اختلال شخصیت پارانوئید Paranoid ؛ بی اعتمادی و سوظن شدید نسبت به دیگران | کافه پزشکی

نشانه های کلیدی اختلال شخصیت پارانوئید ، بی اعتمادی و سوظن نسبت به دیگران است. افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید به طور معمول به افراد دیگر اعتماد نمی کنند و تعبیر بدی راجب دیگران دارند.

فرد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید معمولا به دیگران مشکوک است ؛ این فرد فکر می کند که دیگران در حال خیانت، سوء استفاده یا آسیب رساندن به آنها هستند. این اختلال اغلب در اوایل بزرگسالی شروع می شود. رفتار و گفتار افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید به طور معمول بر اساس واقعیت نیست و خودشان قبول ندارند که احساسات منفی نسبت به دیگران دارند. همراه کافه پزشکی باشید

علائم اختلال شخصیت پارانوئید

علائم و نشانه های اختلال شخصیت پارانوئید، همانطور که توسط DSM-5 فهرست شده است :

۱٫ بی اعتمادی فراگیر و سوء ظن به دیگران، به این معنی که تعبیر بد آنها نسبت به دیگران از ابتدای بزرگسالی آغاز می شود و در زمینه های گوناگون مطرح می شود، که نشان دهنده چهار (یا بیشتر) موارد زیر است :

• سوظن شدید و بدون پایه و اساس که دیگران از او سوء استفاده می کنند، به او آسیب می رسانند یا او را فریب می دهند.
• همیشه به شک های نامعقول در مورد وفاداری دوستان یا همکاران مشغول هستند.
• به دلیل تردید غیرمنصفانه در مورد دیگران، از اعتماد به دیگران اکراه دارند.
• وقایع خوش بینانه را به عنوان تحقیر و یا تهدید تلقی می کنند.
• حملات به شخصیت خود را که برای دیگران آشکار نیست درک می کند و به شدت واکنش نشان می دهد.
• سوء ظن های مکرر و بدون توجیه در ارتباط با وفاداری همسر.
• متکبر و خشمگین هستند.
• به دشواری آرام می شوند.

۲٫ به دلیل اسکیزوفرنی، اختلال دوقطبی، اختلال افسردگی یا سایر اختلالات روانی رخ نمی دهد و به علت اثرات فیزیولوژیکی بیماری های دیگر نیز نیست.

علل اختلال شخصیت پارانوئید

علل اختلال شخصیت پارانوئید همانطور که توسط DSM-5 فهرست شده است:

اختلال شخصیت پارانوئید ممکن است در دوران کودکی یا نوجوانی ظاهر شود. افرادی که از این اختلال رنج می برند تنها بودن را ترجیح می دهند، روابط انسانی ضعیف دارند و دارای اضطراب اجتماعی، عدم پیشرفت تحصیلی، حساسیت بیش از حد، افکار و گفتار خاص و فانتزی های فردی هستند. این جوانان ممکن است “عجیب و غریب” به نظر برسند و اهداف خوبی برای اذیت کردن دارند. در نمونه های بالینی، این اختلال در مردان بیشتر تشخیص داده می شود.

شواهدی وجود دارد که میزان شیوع اختلال شخصیت پارانوئید در میان افرادی که بستگانشان مبتلا به اسکیزوفرنی هستند بیشتر است. بعضی از رفتارهایی که تحت تأثیر شرایط خاص زندگی قرار می گیرند، ممکن است به اشتباه پارانوئید خوانده شوند و حتی ممکن است با روند ارزیابی بالینی تقویت شوند.

تشخیص اختلال شخصیت پارانوئید

اگر علائم فیزیکی وجود داشته باشد، دکتر به ارزیابی کامل تاریخچه پزشکی و روانپزشکی و در صورت لزوم معاینه فیزیکی خواهد پرداخت. اگر چه تست های آزمایشگاهی برای تشخیص اختلالات شخصیتی وجود ندارد، ممکن است پزشک از تست های تشخیصی مختلف برای رد کردن بیماری های جسمی به عنوان علت علائم استفاده کند.

اگر پزشک علایم فیزیکی را پیدا نکند، ممکن است شخص را به یک روانپزشک یا روانشناس که به طور خاص برای تشخیص و درمان بیماری های روانی آموزش دیده اند ارجاع دهد. روانپزشکان و روانشناسان از ابزارهای مصاحبه و ارزیابی طراحی شده برای تشخیص اختلال شخصیت استفاده می کنند.

درمان اختلال شخصیت پارانوئید

درمان های موثری برای اختلال شخصیت پارانوئید وجود دارد. با این حال، فرد ممکن است حتی سوء ظن در مورد حرفه روانپزشکی داشته باشد که می تواند به مدیریت و درمان اختلال آسیب برساند. افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید ممکن است در صورت عدم درمان از پارانوئید مزمن رنج ببرند. اثبات شده است که بعضی از داروها برای رویکرد درمان موثر هستند.

در صورت عدم درمان، فعالیت های فرد در کار و خانه ممکن است مختل شود. درمان جامع می تواند شامل روش های رسمی و غیر رسمی باشد. روش های غیر رسمی ممکن است شامل کمک های پشتیبانی خانواده و کمک های حرفه ای باشد.

استفاده از داروها برای اختلال شخصیت پارانوئید اغلب دلسرد کننده است. داروها ممکن است اثرات نامطلوب را با افزایش سوء ظن و تشویق فرد به ترک درمان نشان دهند. اگر فرد از علائم خاص مانند اضطراب شدید یا تصادفاتی که منجر به نارسایی یا آسیب به خود و دیگران می شود رنج ببرد، دارو توصیه می شود. داروهای ضد اضطراب، مانند دیازپام، تجویز می شود. داروهای ضد روانپریشی مانند تیوریدازین یا هالوپریدول نیز ممکن است استفاده شوند. این داروها باید برای کوتاه ترین دوره ممکن تجویز شوند.

مناسب ترین درمان برای اختلال شخصیت پارانوئید، روان درمانی است. افرادی که از این اختلال شخصیت رنج می برند، اغلب با مشکلاتی روبرو هستند که مانع روابط بین فردی می شوند. اتحاد درمان گر و فرد مبتلا بسیار سودمند خواهد بود. افراد مبتلا به اختلال شخصیت پارانوئید معمولا به دنبال درمان نیستند و معمولا درمان را قطع می کنند. بیماران مبتلا به این اختلال ممکن است تا آخر عمر به درمان منظم نیاز داشته باشند.

منابع : webmd.com , psychologytoday.com | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی