فارماکوکینتیک و عوارض داروهای بی حس کننده موضعی | کافه پزشکی
هر آکسون عصب محیطی دارای غشایی به نام آکسولم که حاوی کانالهای سدیمی می باشد است . در الیاف میلین دار ، میلین آکسولم را احاطه کرده و گره های رانویه بطور متناوب غلاف میلین را قطع نموده است. کانال های سدیمی در این گره ها تراکم بالایی دارد. هر عصب محیطی توسط سه لایه پوشانده شده است . هر آکسون بوسیله پرده ای بنام اندونوریوم (Endoneurium ) احاطه می شود . مجموعه چند آکسون هم با یک غلافی بنام پری نوریوم ( Perineurium ) پوشانده می شود و کل عصب هم توسط لایه ای بنام اپی نوریوم (Epineurium) احاطه می گردد . داروهای بیحس کننده موضعی ( Local Anesthetics ) که در حقیقت مسدود کننده کانالهای سدیمی می باشند بایستی از سه لایه پوششی فوق عبور کرده و خود را به کانالهای سدیمی برسانند . داروهای بیحس کننده موضعی با مسدود کردن کانالهای مذکور مانع عبور یون سدیم شده و لذا دپلاریزاسیون عصب متوقف می شود . برای بررسی داروهای بی حس کننده موضعی همراه کافه پزشکی باشید