آمپیم (Empyema) چیست ؟ علائم، علل، تشخیص و درمان | کافه پزشکی

آمپیم وضعیتی است که در آن مایع چرک در فضای پلور تجمع می یابد. این فضا برای کمک به گسترش و انقباض ریه ها وجود دارد.

فضای پلور به طور طبیعی حاوی مقدار کمی مایع است. آمپیم زمانی رخ می دهد که مایع و چرک اضافی در فضای پلور شروع به تجمع می کند. سویه های مختلف باکتری باعث ایجاد مایعات و چرک در فضای پلور می شوند. خیلی اوقات، ذات الریه باعث این وضعیت می شود. همراه کافه پزشکی باشید

علائم آمپیم

علائم این وضعیت ممکن است شامل موارد زیر باشد:

• تب
• درد قفسه سینه
• سرفه
• چرک در مخاط
• مشکلات تنفسی
• کاهش صداهای تنفسی
• وجود مایع در ریه ها (قابل مشاهده با اشعه X قفسه سینه)

در صورت عدم درمان، این بیماری می تواند از طریق سه مرحله پیشرفت کند.

مرحله ۱: ساده (مرحله اگزوداتیو)

مرحله اول آمپیم، ساده نامیده می شود. هنگامی که مایعات اضافی در حفره پلور شروع به تجمع می کنند رخ می دهد. این مایع می تواند آلوده شود و ممکن است حاوی چرک باشد.

مرحله ۲: پیچیده (مرحله فیبرینوپورولنت)

در آمپیم پیچیده، مایع موجود در حفره پلور شروع به ضخیم شدن می کند.

مرحله ۳: فرانک (مرحله سازماندهی)

سرانجام، مایع آلوده باعث ایجاد زخم در لایه های داخلی حفره پلور می شود که این امر عامل مشکلات تنفسی است.

علل آمپیم

پنومونی شایع ترین علت ابتلا به این وضعیت است. افرادی که تحت عمل جراحی توراکوتومی یا جراحی قفسه سینه قرار گرفته اند نیز ممکن است در صورت ابتلا به باکتری ها، در معرض ابتلا به آمپیم قرار گیرند.

عوامل خطر ابتلا به آمپیم

بزرگترین عامل خطر ابتلا به این وضعیت، ابتلا به پنومونی است.

عوامل خطر دیگر عبارتند از:

• سن بالاتر از ۷۰ سال
• بستری بودن اخیر در بیمارستان
• جراحی قفسه سینه یا تروما

از نظر آماری، افرادی که شرایط زیر را دارند احتمال ابتلای بیشتری به آمپیم دارند:

• دیابت
• بیماری قلبی
• سرطان قبلی
• اختلال انسداد مزمن ریوی (COPD)
• بیماری ریوی
• مصرف داروی داخل وریدی 

تشخیص آمپیم

اولین قدم برای تشخیص آمپیم، پرتو نگاری قفسه سینه است.

اگر بعد از اشعه ایکس، پزشک مشکوک باشد که مایع اضافی در حفره پلور وجود دارد، آنها سونوگرافی را نیز درخواست می دهند. سونوگرافی ها در تشخیص مایعات حفره پلور حساس تر و بهتر هستند.

سی تی اسکن نیز یک روش مفید برای تشخیص این وضعیت است.

درمان آمپیم

درمان آمپیم می تواند شامل موارد زیر باشد:

آنتی بیوتیک

پزشکان معمولاً آنتی بیوتیک ها را به عنوان اولین خط درمان برای موارد ساده آمپیم تجویز می کنند. از آنجا که سویه های مختلف باکتری ها باعث ایجاد این وضعیت می شوند، یافتن آنتی بیوتیک مناسب بسیار مهم است.

درمان آنتی بیوتیکی به طور معمول ۲ تا ۶ هفته طول می کشد.

درناژ

تخلیه مایعات برای جلوگیری از پیشرفت مرحله ساده به پیچیده ضروری است. این اقدام همچنین به کنترل شرایط کمک می کند.

برای تخلیه مایعات، پزشک توراکوستومی را انجام می دهد که شامل قرار دادن یک لوله تحت سونوگرافی در حفره قفسه سینه و خارج کردن مایع از فضای پلور است.

عمل جراحی

در موارد پیشرفته آمپیم، جراحی ممکن است بهترین گزینه درمانی باشد. در یک مطالعه مشخص شده است که یک نوع جراحی به نام دکورتیکاسیون نتیجه بهتری نسبت به درناژ در افراد مبتلا به آمپیم پیشرفته داشته است.

دکورتیکاسیون شامل خارج کردن چرک و بافت فیبروز فضای پلور است که به ریه ها کمک می کند تا به طور مناسب منبسط شوند.

دو نوع جراحی وجود دارد. در بیشتر موارد، جراح توراکوتومی را با کمک ویدیو (VATS) انجام می دهد. این روش تهاجم و درد کمتری دارد و زمان بهبودی کمتری نسبت به توراکوتومی باز دارد.

معیارهای خاصی برای تصمیم گیری در مورد ضروری بودن عمل جراحی برای آمپیم وجود ندارد. یک مطالعه نشان داد افرادی که علائم آنها کمتر از ۴ هفته به طول انجامیده است، نسبت به افرادی که علائم آنها بیشتر از ۴ هفته طول کشیده، نتایج جراحی بهتری دارند.

درمان با فیبرینولیتیک

پزشک همچنین ممکن است داروهای فیبرینولیتیک را توصیه کند. این روش درمانی به تخلیه مایع پلور کمک می کند و پزشکان ممکن است از آن در ترکیب با توراکوستومی استفاده کنند.

یک مطالعه در سال ۲۰۱۸ با ارزیابی اثربخشی جراحی VATS در مقایسه با درمان فیبرینولیتیک بعد از توراکوستومی، نشان داد که هر دو روش بسیار مؤثر هستند.

منبع : medicalnewstoday.com | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی