اکسیژن درمانی ؛ ملاحظات بالینی و عوارض آن | کافه پزشکی
در اکسیژن درمانی، گاز اکسیژن را با فشار بیش از آنچه در اتمسفر محیطی وجود دارد به بیمار می رسانند (بیش از ۲۱ %). با تجویز اکسیژن و درمان هایپوکسمی، می توان از هایپوکسی بافتی جلوگیری کرد. هدف از اکسیژن درمانی شامل کاهش کار تنفسی و برداشتن فشار از روی میوکارد است.
انتقال اکسیژن به بافتها به عواملی نظیر برون ده قلبی، اکسیژن موجود در خون شریانی، غلظت هموگلوبین و نیازهای متابولیکی بستگی دارد که در هنگام تجویز اکسیژن باید تمام عوامل مذکور را در نظر داشت. میزان کاهش اکسیژن خون از طریق ABG، اکسیمتری نبض و علائم بالینی مشخص می شود. همراه کافه پزشکی باشید