بررسی اختلال اوتیسم یا درخودماندگی Autism | کافه پزشکی

اختلال اوتیسم در چندین روش بر روی پردازش اطلاعات تأثیر می گذارد. بسیاری از افراد مبتلا به اوتیسم با تعامل و ارتباطات اجتماعی، نقص های حسی و هماهنگی ضعیف حرکتی مواجه هستند. افرادی که مبتلا به اوتیسم هستند اغلب لذت های خود را محدود کرده و در رفتارهای تکراری را انجام می دهند. از آنجایی که علایم اوتیسم بسیار متفاوت هستند، گفته می شود که این شرایط در طیفی وجود دارد که به عنوان اختلال اسپکتروم اوتیسم شناخته می شود. (سندرم آسپرگر شرایطی است که اوتیسم با عملکرد بالا در نظر گرفته می شود). برخی از افراد مبتلا به اوتیسم هوش کمتری دارند، در حالی که دیگران کاملا هوشمند هستند.

اوتیسم معمولا در سن دو سالگی ظاهر می شود و در مردان بیشتر از زنان تاثیر می گذارد. فراوانی تشخیص در طول ۲۰ سال گذشته افزایش یافته است؛ مشخص نیست که میزان بروز واقعا افزایش یافته یا خیر، هیچ کس نمی داند که علت اوتیسم چیست، اما مطالعات متعدد آن را به سن بالای والدین هنگام اقدام برای بچه دار شدن ربط می دهد، که باعث افزایش خطر ابتلا به جهش های ژنتیکی مستقیم یا عوامل موثر بر بیان ژن ها در مغز در حال رشد می شود. همراه کافه پزشکی باشید

برخی از تحقیقات نشان می دهد که اوتیسم مغز مرد را منعکس می کند چرا که افراد مبتلا به این وضعیت اغلب شکل شدید از صفات مرتبط با مردانگی، از جمله وسواس به جزئیات و سیستماتیک بودن و توانایی همدلی کم را نشان می دهند. گزارش های مربوط به واکسن های حاوی جیوه ثابت نشده است، اگر چه شواهدی وجود دارد مبنی بر اینکه سموم محیطی ممکن است نقش داشته باشد. هیچ درمانی برای اوتیسم وجود ندارد، اما برخی علائم ممکن است در طول سال ها کاهش یابد.

علائم اوتیسم 

این وضعیت قبل از سن ۳ سالگی ظاهر می شود و می تواند به طور خاص ناراحت کننده باشد، زیرا بعضی از کودکان مبتلا به این بیماری به طور طبیعی تا زمان شروع اختلال رشد می کنند. در حالی که شدت علائم بسیار متفاوت است، اختلالات تعامل اجتماعی ، توانایی ارتباطات (بسیاری از کودکان مبتلا به اوتیسم به طور کلی صحبت نمی کنند و در تمام طول عمر سکوت می کنند) محدودیت های منافع و رفتارهای تکراری وجود دارد. والدین ممکن است متوجه اجتناب از تماس چشمی و عدم پاسخگویی در نوزادان که دچار مشکلات پیوندهای احساسی و دلبستگی والدین شده اند، بشوند. کودکان مبتلا به اوتیسم نیز انواع مختلف رفتارهای تکراری را در اوایل زندگی نشان می دهند، از قبیل فلپ دست، تکان دادن بدن و ایجاد صداها. آنها ممکن است اشیا را بارها و بارها ترتیب بندی یا انباشته کنند. بسیاری از کودکان از طریق اقدامات مکرر مانند گزیدن دست به خود آسیب می رسانند. اکثر کودکان مبتلا به اوتیسم دارای اختلال در هماهنگی حرکتی و ضعف عضلانی هستند. آنها همچنین پاسخ های غیر معمول به تجربیات حسی دارند و ممکن است به صداهای خاص، بافت ها، سلیقه ها یا بوها حساس باشند.

علل اوتیسم

هیچ کس نمی داند که اوتیسم چیست. تعداد کودکان مبتلا به اختلال در دهه گذشته به طور قابل توجهی افزایش یافته است، اما کارشناسان مطمئن نیستند که آیا این نشان دهنده بهبود در آگاهی تشخیصی یا افزایش واقعی شیوع است. شواهد اخیر نشان می دهد که اختلال ممکن است ناشی از جهش های ژنتیکی تصادفی باشد، زیرا این نکته با سن پدر و مادر در ارتباط است. این امر منجر به تغییر شدید اختلالات و سیستم های عصبی درگیر می شود.

همچنین شواهدی وجود دارد که این اختلال ممکن است ناشی از نارسایی سلول های مغز جنینی باشد که در طی توسعه زودهنگام الگوهای مهاجرت را تحت تاثیر قرار داده و بر ساختار مغز و ارتباط مدارهای سلولی عصبی که مهارت های اجتماعی، زبان، حرکت و سایر توانایی ها را کنترل می کنند تاثیر می گذارد.

عدم تعادل جنسیتی در تعداد کودکان مبتلا ( مردان ۴ برابر نسبت به زنان) نشان می دهد که این اختلال همچنین ممکن است مربوط به قرار گرفتن جنین در سطوح غیر طبیعی تستوسترون در داخل رحم باشد. 

درمان اوتیسم

هیچ درمان خاصی برای اوتیسم وجود ندارد. مداخله زودهنگام با درمان های رفتاری، شناختی و ارتباطی بسیار سازمان یافته می تواند به طور چشمگیری به کودکان مبتلا به اوتیسم کمک می کند. نشان داده شده است که برنامه های آموزشی مبتنی بر مدرسه برای کودکان مبتلا به اوتیسم در بهبود عملکرد فکری موثر است. برنامه هایی که استفاده از تجزیه و تحلیل رفتار کاربردی (ABA) را به عنوان استاندارد درمان به طور گسترده پذیرفته است موثر است. در بیشتر برنامه های موثر، والدین تشویق می شوند که در مراقبت از فرزندان خود بسیار دخالت داشته باشند.

در حالی که هیچ دارویی نمی تواند اختلالاتی را که معمولا برای مبتلا شدن به اوتیسم وجود دارد تصحیح کند، داروهای روان پریشی، از جمله داروهای ضد افسردگی، داروهای ضد ویروسی و ضد انعقادی، برای کمک به کنترل علائم خاص تجویز می شوند. داروهای ضد انعقاد ممکن است تعداد تشنج ها را کاهش دهد، اما آنها را به طور کامل از بین نمی برد.

ارتباط اوتیسم و نظریه مغز مردانه

با توجه به تفاوت های بیولوژیکی و عصبی بین مغز و ذهن مرد و زن، سایمون بارون کوهن، روانشناس بریتانیا، پیشنهاد کرد که اوتیسم یک نسخه شدید از مغز معمولی “مردانه” است. مردان به طور کلی کارآمدتر هستند در حالیکه زنان بیشتر قادر به همدردی هستند. گرچه استثنائات وجود دارد، هر دو مردان و زنان در طیف اوتیسم تمایل قوی نسبت به سیستم سازی دارند. آنها در دستکاری بصری-فضایی و تفکر محدود به قاعده عالی هستند، اما توانایی همدلی و خواندن ذهن ندارند. 

کار بارون-کوهن ممکن است توضیح دهد که چرا تقریبا مردان چهار برابر زنان در طیف اوتیسم تشخیص داده می شوند. با این حال، این آمار ممکن است قابل اعتماد نباشد، زیرا زنان مبتلا به اوتیسم اغلب به علت داشتن شرایط دیگری اشتباه تشخیص داده می شوند. نظریه مغز مردانه فوق العاده بارون-کوهن به احتمال زیاد فقط آغاز داستان است.

انواع اوتیسم

همه افراد مبتلا به اوتیسم دارای یک تجربه منحصر به فرد هستند، اما پزشکان معمولا افراد مبتلا به اوتیسم را به سه سطح بسته به شدت نقص های اجتماعی و رفتارهای محدود کننده طبقه بندی می کنند. افرادی که در طیف خفیف هستند، مشکلات اندکی دارند و در تعاملات اجتماعی و تکمیل وظایف مشکلات اندکی دارند، در حالیکه کسانی که در طیف متوسط هستند چالش های جدی بین فردی و مبارزه با تغییرات عمیق دارند. افرادی که فرم شدیدتری از اوتیسم دارند ممکن است دارای اختلالات عقلی، ناتوانی در صحبت کردن یا ناراحتی شدید از نور، صدا، بو و بافت خاص باشند. آنها در معرض خطر سرگردانی از مراقبان خود قرار دارند. اوتیسم شدید می تواند منجر به رفتارهای تهاجمی و خشونت آمیز مانند سر و صدا در مقابل یک دیوار یا برخورد با دیگران شود. یک وضعیت به خصوص خطرناک ممکن است به بستری شدن منجر شود؛ تحقیقات نشان می دهد که ۱۱ درصد کودکان مبتلا به اوتیسم قبل از بزرگسالی بستری شده اند. انواع بیماری های مختلف اغلب با اوتیسم همراه هستند، مانند صرع، اضطراب، مسائل مربوط به دستگاه گوارش و یا مشکل خواب.

منبع : psychologytoday.com | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی