آرتریت گیجگاهی شرایطی است که در آن شریان های تمپورال که خون را به سر و مغز می رسانند، ملتهب می شوند. این بیماری همچنین به عنوان آرتریت جمجمه یا آرتریت سلول غول آسا مشهور است. اگرچه این حالت معمولاً در شریان های گیجگاهی اتفاق می افتد اما تقریباً در هر شریان متوسط تا بزرگی در بدن ایجاد می شوند.
مجله آرتروز و روماتولوژی آمریکا بیان می کند که تقریباً ۲۲۸۰۰۰ نفر در آمریکا تحت تأثیر این بیماری قرار دارند. طبق اعلام کالج روماتولوژی آمریکا، افراد بالای ۵۰ سال احتمال بیشتری برای ابتلا به این بیماری نسبت به افراد جوان تر دارند. همچنین زنان نسبت به مردان به احتمال بیشتری دچار آرتریت گیجگاهی می شوند. این بیماری بیشتر در افراد شمال اروپا و تبار اسکاندیناوی مشاهده می شود. همراه کافه پزشکی باشید
اگرچه علت دقیق این بیماری ناشناخته است اما ممکن است با پاسخ خود ایمنی بدن مرتبط باشد. همچنین دوز بیش از حد آنتی بیوتیک ها و برخی عفونت های شدید با آرتریت گیجگاهی مرتبط بوده است. هیچگونه پیشگیری شناخته شده ای وجود ندارد؛ با این حال، پس از تشخیص، می تواند برای به حداقل رساندن عوارض درمان شود.
اگر فکر می کنید آرتریت گیجگاهی دارید، باید هر چه سریعتر به پزشک مراجعه کنید. این بیماری می تواند عوارض بسیار جدی ایجاد کند اما درمان زودرس می تواند خطر بروز این عوارض را کاهش دهد.
آنچه در این پست کافه پزشکی خواهید دید
علائم آرتریت گیجگاهی
علائم آرتریت تمپورال می تواند شامل موارد زیر باشد:
- دید دو گانه
- از بین رفتن ناگهانی و دائمی بینایی در یک چشم
- سردرد لرزان که معمولاً در ناحیه گیچگاهی رخ می دهد
- خستگی
- ضعف
- از دست دادن اشتها
- درد فک که بعضی اوقات با جویدن ممکن است رخ دهد
- تب
- کاهش وزن غیر عمدی
- درد شانه
- حساسیت پوست سر و گیجگاه به لمس
این علائم ممکن است به دلیل شرایط دیگر نیز ایجاد شود. هر زمان نگران هر گونه علائم هستید باید با پزشک خود تماس بگیرید.
تشخیص آرتریت گیجگاهی
پزشک معاینه را انجام می دهد و به بررسی سر و جمجمه شما می پردازد تا تشخیص دهد که آیا حساسیت وجود دارد یا خیر. آنها به شریان های سر شما توجه ویژه می کنند. پزشک همچنین ممکن است آزمایش خون را درخواست کنه. چندین آزمایش خون می تواند در تشخیص آرتریت تمپورال مفید باشد:
آزمایش هموگلوبین: میزان هموگلوبین یا پروتئین حامل اکسیژن را در خون شما اندازه گیری می کند.
آزمایش هماتوکریت: میزان گلبول های قرمز در خون شما را اندازه گیری می کند.
تست عملکرد کبد: برای تعیین چگونگی عملکرد کبد می توان تست های عملکرد کبد را انجام داد.
آزمایش ESR: میزان رسوب گلبول های قرمز خون شما در انتهای یک لوله آزمایش در بیش از یک ساعت را اندازه گیری می کند. نتیجه ESR بالا بدان معنی است که التهاب در بدن شما وجود دارد.
اگرچه این آزمایشات می توانند مفید باشند اما آزمایش خون به تنهایی برای تشخیص کافی نیست. معمولاً پزشک شما برای تایید قطعی یک تشخیص، بیوپسی را در شریانی که گمان می رود در آن مشکل وجود دارد انجام می دهد. این امر می تواند به عنوان یک روش سرپایی با استفاده از بی حسی موضعی انجام شود. سونوگرافی ممکن است سرنخ اضافی باشد اما CT اسکن و MRI اغلب مفید نیستند.
عوارض آرتریت گیجگاهی
اگر درمان صورت نگیرد ممکن است عوارض جدی و بالقوه تهدید کننده حیات ایجاد شود. آنها شامل موارد زیر هستند:
- التهاب و آسیب سایر رگ های خونی بدن
- توسعه آنوریسم ها از جمله آنوریسم آئورت
- از دست دادن بینایی
- ضعف عضلات چشم
- نابینایی
- سکته مغزی
آنوریسم آئورت می تواند منجر به خونریزی داخلی گسترده شود. در صورت عدم درمان آرتریت گیجگاهی، مرگ نیز می تواند رخ دهد. با پزشک خود در مورد راه های به حداقل رساندن هرگونه عوارض ناشی از بیماری صحبت کنید.
درمان آرتریت گیجگاهی
این وضعیت درمان قطعی ندارد؛ بنابراین، هدف از درمان، به حداقل رساندن آسیب بافتی است که می تواند به دلیل جریان خون ناکافی ناشی از این بیماری ایجاد شود.
اگر پزشک به آرتریت گیجگاهی مشکوک باشد، درمان باید سریعاً شروع شود، حتی اگر نتایج آزمایش هنوز این تشخیص را تأیید نکرده باشد. پزشک ممکن است از کورتیکواستروئیدهای خوراکی استفاده کند. کورتیکواستروئیدها می توانند خطر ابتلا به برخی شرایط پزشکی مانند موارد زیر را افزایش دهند:
- پوکی استخوان
- فشار خون بالا
- ضعف عضلانی
- گلوکوم
- آب مروارید
سایر عوارض جانبی احتمالی دارو ها شامل موارد زیر است:
- افزایش وزن
- افزایش قند خون
- نازک شدن پوست
- افزایش کبودی
- کاهش عملکرد سیستم ایمنی بدن
- مشکلات خواب
در مورد راه های به حداقل رساندن این عوارض جانبی با پزشک خود صحبت کنید.
پزشک ممکن است برای درمان علائم اسکلتی عضلانی، آسپرین تجویز کند.
درمان به طور معمول یک تا دو سال ادامه دارد. در حالی که شما تحت درمان با کورتون قرار می گیرید، مهم است که به طور منظم معاینات خود را انجام دهید. پزشک باید بر پیشرفت درمان نظارت کند و همچنین نحوه برخورد بدن شما با درمان را کنترل کنند. استفاده طولانی مدت از کورتیکواستروئیدها می تواند اثرات مضر بر روی استخوان ها و سایر عملکردهای متابولیکی داشته باشند.
اقدامات زیر به طور کلی به عنوان بخشی از درمان توصیه می شود:
- مصرف مکمل های کلسیم و ویتامین D
- ترک سیگار
- انجام ورزش های هوازی مانند پیاده روی
- غربالگری منظم چگالی استخوان
- چک کردن قند خون
پس از اتمام دوره درمانی، هنوز باید تحت نظر باشید. این امر به این دلیل است که این بیماری می تواند عود کند.
چشم انداز آرتریت گیجگاهی
چشم انداز شما بستگی به این دارد که تشخیص در چه زمانی داده شده و درمان به موقع صورت گرفته است یا خیر. آرتریت تمپورال درمان نشده می تواند صدمات جدی به رگ های خونی بدن شما وارد کند. در صورت مشاهده علائم جدید با پزشک خود تماس بگیرید. این امر باعث می شود که بیماری در مراحل اولیه کنترل شود.
منبع : healthline.com | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی