اختلال سکوت انتخابی Selective mutism ؛ علائم، علل و درمان آن | کافه پزشکی

اختلال سکوت انتخابی Selective mutism یک اختلال اضطرابی دوران کودکی است که در آن کودک قادر به صحبت با افراد خاص در موقعیت های خاص نیست. این اختلال تحت عنوان یک نوع خجالت بیان نمی شود گرچه ممکن است آن را به عنوان کم رویی افراطی در نظر بگیرند. علائم و شرایط می تواند از فرد به فرد متفاوت باشد بنابراین گزینه های درمان نیز متفاوت خواهد بود. همراه کافه پزشکی باشید

علائم اختلال سکوت انتخابی

آغاز اختلال سکوت انتخابی معمولا بین ۳ تا ۶ سالگی است. اکثر کودکانی که دارای اختلال سکوت انتخابی هستند از اضطراب اجتماعی و یا ترس از اجتماع نیز رنج می برند. آنها ممکن است اضطراب جدایی را تجربه کنند. بسیاری از نشانه های فیزیکی مانند زبان بدن ناشیانه، سفتی و عدم بیان حالت چهره را نشان می دهند.

کودکانی که دارای اختلال سکوت انتخابی هستند ممکن است در بعضی موقعیت های انتخابی صحبت کنند اما در موقعیت های خاص دیگر سکوت را برگزیند. به عنوان مثال، کودک می تواند به طور عادی در خانه یا با دوستان نزدیک صحبت کند اما در مدرسه و دیگر محیط های اجتماعی، جایی که انتظار یا فشار برای برقراری ارتباط وجود دارد این کار را انجام نمی دهد.

علائم باید حداقل یک ماه ادامه داشته باشد البته این نکته برای ماه اول تحصیل صادق نیست چون کودک محیط جدیدی را تجربه می کند.

علل اختلال سکوت انتخابی

کودکان مبتلا به اختلال سکوت انتخابی اغلب سابقه خانوادگی اختلالات اضطرابی دارند. مبنای عصبی برای این اختلال، یک سری فعل و انفعالات در ناحیه ای از مغز به نام آمیگدال است که سیگنال های خطر را از محیط دریافت می کند. اضطراب ناشی از وضعیتی که برای سلامتی کودک خطرناک شناخته می شود باعث خاموش شدن ارتباط می شود. کودکان مبتلا به اختلال سکوت انتخابی ممکن است اختلالات متفاوتی از قبیل اختلال وسواسی اجباری، اختلال اوتیسم یا تاخیرهای رشد داشته باشند.

درمان اختلال سکوت انتخابی

بهتر است که به دنبال درمان رفتاری در همان ابتدای کودکی باشید زیرا ممکن است این وضعیت به خودی خود بهبود پیدا نکند. انتخاب مناسب ارائه دهندگان مراقبت های بهداشتی برای درمان کودک شما می تواند حائز اهمیت باشد. درمان معمولا شامل کمک به ارتقای مهارت های کودک برای کنترل اضطراب خود و کاهش وابستگی او به سکوت در شرایط خاص است. در برخی موارد، درمان ممکن است شامل استفاده از داروهای ضد افسردگی یا ضد اضطراب علاوه بر روان درمانی باشد.

منبع : psychologytoday.com | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی