تشخیص و درمان بیماری آشالازی مری (Achalasia) | کافه پزشکی

آشالازی نوعی اختلال نادر است که عبور مواد غذایی و مایع از مری شما را دشوار می کند. این بیماری زمانی رخ می دهد که اعصاب لوله مری شما آسیب ببینند؛ در نتیجه، مری توانایی پایین راندن مواد غذایی را از دست می دهد، اسفنکتر پایین مری (کاردیا) به طور کامل باز نمی شود و ورود غذا به معده را دشوار می کند.

هیچ درمانی برای آشالازی وجود ندارد اما معمولاً با درمان تهاجمی یا جراحی می توان علائم را کنترل کرد. همراه کافه پزشکی باشید

تشخیص آشالازی

آشالازی معمولا تشخیص داده نمی شود زیرا علائم آن مشابه سایر اختلالات گوارشی است. برای آزمایش این وضعیت، پزشک موارد زیر را توصیه می کند:

مانومتری مری: این آزمایش انقباضات عضلات ریتمیک مری شما هنگام بلع و همچنین هماهنگی و نیرویی که توسط عضلات مری اعمال می شود را اندازه گیری می کند. 

اشعه ایکس دستگاه گوارش فوقانی: اشعه ایکس بعد از نوشیدن مایعی که لایه داخلی دستگاه گوارش شما را می پوشاند، گرفته می شود. این روکش به پزشک شما اجازه می دهد که تصویری از مری، معده و روده شما ببیند. همچنین ممکن است از شما خواسته شود قرص باریوم را بلع کنید که می تواند به نشان دادن انسداد مری کمک کند.

آندوسکوپی فوقانی: پزشک شما آندوسکوپ را در پایین گلوی شما قرار می دهد تا داخل مری و معده شما معاینه شود. آندوسکوپی همچنین می تواند برای جمع آوری نمونه ای از بافت (بیوپسی) مورد استفاده قرار گیرد تا عوارض رفلاکس مانند مری بارت بررسی شود.

درمان آشالازی

درمان آشالازی روی ریلکش شدن یا باز کردن با اعمال فشار اسفنکتر تحتانی مری است تا غذا و مایع بتوانند راحت تر از طریق دستگاه گوارش شما حرکت کنند.

درمان خاص به سن شما و شدت بیماری بستگی دارد.

درمان غیر جراحی

گزینه های غیر جراحی شامل موارد زیر است:

اتساع پنوماتیک: یک بالون در اسفنکتر مری وارد می شود و برای بزرگتر شدن دهانه، باد می شود. در صورت عدم باز ماندن اسفنکتر مری، این روش سرپایی ممکن است تکرار شود. تقریباً یک سوم افراد تحت درمان با اتساع بالون، بعد از شش سال به درمان مکرر نیاز دارند.

بوتاکس (سم بوتولینوم نوع A): این شل کننده عضلانی را می توان مستقیماً با یک آندوسکوپ به اسفنکتر مری تزریق کرد. تزریق ممکن است نیاز به تکرار داشته باشد و تکرار تزریق ممکن است جراحی را دشوارتر کند. بوتاکس به طور کلی فقط برای افرادی توصیه می شود که به دلیل افزایش سن یا خطر سلامت عمومی، کاندید مناسبی برای اتساع پنوماتیک یا جراحی نیستند.

دارو درمانی: پزشک شما ممکن است قبل از غذا، شل کننده های عضلانی مانند نیتروگلیسیرین یا نیفدیپین را پیشنهاد کند. این دارو ها دارای اثر محدود درمانی و عوارض جانبی شدید هستند. دارو ها به طور کلی فقط در صورتی که کاندیدی برای اتساع یا جراحی پنوماتیک نیستید و بوتاکس موثر نبوده است مورد استفاده قرار می گیرد.

عمل جراحی

جراحی ممکن است برای افراد جوان توصیه شود زیرا درمان غیر جراحی در این گروه کمتر موثر است. گزینه های جراحی شامل موارد زیر است:

میوتومی هلر: جراح در انتهای پایین اسفنکتر مری، عضله را قطع می کند تا مواد غذایی راحت تر به معده منتقل شوند. این روش می تواند به صورت غیر تهاجمی (لاپاراسکوپی) نیز انجام شود. افرادی که میوتومی هلر دارند ممکن است بعداً به بیماری رفلاکس معده به مری (GERD) مبتلا شوند.

فوندوپلیکاسیون: جراح در اطراف اسفنکتر تحتانی مری، ماهیچه را سفت کرده و از رفلاکس اسید جلوگیری می کند. فوندوپلیکاسیون ممکن است همزمان با میوتومی هلر انجام شود تا از مشکلات آینده در مورد رفلاکس اسید جلوگیری شود. فوندوپلیکاسیون معمولاً با روش حداقل تهاجمی (لاپاروسکوپی) انجام می شود.

میوتومی آندوسکوپی پرورال (POEM): جراح از آندوسکوپی استفاده می کند تا برشی در لایه داخلی مری شما ایجاد کند. سپس مانند میوتومی هلر، جراح در انتهای اسفنکتر تحتانی، عضله را قطع می کند. POEM شامل روش ضد رفلاکس نیست.

منبع : mayoclinic.org | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی