همه چیز درباره اسپوندیلیت آنکیلوزان یا بیماری روماتیسم ستون فقرات | کافه پزشکی

اسپوندیلیت آنکیلوزان یک بیماری التهابی است که با گذشت زمان و به دلیل التهاب و سفتی مهره ها، ستون فقرات انعطاف پذیری خود را از دست می دهد و منجر به حالت خم رو به جلو می شود. اگر دنده ها تحت تأثیر قرار گیرند، تنفس عمیق دشوار می شود.

اسپوندیلیت آنکیلوزان بیشتر از زنان روی مردان تأثیر می گذارد. علائم و نشانه ها معمولاً در اوایل بزرگسالی شروع می شوند. التهاب می تواند در سایر قسمت های بدن – به طور معمول چشم ها – نیز رخ دهد. همراه کافه پزشکی باشید

هیچ درمانی برای اسپوندیلیت آنکیلوزان وجود ندارد اما برخی گزینه ها می توانند علائم شما را کاهش داده و احتمالاً سرعت پیشرفت بیماری را کند کنند.

علائم اسپوندیلیت آنکیلوزان

علائم و نشانه های اولیه اسپوندیلیت آنکیلوزان ممکن است شامل درد و سفتی در ناحیه کمر و باسن شما، به خصوص در صبح باشد. درد گردن و خستگی نیز شایع است. با گذشت زمان، علائم ممکن است در فواصل نامنظم بدتر شوند، بهبود یابند یا متوقف شوند.

مناطقی که بیشتر تحت تأثیر قرار می گیرند عبارتند از:

• مفصل بین پایه ستون فقرات و لگن شما
• مهره های کمری
• مناطقی که تاندون ها و رباط ها به استخوانها متصل می شوند
• مفصل ران و شانه شما

علل اسپوندیلیت آنکیلوزان

اسپوندیلیت آنکیلوزان دلیل خاصی ندارد؛ هرچند به نظر می رسد عوامل ژنتیکی درگیر هستند. به ویژه، افرادی که ژنی به نام HLA-B27 را دارند، در معرض خطر ابتلا به این وضعیت هستند. با این حال، فقط برخی از افراد دارنده ژن این بیماری را ایجاد می کنند.

عوامل خطر اسپوندیلیت آنکیلوزان

جنس شما: مردان نسبت به زنان به احتمال بیشتری به این وضعیت مبتلا می شوند.

سن شما: شروع به طور کلی در اوایل بزرگسالی رخ می دهد.

وراثت: بیشتر افرادی که مبتلا هستند ژن HLA-B27 را دارند اما بسیاری از افرادی که این ژن را دارند هرگز دچار اسپوندیلیت آنکیلوزان نمی شوند.

عوارض اسپوندیلیت آنکیلوزان

در اسپوندیلیت آنکیلوزان شدید، استخوان جدید به عنوان بخشی از تلاش بدن برای بهبودی شکل می گیرد. این استخوان جدید به تدریج باعث ایجاد شکاف بین مهره ای می شود و باعث سفت شدن همان قسمت ستون فقرات شما می شود. این امر همچنین می تواند قفسه دنده شما را سفت کند و ظرفیت و عملکرد ریه را محدود کند.

سایر عوارض ممکن است شامل موارد زیر باشد:

التهاب چشم: یکی از شایع ترین عوارض اسپوندیلیت آنکیلوزان، یووئیت است که می تواند باعث درد چشم، حساسیت به نور و تاری دید شود. در صورت بروز این علائم، فوراً به پزشک مراجعه کنید.

مشکلات قلبی: این بیماری می تواند باعث ایجاد مشکل در آئورت – بزرگترین شریان بدن – شود. آئورت ملتهب می تواند به حدی بزرگ شود تا شکل دریچه را تغییر و عملکرد آن را مختل کند.

تشخیص اسپوندیلیت آنکیلوزان

در طول معاینه فیزیکی، پزشک ممکن است از شما بخواهد که ستون فقرات خود را به سمت جهت های مختلف خم کنید. او ممکن است با فشار دادن قسمت های خاصی از لگن یا حرکت دادن پاهای شما به موقعیت خاص، باعث تقلید درد شوند. همچنین ممکن است پزشک از شما بخواهد نفس عمیق بکشید تا متوجه مشکلات دنده شود.

تست های تصویربرداری

اشعه ایکس به پزشک شما اجازه می دهد تا تغییرات مفاصل و استخوان های شما را بررسی کند؛ اگرچه علائم قابل مشاهده ممکن است در اوایل بیماری مشهود نباشد.

MRI از امواج رادیویی و یک میدان مغناطیسی قوی برای ارائه تصاویر دقیق تر از استخوان ها و بافت های نرم استفاده می کند. اسکن MRI می تواند شواهدی از اسپوندیلیت آنکیلوزان در مراحل ابتدایی بیماری را نشان دهند اما از روش قبلی بسیار گران تر است.

آزمایشات آزمایشگاهی

هیچ آزمایش خاصی برای شناسایی این وضعیت وجود ندارد. آزمایش خون می تواند علائم التهاب را بررسی کند اما التهاب می تواند توسط بسیاری از مشکلات بهداشتی مختلف ایجاد شود.

ژن HLA-B27 قابل آزمایش است اما بیشتر افرادی که این ژن را دارند، به اسپوندیلیت آنکیلوزان مبتلا نیستند و شما بدون داشتن ژن نیز می توانید به این بیماری مبتلا شوید.

درمان اسپوندیلیت آنکیلوزان

هدف از درمان، تسکین درد و سفتی و جلوگیری یا به تأخیر انداختن عوارض و ناهنجاری ستون فقرات است. قبل از اینکه بیماری صدمه برگشت ناپذیری به مفاصل شما وارد کند، درمان می تواند موفقیت آمیز باشد.

داروها

داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند ناپروکسن و ایندومتاسین داروهایی هستند که پزشکان برای درمان این وضعیت استفاده می کنند. این داروها می توانند التهاب، درد و سفتی را تسکین دهند. با این حال، این داروها ممکن است باعث خونریزی دستگاه گوارش شوند.

اگر NSAID ها مفید نباشند، پزشک ممکن است یک داروی بیولوژیکی مانند مسدود کننده فاکتور نکروز توموری (TNF) یا یک مهار کننده اینترلوکین ۱۷ (IL-17) را پیشنهاد کند. مسدود کننده های TNF یک پروتئین سلولی را از بین می برند که باعث التهاب در بدن می شود. IL-17 در دفاع بدن در برابر عفونت نقش دارد.

مسدود کننده های TNF به کاهش درد، سفتی و ورم مفاصل کمک می کنند. آنها در زیر پوست یا داخل ورید تزریق می شوند.

پنج مهار کننده TNF که توسط سازمان غذا و داروی آمریکا (FDA) برای درمان اسپوندیلیت آنکیلوزان تصویب شده است:

• آدالیمومب
• سرتولی زومب
• اتانرسپت
• گلیمومب
• اینفلکسی مب

مهار کننده های IL-17 که توسط FDA برای درمان اسپوندیلیت آنکیلوزان تأیید شده است شامل سکوکینومب و ایکسکیزومب هستند. مهار کننده های TNF و مهار کننده های IL-17 می توانند سل درمان نشده را فعال کنند و شما را در معرض عفونت قرار دهند.

اگر به دلیل سایر شرایط بهداشتی قادر به استفاده از مسدود کننده های TNF یا مهار کننده های IL-17 نیستید، پزشک ممکن است مهار کننده های جانوس کیناز مانند توفاسینیب را توصیه کند. این دارو برای آرتریت پسوریاتیک و آرتریت روماتوئید نیز تأیید شده است. تحقیقات در مورد اثربخشی آن برای مبتلایان به اسپوندیلیت آنکیلوزان در حال انجام است

درمان اسپوندیلیت آنکیلوزان

فیزیوتراپی بخش مهمی از درمان است و مزایای آن از تسکین درد تا بهبود قدرت و انعطاف پذیری متغیر است. فیزیوتراپ می تواند تمرینات خاصی را برای نیازهای شما طراحی کند. تمرینات حرکتی و کششی می تواند به حفظ انعطاف پذیری در مفاصل شما و حفظ وضعیت خوب بدن کمک کند.

عمل جراحی

بیشتر افراد مبتلا به اسپوندیلیت آنکیلوزان نیازی به جراحی ندارند. با این وجود، اگر درد شدید یا آسیب مفصل دارید و یا اگر مفصل ران شما آنقدر آسیب دیده است که نیاز به تعویض دارد، پزشک ممکن است عمل جراحی را توصیه کند.

منبع : mayoclinic.org | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی