• آ
  • ا
  • ب
  • پ
  • ت
  • ج
  • چ
  • ر
  • ز
  • ژ
  • د
  • ط
  • ف
  • ق
  • گ
  • ک
  • ع
  • غ
  • م
  • هـ

اختلال شخصیت خودشیفته یا نارسیسیستیک ؛ نیاز به تحسین فراوان توسط دیگران | کافه پزشکی

مورد تحسین دیگران واقع شدن، حالت خوشایندی است و باعث می شود احساس مهم بودن به ما دست بدهد. اما اگر دیگران شما را به عنوان از خود راضی و نیازمند تحسین توصیف کنند، ممکن است از یک وضعیت جدی رنج ببرید. این وضعیت یک اختلال روانی است که حدود ۱٪ جمعیت را تحت تاثیر قرار می دهد و در مردان شایع تر است. اختلال شخصیت خودشیفته یا نارسیسیستیک، با حس شدید خودشیفتگی، نادیده گرفتن احساس اطرافیان و نیاز به تحسین فراوان توسط دیگران تعریف می شود. تعریف مشخص اختلال شخصیت خودشیفته، خود بزرگ پنداری اغراق آمیز است.

اختلال شخصیت نارسیسیستیک نباید با اعتماد به نفس بالا اشتباه گرفته شود. کسانی که اعتماد به نفس بالا دارند، هنوز فروتن هستند در حالی که افراد مبتلا به اختلال نارسیسیستیک به احتمال زیاد خودخواه و متکبر هستند و احساسات و نیازهای دیگران را نادیده می گیرند. مدتی تصور می شد که افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته، در ظاهر اعتماد به نفس بالایی دارند، اما در باطن چنین چیزی وجود ندارد. تحقیقات اخیر ضعیف بودن نظریه قبلی را نشان می دهد و در حال حاضر عقیده بر این است که افراد مبتلا، هم در ظاهر و هم در باطن اعتماد به نفس بالایی دارند و خودخواه هستند. همراه کافه پزشکی باشید

اختلال شخصیت نارسیسیستیک بر زندگی روزمره شما تأثیر می گذارد. از دیدگاه منفی، شما ممکن است از زندگی به طور کلی ناراضی باشید و زمانی که دیگران شما را تحسین نمی کنند، ناامید می شوید. افراد مبتلا به اختلال شخصیت نارسیسیستیک قادر به درک اثرات منفی رفتار خودشان نیستند. 

علائم اختلال شخصیت خودشیفته

حس شدید خودشیفتگی، نادیده گرفتن احساس اطرافیان و نیاز به تحسین فراوان توسط دیگران از علائم کلاسیک اختلال شخصیت نارسیسیستیک است. در ادامه لیستی از علائم شناخته شده اختلال شخصیت نارسیسیستیک آورده شده است.

  • فانتزی موفقیت نامحدود 
  • اعتقاد به اعتماد به نفس بالا
  • انتظار شناخته شدن تحت عنوان برترین
  • نیاز به تحسین مداوم
  • اغراق دستاوردها و استعدادها
  • داشتن حس حق داشتن
  • باور غلط که دیگران به آنها حسادت می کنند
  • اهداف غیر واقعی
  • انتظار خدمت دیگران برای آنها
  • اعتقاد بر این که هیچ کس نباید انگیزه های شما را زیر سوال ببرد
  • استفاده از دیگران برای پیشبرد اهداف
  • آسیب پذیر
  • بی عاطفه
  • طالب قدرت
  • با خشم و تحقیر به انتقاد پاسخ می دهد
  • به راحتی حسادت می ورزد

علل و تشخیص اختلال شخصیت خودشیفته

علت مشخصی از اختلال شخصیت نارسیسیستیک وجود ندارد اما محققان بر این باورند که علل ژنتیکی و زیست محیطی هر دو نقش دارند. افراد مبتلا به اختلال شخصیتی نارسیسیستیک، حجم کمتری ماده خاکستری در اینسولا قدامی دارد که مربوط به همدلی، تنظیم هیجانی و عملکرد شناختی است.

نمونه هایی از انواع محیط های منفی یا مخرب عبارتند از:

  • متولد شدن با خلق و خوی بیش از حد احساسی
  • دریافت بیش از حد تحسین در برابر رفتار های خوب و تنبیه در برابر رفتار های بد
  • مورد سو استفاده واقع شدن در دوران کودکی
  • مراقبت های نامناسب والدین
  • بیش از حد تحت تأثیر والدین، همسالان و اعضای خانواده بودن

اگر به اختلال شخصیت خودشیفته دچار هستید، ممکن است هرگز برای تشخیص به پزشک نروید. مطالعات نشان داده اند که افراد مبتلا به این بیماری به ندرت به سراغ درمان می روند. اگر وارد فاز درمان شوید، پیشرفت آهسته خواهد شد. با در نظر گرفتن علائم، تجارب شخصی، داروها و سابقه پزشکی خود، برای ملاقات با پزشک آماده شوید. پزشک معاینه فیزیکی را انجام خواهد داد تا هرگونه شرایط اساسی را رد کند و سپس شما را به یک روانپزشک یا رواشناس ارجاع می دهد. 

درمان اختلال شخصیت خودشیفته

روان درمانی در رویکرد اصلی درمان اختلال شخصیت نارسیسیستیک است. روان درمانی، که تحت عنوان گفتگو درمانی شناخته می شود، به شما در یادگیری نحوه ارتباط با دیگران به منظور روابط بین فردی بهتر و درک بهتر احساسات شما کمک می کند.

همانطور که در بالا ذکر شد، شیوع درمان برای افراد مبتلا به اختلال شخصیت خودشیفته کم است. از آنجایی که درمان بر روی ویژگی های شخصیتی متمرکز است، ممکن است تحقق بخشیدن به روان درمانی سال ها طول بکشد. تغییر رفتارها بر پذیرفتن مسئولیت اقدامات شما متمرکز شده و راه های یادگیری را به نحوی مناسب تر درگیر می کنند. این شامل:

  • پذیرش و حفظ روابط با همکاران و خانواده
  • تحمل انتقاد و شکست
  • درک احساسات 
  • به حداقل رساندن میل خود برای رسیدن به اهداف غیرواقعی و شرایط ایده آل

هیچ داروی شناخته شده ای برای درمان اختلال شخصیت نارسیسیستیک وجود ندارد. اما اغلب اوقات افسردگی و اضطراب نیز همراه این اختلال وجود دارد. داروها برای این شرایط مفید هستند و ممکن است برای درمان آنها استفاده شود. افراد مبتلا به اختلال شخصیت نارسیسیستیک احتمالا مورد سوء استفاده از مواد مخدر و الکل هستند و بنابراین درمان مشکلات اعتیاد نیز می تواند مفید باشد.

ذهنیت خود را به سوی درمان باز نگه دارید، به برنامه های درمانی توجه داشته باشید، خودتان را در معرض یادگیری شرایط قرار دهید و روی هدف خود متمرکز شوید.

 

منبع : psycom.net | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی


نظر دهید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد