• آ
  • ا
  • ب
  • پ
  • ت
  • ج
  • چ
  • ر
  • ز
  • ژ
  • د
  • ط
  • ف
  • ق
  • گ
  • ک
  • ع
  • غ
  • م
  • هـ

آرنج تنیس بازان

بیماری آرنج تنیس بازان (تنیس البو) ؛ از علائم تا درمان | کافه پزشکی

بیماری آرنج تنیس بازان یک وضعیت دردناک است که معمولا هنگام وارد شدن فشار زیاد بر تاندون های آرنج شما اتفاق می افتد. افراد عموما بخاطر حرکات تکراری مچ دست و بازو به این وضعیت دچار می شوند.

علیرغم نام آن، ورزشکاران تنها افرادی نیستند که این بیماری را تجربه می کنند؛ نقاشان، نجاران، قصاب ها و بسیاری از افراد در حرفه های مختلف می توانند درگیر این بیماری شوند. همراه کافه پزشکی باشید

درد بیماری آرنج تنیس بازان در درجه اول در نقطه ای اتفاق می افتد که تاندون های عضلات ساعد شما به یک برجستگی استخوانی در قسمت بیرونی آرنج شما متصل می شوند. درد همچنین می تواند در ساعد و مچ دست شما پخش شود.

استراحت و داروهای ضد درد بدون نسخه مانند استامینوفن باعث تسکین درد می شوند. اگر درمان های حمایتی کمکی نمی کنند یا علائم بسیار شدید است، پزشک ممکن است جراحی را پیشنهاد کند.

علائم بیماری آرنج تنیس بازان

درد همراه با بیماری تنیس البو ممکن است از بیرون آرنج به ساعد و مچ شما ارجاع داده شود. درد و ضعف، منجر به موارد زیر می شود:

  • نمی توانید دست خود را تکان دهید یا یک شی را بگیرید.
  • نمی توانید دستگیره در را بچرخانید.
  • نمی توانید یک فنجان قهوه را نگه دارید.

علل بیماری آرنج تنیس بازان

علت انقباض مکرر عضلات ساعد است که برای صاف کردن و بالا بردن دست و مچ شما انجام می شود. حرکات مکرر و فشار به بافت ممکن است منجر به یک سری پارگی های کوچک در تاندون هایی شود که عضلات ساعد را به برجستگی استخوانی در قسمت بیرونی آرنج شما وصل می کنند.

همانطور که از این نام پیداست، بازی تنیس یکی از دلایل احتمالی این بیماری است. با این حال، بسیاری از حرکات دیگر می توانند باعث ایجاد این وضعیت شوند:

  • استفاده از ابزارهای لوله کشی
  • نقاشی
  • موارد قصابی و پخت و پز، به ویژه خرد کردن گوشت
  • استفاده مکرر از موس کامپیوتر

عوامل خطر ابتلا به بیماری آرنج تنیس بازان

عواملی که ممکن است خطر ابتلا به تنیس البو را افزایش دهند عبارتند از:

سن: در حالی که آرنج تنیس بازان روی افراد در هر سنی تأثیر می گذارد اما در بزرگسالان بین ۳۰ تا ۵۰ سال بیشتر دیده می شود.

شغل: مشاغلی که در آن حرکات تکراری مچ دست و بازو وجود دارد، بیشتر احتمال دارد که دچار بیماری آرنج تنیس بازان شوند. نمونه ها شامل لوله کش ها، نقاش ها، نجار ها، قصاب ها و آشپز ها هستند.

ورزش های خاص: شرکت در ورزش های راکتی، خطر ابتلا به بیماری آرنج تنیس بازان را افزایش می دهد.

تشخیص بیماری آرنج تنیس بازان

در طول معاینه فیزیکی، پزشک ممکن است فشار را به ناحیه آسیب دیده وارد کند یا از شما بخواهد که به روش های مختلف آرنج، مچ دست و انگشتان خود را حرکت دهید.

در بسیاری از موارد، سابقه پزشکی و معاینه فیزیکی اطلاعات کافی را برای پزشک ارائه می دهد تا بتواند این بیماری را تشخیص دهد اما اگر پزشک شما به مورد دیگری مشکوک است، ممکن است اشعه ایکس یا انواع دیگر آزمایش های تصویر برداری را پیشنهاد کند.

درمان بیماری آرنج تنیس بازان

این وضعیت اغلب به تنهایی بهتر می شود اما اگر دارو های بدون نسخه و سایر اقدامات مراقبتی به شما کمک نمی کند، پزشک ممکن است فیزیوتراپی را پیشنهاد کند. موارد شدید ممکن است نیاز به عمل جراحی داشته باشد.

فیزیوتراپی

فیزیوتراپ می تواند به شما کمک کند تا به تدریج عضلات، بخصوص عضلات ساعد خود را تقویت کنید. تمریناتی که شامل پایین آوردن آهسته مچ دست پس از بالا بردن آن است، بسیار مفید هستند.

جراحی یا سایر روش ها

تزریق: پزشک شما ممکن است تزریق پلاسمای غنی از پلاکت، بوتاکس یا پرولاوتراپی را به تاندون دردناک توصیه کند. 

روش TENEX: در این روش، تحت هدایت سونوگرافی، پزشک سوزن مخصوصی را از طریق پوست به ناحیه تاندون آسیب دیده وارد می کند. انرژی اولتراسونیک سوزن را آنقدر سریع ارتعاش می دهد که بافت آسیب می بیند و می توان آن را خارج کرد.

عمل جراحی: اگر علائم شما پس از ۶ تا ۱۲ ماه درمان گسترده غیر جراحی بهبود نیافته باشد، شما ممکن است کاندید عمل جراحی برای از بین بردن بافت آسیب دیده باشید. این نوع روش ها می توانند از طریق برش بزرگ یا از طریق چندین برش کوچک انجام شوند. تمرینات توانبخشی برای بهبودی بسیار مهم است.

 

منبع : mayoclinic.org | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی


نظر دهید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد