا نشانگر التهاب یا عفونت است. کشت خون می تواند به شناسایی باکتری های ایجاد کننده عفونت یا التهاب کمک کند.

اگر شکم شما حاوی مقدار زیادی مایع است، پزشک می تواند از سوزن برای برداشتن مایع استفاده کرده و آن را برای آزمایش به آزمایشگاه بفرستد. کشت مایعات همچنین می تواند به شناسایی باکتری ها کمک کند.

تست های تصویربرداری مانند CT اسکن و اشعه X می تواند هرگونه سوراخ پریتوئن شما را نشان دهند.

درمان پریتونیت

اولین قدم در درمان پریتونیت، تعیین علت اصلی آن است. درمان معمولا شامل آنتی بیوتیک ها برای مبارزه با عفونت و داروهای ضد درد است.

اگر روده شما دچار آبسه یا ضایعه التهابی شده باشد، ممکن است برای برداشتن بافت آلوده به عمل جراحی نیاز داشته باشید.

اگر دیالیز می کنید و به پریتونیت نیز مبتلا هستید، برای دیالیز بیشتر صبر کنید تا عفونت پاک شود. اگر عفونت ادامه یابد، ممکن است لازم باشد نوع دیگری از دیالیز را انجام دهید.

برای جلوگیری از عوارض جدی و کشنده، باید درمان شما سریع شروع شود.

عوارض ناشی از پریتونیت

اگر به موقع درمان نشود، عفونت ممکن است وارد جریان خون شما شده و باعث ایجاد شوک و آسیب به اعضای دیگر بدن شود. این امر می تواند کشنده باشد.

عوارض احتمالی پریتونیت خود به خودی شامل موارد زیر است:

  • آنسفالوپاتی کبدی
  • سندروم هپاتورنال
  • سپسیس

عوارض پریتونیت ثانویه شامل موارد زیر است:

  • آبسه داخل شکمی
  • گانگرن بافت روده
  • چسبندگی داخل صفاقی
  • شوک سپتیک 

جلوگیری از ابتلا به پریتونیت

اگر دیالیز می کنید، قبل از تماس با سوند دست خود را بشویید. روزانه پوست اطراف سوند را تمیز کنید. دستورالعمل پزشک خود را در مورد مراقبت و نگهداری از وسایل پزشکی خود دنبال کنید.

 

منبع : healthline.com | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی


نظر دهید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد