همه چیز درباره بیماری اکتروپیون ؛ علائم، علل و درمان | کافه پزشکی

اکتروپیون شرایطی است که در آن پلک شما به سمت بیرون باز می شود و باعث می شود سطح داخلی پلک در معرض محیط خارج و تحریک قرار گیرد. اکتروپیون در مسن ها شایع تر است و به طور کلی فقط بر روی پلک تحتانی اثر می گذارد. در فرم شدید، تمام طول پلک معلوم می شود. در فرم خفیف تر، فقط یک بخش از پلک بیرون زده است.

اشک مصنوعی و پماد های لوبریکانت می توانند به تسکین علائم کمک کنند اما معمولاً برای اصلاح کامل شرایط، به عمل جراحی نیاز است. همراه کافه پزشکی باشید

علائم اکتروپیون

به طور معمول هنگام چشمک زدن، پلک های شما اشک را به طور مساوی در سراسر چشمان شما پخش می کنند و سطح چشمان را تر می کنند. این اشک ها در قسمت داخلی پلک های شما به مجرا های کوچک تخلیه می شوند.

اگر به اکتروپیون مبتلا هستید، پلک پایین از ساختار داخلی چشم شما خارج می شود و اشک به طور صحیح تخلیه نمی شود. علائم و نشانه های حاصل می تواند شامل موارد زیر باشد:

• چشمان همیشه خیس (اشک زیاد): بدون تخلیه مناسب، ممکن است اشک تجمع یابد و مدام روی پلک های شما جاری شود.
• خشکی بیش از حد: در حالتی دیگر، اکتروپیون می تواند باعث خشکی چشم شود.
• تحریک: تجمع اشک یا خشکی چشم باعث تحریک چشم می شود و احساس سوزش و قرمزی در پلک ها و سفیدی چشم شما ایجاد می شود.
• حساسیت به نور: تجمع اشک یا خشکی چشم می تواند سطح قرنیه را تحریک و شما را به نور حساس کند.

علل اکتروپیون

اکتروپیون می تواند ناشی از موارد زیر باشد:

ضعف عضلانی: با افزایش سن، عضلات زیر چشم شما ضعیف و تاندون ها کشیده می شوند. این ماهیچه ها و تاندون ها، پلک شما را محکم در جای خود نگه می دارند. هنگامی که آنها ضعیف می شوند، پلک می تواند شروع به افتادگی کند.

فلج صورت: شرایط خاصی مانند فلج بل و انواع خاصی از تومورها می توانند اعصاب و ماهیچه های صورت را فلج کنند.

زخم یا جراحی های قبلی: پوستی که در اثر سوختگی یا تروما آسیب دیده است، می تواند بر نحوه قرار گیری پلک در مقابل چشم شما تأثیر بگذارد. عمل جراحی قبلی پلک (بلفاروپلاستی) می تواند باعث بیرون زدگی پلک شود؛ به خصوص اگر مقدار قابل توجهی از پوست در زمان عمل جراحی از پلک خارج شود.

رشد سلول های پلک: رشد خوش خیم یا سرطانی سلول های پلک شما می تواند باعث اکتروپیون شود.

اختلالات ژنتیکی: به ندرت این وضعیت در هنگام تولد (مادرزادی) وجود دارد. وقتی اینطور باشد، معمولاً با اختلالات ژنتیکی مانند سندرم داون همراه است.

عوامل خطر ابتلا به اکتروپیون

عواملی که خطر ابتلا به اکتروپیون را افزایش می دهند عبارتند از:

سن: شایع ترین علت بیرون زدگی، تضعیف بافت عضلانی مرتبط با پیری است.

جراحی های قبلی: افرادی که جراحی پلک انجام داده اند در معرض خطر ابتلا به اکتروپیون هستند.

سابقه سرطان، سوختگی یا تروما: اگر لکه هایی از سرطان پوست، سوختگی و یا آسیب دیدگی داشته اید، در معرض خطر بیشتری برای ابتلا به این وضعیت هستید.

عوارض اکتروپیون

اکتروپیون قرنیه شما را تحریک و باعث خشک شدن آن می شود. سایش و زخم روی قرنیه می تواند حتی بینایی شما را تهدید کند.

تشخیص اکتروپیون

این وضعیت معمولا با معاینه معمول چشم قابل تشخیص است. ممکن است پزشک در طول معاینه پلک های شما را بکشد یا از شما بخواهد چشم خود را به زور ببندید. این امر به او کمک می کند تا تون و سفتی عضلات هر پلک را ارزیابی کند.

اگر اکتروپیون در اثر زخم، تومور، جراحی قبلی یا پرتو درمانی ایجاد شود، پزشک بافت اطراف آن را معاینه می کند.

درک چگونگی شرایط دیگر در انتخاب صحیح درمان یا روش جراحی مهم است.

درمان اکتروپیون

اگر اکتروپیون شما خفیف باشد، ممکن است پزشک اشک مصنوعی و پماد های لوبریکانت را برای کاهش علائم توصیه کند. به طور کلی برای اصلاح کامل به جراحی نیاز است.

عمل جراحی

نوع جراحی بستگی به وضعیت بافت و علت بیرون زدگی پلک بستگی دارد:

اکتروپیون ناشی از شل شدن عضلات و رباط ها مرتبط با پیری: جراح احتمالاً قسمت کوچکی از لبه بیرونی پلک تحتانی شما را بر می دارد. وقتی پلک به وضع پیشین برگردد، تاندون ها و ماهیچه ها محکم می شوند و باعث می شوند که لبه پلک به درستی روی چشم قرار بگیرد. این روش نسبتاً ساده است.

اکتروپیون ناشی از بافت اسکار و آسیب یا جراحی قبلی: جراح ممکن است یک گرافت پوستی که از پلک فوقانی یا پشت گوش شما گرفته شده است را به پلک تحتانی پیوند زند. 

قبل از جراحی، بی حسی موضعی برای بی حس کردن پلک و ناحیه اطراف آن اعمال خواهد شد. بسته به نوع روشی که انجام می دهید، ممکن است با استفاده از داروهای خوراکی یا داخل وریدی تحت آرام بخشی قرار بگیرید.

بعد از عمل ممکن است لازم باشد:

• یک محافظ چشم به مدت ۲۴ ساعت بپوشید
• چندین بار در روز به مدت یک هفته از پماد آنتی بیوتیک و استروئید استفاده کنید
• برای کاهش کبودی و ورم به طور دوره ای از کمپرس سرد استفاده کنید

بعد از عمل احتمالا موارد زیر را تجربه خواهید کرد:

• ورم موقتی
• کبودی در اطراف چشم

ممکن است بعد از عمل احساس سفتی در پلک داشته باشید اما هرچه بگذرد راحت تر می شود. بخیه ها معمولاً حدود یک هفته بعد از عمل برداشته می شوند. می توانید انتظار داشته باشید ورم و کبودی در حدود دو هفته از بین برود.

منبع : mayoclinic.org | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی