سندروم پای بی قرار یا ویلیس اکبوم ؛ علائم، علل و درمان آن | کافه پزشکی

سندروم پای بی قرار (RLS) موجب میل غیر قابل کنترل در حرکت پاها می شود که به دلیل حسی ناخوشایند است و عموما در شب یا زمانی اتفاق می افتد که شما نشسته اید یا دراز کشیده اید. حرکت پا، احساس ناخوشایند را تسکین می دهد. این بیماری که در حال حاضر به عنوان سندرم پای بی قرار یا بیماری ویلیس اکبوم (RLS / WED) شناخته می شود، می تواند در هر سنی ایجاد شود و خواب و فعالیت های روزانه را مختل می کند.

مراحل ساده مراقبت از خود و تغییر شیوه زندگی ممکن است به شما کمک کند. همچنین داروها می توانند به بسیاری از افراد مبتلا به سندرم پای بی قرار کمک کنند. همراه کافه پزشکی باشید

علائم سندروم پای بی قرار

علامت اصلی، تمایل به حرکت پاها است. ویژگی های مشترک بیماری ویلیس اکبوم عبارتند از:

احساساتی که پس از استراحت آغاز می شود : این احساس معمولا بعد از اینکه شما برای مدت طولانی دراز کشیدید یا نشسته اید، مانند ماشین، هواپیما یا سینما شروع می شود.

بدتر شدن علائم در شب : علائم معمولا در شب رخ می دهد.

تکان دادن پا در شب : سندروم پای بی قرار ممکن است با یکی دیگر از حالت های رایج تر به نام حرکات متناوب اندام حین خواب مرتبط باشد که ممکن است در طول شب شما را در حالی که خواب هستید، بیدار کند.

افراد معمولا علائم بیماری ویلیس اکبوم را به عنوان احساسات غیرمعمول و ناخوشایند در پاها توصیف می کنند. معمولا در هر دو طرف بدن اتفاق می افتد. 

احساسات معمولا در داخل اندام و نه در پوست رخ می دهد. گاهی توضیح احساسات دشوار است. افرادی که تحت تاثیر قرار می گیرند معمولا این وضعیت را به عنوان گرفتگی عضلات توصیف نمی کنند. با این حال، آنها به طور پیوسته تمایل به حرکت پاهای خود را توصیف می کنند.

گاهی اوقات علائم برای دوره های مختلف ناپدید می شوند و سپس دوباره می آیند.

علل سندروم پای بی قرار

اغلب علت شناخته شده ای برای RLS / WED وجود ندارد. محققان معتقدند که این وضعیت ممکن است ناشی از اختلال دوپامین مغز باشد که پیام هایی برای کنترل حرکت عضلات ارسال می کند.

وراثت

گاهی اوقات RLS / WED در خانواده ها دیده می شود، به ویژه اگر شرایط شروع قبل از ۴۰ سالگی باشد. محققان مناطقی در کروموزوم معرفی کرده اند که ژن های RLS / WED ممکن است وجود داشته باشد.

بارداری

تغییرات بارداری یا هورمونی ممکن است به طور موقت علائم و نشانه های RLS / WED را بدتر کند. بعضی از زنان برای اولین بار در دوران بارداری، مخصوصا در سه ماهه آخر، RLS / WED را دریافت می کنند. با این حال، نشانه ها و علائم معمولا بعد از زایمان ناپدید می شوند.

ریسک فاکتورهای سندروم پای بی قرار

بیماری ویلیس اکبوم می تواند در هر سنی، حتی در دوران کودکی، توسعه یابد  و بیشتر در زنان وجود دارد.

سندرم پای بی قرار معمولا به یک مشکل جدی پزشکی بستگی ندارد. با این حال، سندروم سندروم پای بی قرار گاهی اوقات همراه با شرایط دیگر بروز می کند از جمله :

نوروپاتی محیطی : آسیب به اعصاب دست و پای شما گاهی به علت بیماری های مزمن مانند دیابت و الکل است.

کمبود آهن : حتی بدون کم خونی، کمبود آهن می تواند بیماری ویلیس اکبوم را بدتر کند. اگر سابقه خونریزی در معده یا روده دارید، دوره های قاعدگی سنگین را تجربه می کنید یا خون خود را اهدا کردید، ممکن است کمبود آهن داشته باشید.

نارسایی کلیه : اگر نارسایی کلیه دارید، ممکن است کمبود آهن نیز داشته باشید. هنگامی که کلیه ها به درستی عمل نمی کنند، آهن موجود در خون شما می تواند کاهش یابد. این و سایر تغییرات شیمیایی در بدن می تواند بیماری ویلیس اکبوم را بدتر کند.

شرایط نخاعی : ضایعات روی نخاع با RLS / WED مرتبط است. بی حسی نخاعی خطر ابتلا به سندروم سندروم پای بی قرار را افزایش می دهد.

تشخیص سندروم پای بی قرار

پزشک شما از سابقه پزشکی و توصیف علائم شما می پرسد. تشخیص بیماری ویلیس اکبوم بر اساس معیارهای زیر است که توسط گروه مطالعات سندرم پای بی قرار بین المللی و طبقه بندی بین المللی اختلالات خواب مطرح شده است :

• شما نیازی قوی و اغلب غیر قابل مقاومت برای حرکت پاهای خود، معمولا همراه با احساسات ناراحت کننده دارید.
• نشانه ها وقتی که در حال استراحت هستید بدتر می شود، مانند نشستن یا دراز کشیدن.
• علائم شما به طور جزئی یا به طور موقت با فعالیت، مانند راه رفتن یا کشش، از بین می رود.
• علائم شما در شب بدتر می شود.
• علائم را نمی توان تنها با یک وضعیت پزشکی یا رفتاری توضیح داد.

پزشک شما ممکن است یک تست فیزیکی و عصبی انجام دهد. آزمایش خون، به ویژه برای کمبود آهن، ممکن است دستورالعمل دیگری برای علایم احتمالی شما باشد.

علاوه بر این، پزشک ممکن است شما را به یک متخصص خواب راهنمایی کند و نکاتی شامل اقامت شبانه در کلینیک خواب، جایی که پزشکان می توانند خواب شما را بررسی کنند یا اگر اختلال خواب دیگری مانند آپنه خواب دارید، بررسی شود. با این حال، تشخیص RLS / WED معمولا به مطالعه خواب نیاز ندارد.

درمان سندروم پای بی قرار

گاهی اوقات، درمان یک بیماری زمینه ای مانند کمبود آهن، نشانه های سندرم را بسیار کاهش می دهد. اصلاح کمبود آهن ممکن است شامل مصرف مکمل آهن به صورت خوراکی یا داخل وریدی باشد. با این حال، مکمل های آهن را تنها با نظارت پزشکی مصرف کنید و آهن خون خود را به صورت مرتب اندازه گیری کنید.

دارو درمانی

داروهای تجویزی متعدد، که بیشتر آنها برای درمان بیماری های دیگر توسعه یافته اند، برای کاهش بی قراری در پاهای شما در دسترس هستند که شامل:

داروهایی که باعث افزایش دوپامین در مغز می شوند : این داروها روی سطوح دوپامین در مغز تاثیر می گذارد. روپینیرول، روتیگوتین (Neupro) و میراپکس توسط اداره غذا و داروی آمریکا برای درمان بیماری ویلیس اکبوم متوسط ​​تا شدید تایید شده است.

عوارض جانبی کوتاه مدت این داروها معمولا خفیف هستند و شامل تهوع، سرگیجه و خستگی می شوند.

داروهای موثر بر کانال های کلسیم : بعضی از داروها مانند گاباپنتین، گاباپنتین اناکاربیل و پرگابالین (Lyrica) برای برخی از افراد دارای سندروم پای بی قرار موثر هستند.

اپیوئیدها : داروهای مخدر می توانند علائم خفیف تا شدید را از بین ببرند، اما اگر در دوزهای بالا استفاده شوند، ممکن است وابستگی بوجود بیاورند. بعضی از نمونه ها عبارتند از کدئین، اکسی کدون (OxyContin، Roxicodone)، ترکیب اکسی کدون و استامینوفن (Percocet، Roxicet) و ترکیب هیدروکودون و استامینوفن (Norco، Vicodin).

داروهای خواب آور و آرامبخش : این داروها شناخته شده به عنوان بنزودیازپین ها، به شما در خواب شبانه کمک می کنند، اما احساسات پا را از بین نمی برند و ممکن است موجب خواب آلودگی روزانه شوند. آرام بخش معمول برای سندروم پای بی قرار کلونازپام (Klonopin) است. این داروها به طور کلی تنها در صورتی استفاده می شود که دیگر درمان ها تاثیر نداشته باشند.

احتیاط در مورد داروها

اکثر داروهای تجویز شده برای درمان بیماری ویلیس اکبوم در دوران بارداری توصیه نمی شوند. در عوض، پزشک شما ممکن است تکنیک های مراقبت را برای از بین بردن علائم توصیه کند. با این حال، اگر این احساسات در طول سه ماهه آخر شما بسیار پر دردسر باشد، پزشک ممکن است مصرف داروهای خاص را تجویز کند.

بعضی از داروها ممکن است نشانه های سندروم پای بی قرار را بدتر کنند. این ها شامل برخی از داروهای ضد افسردگی، برخی داروهای ضد سایکوتیک، برخی داروهای ضد تهوع و برخی داروهای ضد آلرژی هستند. در صورت امکان، پزشک ممکن است از این داروها اجتناب کند. با این حال، اگر شما نیاز به مصرف این داروها داشتید، با پزشک خود در مورد اضافه کردن داروها برای کمک به مدیریت RLS / WED صحبت کنید.

منبع : mayoclinic.org | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی