آناتومی قفسه سینه ( دنده ها ، جناغ ، ترقوه ، کتف ) | کافه پزشکی

قفسه سینه یک محفظه استخوانی – غضروفی قابل ارتجاع است که به شکل مخروط ناقص بوده و جایگاه قرارگیری قلب، ریه‌ها، مری و نای است و از مهره‌ها، دنده‌ها و جناغ سینه، تشکیل شده‌ است. همراه کافه پزشکی باشید تا به بررسی آناتومی این ناحیه بپردازیم . 

قفسه دنده از دوازده جفت دنده ( Rib ) و استخوان جناغ ( Sternum ) تشکیل شده است.

انتهای قدامی ده جفت دنده فوقانی به وسیله قطعات غضروفی موسروم به غضروف های دنده ای ( Costal cartilages ) به استخوان جناغ متصل می شوند.
هفت جفت دنده فوقانی به وسیله غضروف های دنده ای مجزا به استخوان جناغ متصل می شوند و به این دلیل به عنوان دنده های حقیقی ( True ribs ) نامیده می شوند
پنج جفت دنده تحتانی به دلیل اینکه هیچ اتصال غضروفی (دنده هرای ۱۱ و ۱۲ ) و یا اتصال مستقیم ( دنده های ۸،۹،۱۰ ) با استخوان جناغ ندارند به عنوان دنده های کاذب ( False ribs ) نامیده می شوند. 
سر جلویی یازدهمین و دوازدهمین جفت دنده، آزاد بوده و به همین دلیل این دو جفت دنده به عنوان دنده های آزاد ( Floating ribs ) نامیده می شود.

انتهای خلفی دنده ها با مهره های پشتی مفصل می شوند.

استخوان جناغ ( Sternum )

جناغ یک استخوان نسبتاً پهن است و از سه بخش زیر تشکیل شده است:

۱ – دسته جناغ ( Manubrium )
۲ – تنه جناغ ( Body )
۳ – زائده خنجری ( Xiphoid process )

CPR

کمربند شانه ای :

به استخوان هایی می گویند که اندام فوقانی از طریق آنها به تنه متصل می شود. در انسان شامل دو استخوان ترقوه و کتف می باشد.

ترقوه ( Clavicle )

انتهای داخلی هر استخوان ترقوه با دسته جناغ مفصل شده و مفصل جناغی- ترقوه ای را تشکیل می دهد و انتهای خارجی هر استخوان ترقوه نیز با زائده آخرومی استخوان کتف مفصل شده و مفصل آخرومی – ترقوه ای را تشکیل می دهد.

کتف ( Scapula )

این استخوان دارای سه کنار، سه زاویه، سه زائده و دو سطح است. سطح خلفی (سطح پشتی) کاملاً محدب است و در حد فاصل بین یکربع فوقانی و سه ربع تحتانی آن تیغه استخوانی که عمود بر آن است بنام خار کتف وجود دارد که آن را به دو قسمت بالاخاری (سوپرااسپاینوس) و زیرخاری (اینفرااسپاینوس) تقسیم می‌کند. خار کتف در عرض استخوان از کنار داخلی شروع شده و در قسمت خارجی به زائده اخرمی (آکرومیون) منتهی می‌شود. زائده اخرمی مانند سقفی از روی مفصل شانه عبور کرده و در رأس شانه با انتهای خارجی استخوان ترقوه، مفصل می‌شود.

برخلاف سطح خلفی، سطح دنده‌ای (جلویی) یا حفره زیر کتفی ویژگی خاصی ندارد و یک حفره زیرکتفی (ساب‌اسکاپولار) مقعر و کم عمق است که چند برجستگی خط مانند مایل بر روی آن وجود دارد. این سطح گود و دارای خطوط برجسته مایلی است که از کنار داخلی به زاویه خارجی متوجه می‌باشد در روی این سطح ماهیچه زیرکتفی می‌چسبد و خطوط مذکور چسبندگی عضله را به استخوان تقویت می‌کند.

منبع : اختصاصی کافه پزشکی