همه چیز درباره سارکوما (Sarcoma) ؛ عامل ۱۵ درصد سرطان های کودکی | کافه پزشکی

سارکوما نوعی سرطان است که می تواند بر انواع مختلفی از بافت ها تأثیر بگذارد. سارکوم بافت نرم بر روی بافت همبند یا پشتیبان کننده هر یک از سیستم های بدن تأثیر می گذارد. در سارکوم استخوانی، سرطان از استخوان شروع می شود.

سارکوم بافت نرم می تواند در چربی، عضله، رگ خونی، بافت های عمیق پوست، غضروف، تاندون ها و لیگامان ها ظاهر شود. این بیماری در بزرگسالان نادر است. طبق اعلام انجمن انکولوژی بالینی آمریکا (ASCO)، تقریباً ۱٪ از کل سرطان های بزرگسالی را تشکیل می دهد. این بیماری در کودکان شایع است و حدود ۱۵٪ از کل سرطان های کودکی را شامل می شود. همراه کافه پزشکی باشید

ASCO همچنین می گوید که حدود ۶۰٪ سارکوم ها از بازو یا پا، ۳۰٪ از شکم یا نیم تنه و ۱۰٪ از گردن یا سر شروع می شوند.

انستیتوی ملی سرطان آمریکا اعلام کردند که پزشکان آمریکا در سال ۲۰۱۹ حدود ۱۲۷۵۰ مورد سارکوم بافت نرم را تشخیص دادند و ۵۲۷۰ نفر در اثر سارکوم جان خود را از دست داده اند.

علائم سارکوما

علائم بسته به نوع سارکوم و موقعیت مکانی آن متفاوت است.

سارکوم بافت نرم

افراد مبتلا به سارکوم بافت نرم اغلب در مراحل اولیه علامتی ندارند. هنگام بروز علائم، فرد ممکن است متوجه موارد زیر شود:

تومور: در بعضی موارد، ممکن است یک توده یا ورم قابل توجه دیده شود که معمولا بدون درد است.

درد: اگر تومور روی بافت های محلی، اعصاب یا عضلات تأثیر بگذارد، ممکن است درد در ناحیه وجود داشته باشد.

علائم خاص ممکن است نوع خاصی از سارکوم را منعکس کنند. به عنوان مثال، تومورهای دستگاه گوارش ممکن است باعث خونریزی شوند و علائمی مانند خون در مدفوع یا مدفوع با ظاهر سیاه را ایجاد کنند.

سارکوم استخوانی

در مورد سارکوم استخوان، اولین علامت ممکن است درد همراه با یا بدون توده باشد و اغلب بر استخوان های طولانی در بازو یا پا یا لگن تأثیر می گذارد.

اگر بر لگن تأثیر بگذارد، ممکن است علائم و نشانه ها تا مرحله بعدی ظاهر نشوند.

انواع سارکوما

بیش از ۵۰ نوع سارکوم وجود دارد و آنها انواع مختلفی را شامل می شوند.

سارکوم بافت نرم

انواع سارکوم بافت نرم بستگی به بافت خاص یا محل تأثیر آن دارد و شامل موارد زیر هستند:

آنژیوسارکوما: این نوع بر روی خون یا رگ های لنفاوی تأثیر می گذارد.

تومور استروما دستگاه گوارش: این نوع سلول های تخصصی عصبی عضلانی روده را تحت تأثیر قرار می دهد.

لیپوسارکوما: این نوع سارکوم بافت چربی است و اغلب در قسمت ران، پشت زانو یا در شکم شروع می شود.

لیومیوسارکوما: این نوع بر عضله صاف دیواره های اندام ها، اغلب در شکم تأثیر می گذارد.

سارکوما سینوویال: این نوع ممکن است تومور سلول های بنیادی باشد. بافت سرطانی می تواند در اطراف مفاصل ایجاد شود.

نوروفیبروسارکوما: این نوع بر روی فیبر های محافظ اعصاب تأثیر می گذارد.

رابدومیوسارکوما: این نوع در عضلات اسکلتی شکل می گیرد.

فیبروسارکوما: این نوع بر فیبروبلاست ها که سلولهای بافت همبند هستند تأثیر می گذارد.

میکسوفیبروسارکوما: این نوع روی بافت همبند تأثیر می گذارد و اغلب در بازوها و پاهای افراد مسن رشد می کند.

مزانشیموما: نادر است و ترکیبی از سارکوماهای دیگر را تشکیل می دهد.

سارکومای عروقی: این نوع در رگ های خونی رخ می دهد.

شوانوما: روی بافت هایی که اعصاب را پوشانده است تأثیر می گذارد.

سارکوما کاپوسی: این نوع به طور عمده روی پوست تأثیر می گذارد اما در بافت های دیگر نیز رخ می دهد.

سارکوم استخوان

انواع سارکوم استخوان عبارتند از:

استئوسارکوما: این نوع بر استخوان تأثیر می گذارد.

اوینگ سارکوما: این نوع می تواند در استخوان یا بافت نرم رخ دهد.

کندروسارکوما: این نوع در غضروف شروع می شود.

فیبروسارکوما: این نوع در بافت فیبروژنی رخ می دهد که نوعی از بافت همبند است.

علل سارکوما

در بسیاری از موارد، پزشکان نمی دانند چه عواملی باعث ایجاد سارکوم می شود. با این حال  محققان برخی از عوامل خطر احتمالی را شناسایی کرده اند:

دوز بالای تشعشع: پرتودرمانی سابق برای سرطان، خطر ابتلا به سارکوم بافت نرم را افزایش می دهد.

شرایط ژنتیکی: عوامل ژنتیکی ممکن است نقش داشته باشند. به نظر می رسد افرادی که دارای سندرم هایی مانند نوروفیبروماتوز و اسکلروز توبروز هستند، خطر بیشتری برای ابتلا به سارکوم دارند.

قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی: قرار گرفتن در معرض وینیل کلرید، دیوکسین ها و علف کش های فنوکسیواستیک ممکن است خطر را افزایش دهد اما برای تأیید این امر شواهد بیشتری لازم است.

هرپس ویروس ۸ انسانی: سارکوم کاپوسی تنها نوع سارکوم بافت نرم است که علت مشخصی دارد.

تشخیص سارکوما

موارد زیر به تایید تشخیص کمک می کنند:

• پزشک از فرد در مورد علائم و سابقه خانوادگی این وضعیت سؤال می کند
• معاینه پزشکی انجام می شود
• تست های آزمایشگاهی و تست های تصویربرداری مانند سی تی اسکن، MRI یا PET درخواست می شود

اگر فرد قبلاً برای از بین بردن تومور تحت درمان قرار داشته باشد، رشد سلولهای جدید ممکن است نشانگر عود وضعیت باشد.

درمان سارکوما

پزشک ممکن است یک یا چند مورد از گزینه های درمانی زیر را برای سارکوم استخوان یا بافت نرم توصیه کند:

جراحی: شایع ترین درمان سارکوم است. هدف آن از بین بردن تومور و برخی از بافت های طبیعی اطراف است. بیوپسی می تواند نوع دقیق تومور را تأیید کند.

پرتودرمانی: فرد ممکن است قبل یا بعد از عمل، این کار را برای از بین بردن سلولهای سرطانی انجام دهد.

شیمی درمانی: به نظر می رسد شیمی درمانی در درمان سارکوم استخوان نسبت به سارکوم بافت نرم مؤثر تر است. شیمی درمانی می تواند سلولهای سرطانی را که بعد از عمل باقی می مانند از بین ببرد.

در مورد سارکوم بافت نرم، پزشک ممکن است اولاتارومب را تجویز کند. افراد مبتلا به سارکوم بافت نرم پیشرفته که قبلاً تحت شیمی درمانی قرار گرفته اند، ممکن است از پازوپانیب استفاده کنند.

منبع : medicalnewstoday.com | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی