بررسی اختلال خوانش پریشی یا معلولیت آموزشی Dyslexia | کافه پزشکی

دیسلکسیا باعث می شود خواندن و یادگیری سخت باشد. این اتفاق هنگامی می افتد که مشکلی در نحوه عملکرد مغز در برابر نمادهای گرافیکی وجود دارد. دیسلکسیا به هیچ وجه ناشی از کمبود اطلاعات نیست. افراد مبتلا به دیسلکسیای شدید می توانند بسیار باهوش باشند.

اگرچه خوانش پریشی یک بیماری عصبی است ولی با هوش ارتباطی ندارد. اثرات خوانش پریشی از فرد به فرد متفاوت است. تنها صفت مشترک در افراد مبتلا به دیسلکسیا این است که آنها نسبت به هم سن های خودشان، توانایی خواندن کمتری دارند. همراه کافه پزشکی باشید

در فرد مبتلا به دیسلکسیا مغز موارد نوشته شده را متفاوت پردازش می کند و باعث می شود که کلمات را سخت تشخیص دهد و بخواهد رمزگشایی کند.

افرادی که دچار خوانش پریشی هستند، در درک آنچه می خوانند مشکل دارند. دیسلکسیا یک بیماری عصبی و اغلب ژنتیکی است و نتیجه تدریس، آموزش و یا تربیت ضعیف نیست.

تشخیص دیسلکسیا

اگر والدین، سرپرست یا معلم به یک کودک مظنون باشند، باید از مدرسه درباره ارزیابی حرفه ای بپرسند. تشخیص زودهنگام احتمالا منجر به مداخله موثر خواهد شد.

نتایج آزمون همچنین ممکن است درب را برای حمایت بیشتر از کودک باز کند.

آنها ممکن است واجد شرایط خدمات ویژه آموزشی، برنامه های پشتیبانی و خدمات موثر در کالج ها و دانشگاه ها باشند.

آزمایشات تشخیصی اغلب موارد زیر را پوشش می دهد :

• اطلاعات زمینه ای
• هوش
• مهارت های زبانی
• تشخیص کلمه
• رمزگشایی و یا توانایی خواندن کلمات جدید 
• پردازش واج شناسی
• درک مطلب
• دانش واژگان

در طول فرآیند ارزیابی، آزمون باید بتواند شرایط یا مشکلات دیگری را که ممکن است علائم مشابهی را نشان می دهد رد کند، از جمله مشکلات بینایی، اختلالات شنوایی و عوامل اجتماعی و اقتصادی.

علائم دیسلکسیا

شایع ترین علائم و نشانه های مرتبط با خوانش پریشی می تواند در هر سنی نمایش داده شود اما معمولا در دوران کودکی وجود دارد.

نشانه های کودکی دیسلکسیا عبارتند از:

دشواری یادگیری خواندن

بسیاری از کودکان مبتلا به دیسلکسیا دارای هوش نرمال هستند و آموزش مناسب و حمایت والدین را دریافت می کنند، اما خواندن برای آنها دشوار است.

تاخیر رشد گفتاری

کودک مبتلا به دیسلکسیا ممکن است طول بکشد تا صحبت کنند و کلمات را اشتباه می گیرند.

یادگیری آهسته داده ها

در مدرسه، کودکان مبتلا به دیسلکسیا ممکن است طول بکشد تا حروف الفبا و نحوه تلفظ آنها را یاد بگیرند. ممکن است مشکلات مربوط به روزهای هفته، ماه های سال، رنگ ها و بعضی جداول حسابی وجود داشته باشد.

هماهنگی

کودک ممکن است نسبت به همسالانش دچار ناهماهنگی باشد. دشواری گرفتن توپ و هماهنگی ضعیف چشم و دست ممکن است نشانه ای از سایر بیماری های عصبی مانند دیسپرکسیا باشد.

اشتباه گرفتن چپ و راست

کودک ممکن است “چپ” و “راست” را اشتباه بگیرد.

فراموشی

آنها ممکن است یاد بگیرند که چگونه یک کلمه را درک کنند و روز بعد آن را کاملا فراموش می کنند.

مشکلات گفتاری

اگر یک کلمه بیش از دو هجا داشته باشد، پردازش واج شناسی بسیار سخت تر می شود.

دشواری تمرکز

کودکان مبتلا به دیسلکسیا معمولا دشواری تمرکز دارند. تعداد بیشتری از کودکان مبتلا به دیسلکسیا دارای اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD) را در مقایسه با بقیه جمعیت دارند.

شرایط خود ایمنی

در افراد مبتلا به دیسلکسیا احتمال بیشتری است که مشکلات ایمونولوژیکی مانند تب یونجه، آسم، اگزما و سایر آلرژی ها ایجاد شود.

علل دیسلکسیا

متخصصین و محققان دقیقا مطمئن نیستند که علت دیسلکسیا چیست. برخی شواهد به این احتمال اشاره می کنند که این شرایط ژنتیکی است، زیرا اغلب در خانواده ها وجود دارد.

دو عامل کلیدی به نظر می رسد:

علل ژنتیکی : تیمی در دانشکده پزشکی یال دریافتند که نقص در یک ژن، به نام DCDC2، با مشکلاتی در عملکرد خواندن مرتبط است.

علل اکتسابی : اقلیتی از افراد مبتلا به خوانش پریشی به علت آسیب مغزی، سکته مغزی، یا نوع دیگری از آسیب های مغزی بوجود آمده اند.

با توجه به سیستم بهداشت دانشگاه میشیگان، دیسلکسیا شایع ترین ناتوانی در یادگیری است. 

انجمن بین المللی دیسلکسیا برآورد میکند که ۱۵ تا ۲۰ درصد جمعیت آمریکا دارای علائم خوانش پریشی هستند، از جمله خواندن آهسته یا نادرست، املای ضعیف، نوشتن ضعیف، یا قاطی کردن کلمات مشابه.

درمان دیسلکسیا

استراتژی های درمان کمک می کنند تا مردم در زندگی روزمره با دیسلکسیا دچار مشکل نشوند. تشخیص و حمایت اولیه می تواند منجر به بهبود درازمدت شود.

مداخلات عبارتند از :

تست روانشناختی : به معلمان کمک می کند تا یک برنامه هدفمند برای کودک ایجاد کند. تکنیک معمولا شامل برخورد با احساسات کودک از جمله لمس، بینایی و شنوایی است.

راهنمایی و پشتیبانی : مشاوره می تواند باعث به حداقل رساندن تاثیر منفی بر عزت نفس شود.

ارزیابی : بزرگسالان مبتلا به دیسلکسیا ممکن است از ارزیابی بهره مند شوند تا بتوانند استراتژی های مقابله خود را ادامه دهند و شرایطی را شناسایی کنند که نیاز به حمایت بیشتر است.

بنیاد سکته مغزی در استرالیا بیان می کند :

“گرچه چشم انداز افراد مبتلا به دیسلکسیا بستگی به شدت اختلال آنها دارد، اکثریت آنها زندگی طبیعی و پویا را تجربه می کنند.”

منبع : medicalnewstoday.com | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی