• آ
  • ا
  • ب
  • پ
  • ت
  • ج
  • چ
  • ر
  • ز
  • ژ
  • د
  • ط
  • ف
  • ق
  • گ
  • ک
  • ع
  • غ
  • م
  • هـ

دیگوکسین

اطلاعات دارویی : دیگوکسین Digoxin | کافه پزشکی

دیگوکسین دارویی است که به دسته دارویی آنتی آریتمی تعلق دارد و برای درمان فیبریلاسیون دهلیزی و نارسایی قلبی به کار می رود. این دارو نیاز به تجویز پزشک دارد و در دو فرم قرص خوراکی و محلول خوراکی در بازار موجود است.

قرص خوراکی دیگوکسین با نام تجاری لانوکسین موجود است. در بعضی موارد، یک برند ممکن است تمام فرم ها و قدرت های مختلف دارو را تولید نکند. همراه کافه پزشکی باشید

نحوه عملکرد دیگوکسین

دیگوکسین به دسته دارویی به نام ضد آریتمی ها تعلق دارد. این دارو با کاهش ضربان قلب و بهبود پر شدن بطن از خون کار می کند. 

عوارض جانبی دیگوکسین

فرم خوراکی این دارو باعث خواب آلودگی نمی شود اما می تواند باعث عوارض جانبی دیگری شود.

عوارض جانبی رایج

  • اسهال
  • سرگیجه
  • سردرد

اگر این علائم خفیف باشند ممکن است در عرض چند روز تا دو هفته برطرف شوند اما اگر علائم شدید باشند و رفع نمی شوند به پزشک یا داروساز خود اطلاع دهید.

عوارض جانبی جدی

اگر عوارض جانبی جدی یا علائم تهدید کننده حیات داشتید، با پزشک خود یا اورژانس تماس بگیرید. عوارض جانبی جدی و علائم آن به شرح زیر هستند:

واکنش حساسیتی که علائم آن عبارتند از:

  • بثورات پوستی
  • کهیر
  • خارش
  • ورم صورت، لب ها و زبان
  • مشکلات تنفسی

تغییرات بینایی که علائم آن عبارتند از:

  • تاری دید
  • بینایی با رنگ زرد و سبز

تغییرات ذهنی که علائم آن عبارتند از:

  • اضطراب
  • افسردگی
  • عدم توانایی در  تفکر واضح
  • توهم

مشکلات نورولوژیک که علائم آن عبارتند از:

  • گیجی
  • تغییر در رفتار مانند توهم و سایکوز
  • احساس سبک سری و از هوش رفتن
  • سردرد

مشکلات گوارشی که علائم آن عبارتند از:

  • تهوع و استفراغ
  • اسهال مداوم
  • درد شدید معده

تداخلات دارویی دیگوکسین

فرم خوراکی ممکن است با دارو های دیگر، ویتامین ها و محصولات گیاهی که مصرف می کنید تداخل داشته باشد. (تداخل زمانی رخ می دهد که یک ماده کارکرد دارو را تغییر می دهد و از عملکرد صحیح دارو جلوگیری کند)

برای جلوگیری از تداخل دارویی، پزشک باید تمام دارو های مصرفی شما را به دقت مدیریت کند. تمام دارو ها، ویتامین ها و محصولات گیاهی که مصرف می کنید را به پزشک خود اطلاع دهید. برای اطلاع از تداخلات دارویی با پزشک یا داروساز صحبت کنید.

نمونه های تداخلات دارویی این دارو در زیر بیان شده است:

دارو های نارسایی قلبی

مصرف این دارو با ایوابرادین (دارویی برای درمان نارسایی قلب) می‌ تواند باعث افزایش ریسک عوارض جانبی شود. عوارض جانبی شامل برادی کاردی (کاهش ریتم قلب) است. اگر نیاز است که این دو دارو را همزمان مصرف کنید، پزشک باید شما را به دقت پایش کند.

دارو های ریتم قلب

مصرف این دارو همراه با بعضی از دارو های ریتم قلب خاص باعث افزایش سطح دیگوکسین در بدن و عوارض جانبی آن مانند مشکلات قلبی می شود. اگر نیاز است که این دارو ها را همزمان مصرف کنید، پزشک شما باید شما را به دقت پایش کند. این دارو ها عبارتند از:

  • آمیودارون
  • گوانیدین
  • دوفتیلید
  • دروندارون
  • پروپافنون
  • سوتالول

دارو های HIV

مصرف این دارو همراه با بعضی از دارو های HIV خاص باعث افزایش سطح دیگوکسین در بدن و افزایش عوارض جانبی آن می شود. اگر نیاز است که این دارو ها را همزمان مصرف کنید، پزشک شما باید قبل از شروع دارو های HIV دوز دیگوکسین شما را کاهش دهد. این دارو ها عبارتند از:

  • ریتوناویر
  • ساکوئیناویر
  • روپیناویر/ ریتوناویر

دارو های فشار خون

مصرف این دارو همراه با بعضی از دارو های فشار خون خاص باعث افزایش سطح دیگوکسین در بدن می شود. اگر نیاز است که این دارو ها را همزمان با دیگوکسین مصرف کنید، پزشک شما باید ابتدا دوز دیگوکسین شما را کاهش دهد. همچنین ممکن است طی درمان با این دارو، سطح دارو در بدن شما را پایش کنند. این دارو ها عبارتند از:

  • کاپتوپریل
  • کارودیلول
  • دیلتیازم
  • وراپامیل
  • نیفدیپین
  • اسپیرینولاکتون
  • تلمیزارتان

دارو های آنتی بیوتیک

مصرف این دارو همراه با بعضی از دارو های آنتی بیوتیک خاص باعث افزایش سطح دیگوکسین در بدن می شود. اگر نیاز است که این دارو ها را همزمان با دیگوکسین مصرف کنید، پزشک شما باید ابتدا دوز دیگوکسین شما را کاهش دهد. همچنین ممکن است طی درمان با این دارو، سطح دارو در بدن شما را پایش کنند. این دارو ها عبارتند از:

  • آزیترومایسین
  • کلاریترومایسین
  • اریترومایسین
  • جنتامایسین
  • تری متوپریم
  • تتراسیکلین

دارو های سرکوب کننده سیستم ایمنی

اگر نیاز است که این دارو را همزمان با دیگوکسین مصرف کنید، پزشک باید ابتدا دوز دیگوکسین را کاهش دهد. همچنین ممکن است طی درمان با سیکلوسپورین سطح دیگوکسین در بدن شما را پایش کنند.

دارو های کاهنده کلسترول خون

مصرف این دارو همراه با آتورواستاتین باعث افزایش سطح دیگوکسین در بدن می شود.

دارو های ضد قارچ

مصرف این دارو همراه با بعضی از دارو های ضد قارچ خاص باعث افزایش سطح دیگوکسین در بدن می شود. این دارو ها عبارتند از:

  • ایتراکونازول
  • کتوکونازول

دارو های ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAID)

مصرف این دارو همراه با بعضی از دارو های NSAID باعث افزایش سطح دیگوکسین در بدن می شود. این دارو ها عبارتند از:

  • ایندومتاسین
  • ابروپروفن
  • دیکلوفناک

دارو های ضد افسردگی

مصرف دیگوکسین همراه با نفازودون باعث افزایش سطح دیگوکسین در بدن می شود.

دارو های ضد مالاریا

مصرف این دارو همراه با گوانین باعث افزایش سطح دیگوکسین در بدن می شود.

دارو های درد قفسه سینه

مصرف این دارو همراه با رانولازین باعث افزایش سطح دیگوکسین در بدن می شود. اگر نیاز است که رانولازین را همزمان با دیگوکسین مصرف کنید، پزشک باید ابتدا دوز دیگوکسین شما را کاهش دهد.

دارو های محرک سیستم سمپاتیک

مصرف دیگوکسین با دارو های محرک می تواند منجر به ضربان قلب نامنظم شود. این دارو ها عبارتند از:

  • اپی نفرین
  • نور اپی نفرین
  • فنیل افرین

مسدود کننده های عصبی-عضلانی

مصرف این دارو با سوکسینیل کولین می تواند منجر به ضربان قلب نامنظم شود.

دارو های درمان سطح پایین سدیم

مصرف این دارو همراه با بعضی دارو های مورد استفاده برای درمان سطح پایین سدیم خاص باعث افزایش سطح دیگوکسین می شود. این دارو ها عبارتند از:

  • تولواپتان
  • کونیواپتان

دارو های ضد سرطان

مصرف این دارو همراه با لاپاتینیب باعث افزایش سطح دیگوکسین در بدن می شود.

مهارکننده های پمپ پروتون

مصرف این دارو همراه با دارو های مهارکننده پمپ پروتون (PPI) باعث افزایش سطح دیگوکسین در بدن می شود. این دارو ها عبارتند از:

دارو های ضد پلاکت

مصرف این دارو همراه با تیکاگرلور باعث افزایش سطح دیگوکسین در بدن می شود.

دارو های درمان پرکاری مثانه

مصرف دیگوکسین همراه با میرابگرون باعث افزایش سطح دیگوکسین در بدن می شود.

پروپانتلین

مصرف این دارو همراه با پروپانتلین باعث افزایش سطح دیگوکسین در بدن می شود.

هشدار های دیگوکسین

هشدار دوز بالا: بعضی از علائم می‌ توانند نشان دهند که شما دوز زیادی از دارو را مصرف کردید. اگر علائم زیر را دارید با پزشک خود تماس بگیرید:

  • تهوع
  • استفراغ
  • اسهال مداوم
  • گیجی
  • ضعف
  • کاهش اشتها
  • مشکلات بینایی
  • ضربان قلب غیر عادی

خطر اوردوز در کودکان: اگر کودک شما دیگوکسین مصرف می کند، از علائم اوردوز با این دارو آگاه باشید. این علائم عبارتند از:

  • کاهش وزن
  • کاهش رشد
  • درد شکم
  • خواب آلودگی
  • تغییرات رفتاری

هشدار حساسیت: این دارو می تواند باعث واکنش حساسیتی شدید شود. علائم آن عبارتند از:

  • بثورات پوستی
  • کهیر
  • خارش
  • ورم صورت، لب ها و زبان
  • مشکلات تنفسی

اگر این علائم را داشتید با اورژانس تماس بگیرید.

اگر به این دارو حساسیت دارید از آن استفاده نکنید زیرا مصرف مجدد آن می تواند کشنده باشد.

هشدار برای افراد دارای شرایط پزشکی خاص

برای افراد دارای فیبریلاسیون بطنی: اگر فیبریلاسیون بطنی دارید، نمی توانید از دیگوکسین استفاده کنید. دیگوکسین می تواند باعث بدتر شدن فیبریلاسیون بطنی شود.

برای افراد دارای سندروم ولف-پارکینسون-وایت: اگر سندروم ولف-پارکینسون-وایت دارید، ریسک بالاتری از ضربان قلب نامنظم قرار دارید. 

برای افراد دارای بیماری های گره سینوسی و بلوک AV: اگر بیماری های گره سینوسی و بلوک AV دارید، دیگوکسین می تواند باعث بلوک کامل قلبی یا کاهش شدید ضربان قلب شود. باید قبل از شروع این دارو، پیس میکر دریافت کنید.

برای افرادی که در هنگام شوک قلبی دچار آریتمی بطنی می شوند: اگر می خواهید کاردیوورژن دریافت کنید، ممکن است پزشک دوز دیگوکسین را کاهش دهد یا ممکن است ۱ تا ۲ روز قبل از این پروسه، درمان با دیگوکسین متوقف شود. این کار برای جلوگیری از مشکلات ریتم قلب انجام می شود.

برای افراد دارای سابقه سکته قلبی: دیگوکسین برای افرادی که حمله قلبی دارند توصیه نمی شود. استفاده از این دارو می تواند جریان خون به قلب را محدود کند.

برای افراد دارای میوکاردیت: در صورت وجود میوکاردیت نباید از دیگوکسین استفاده کنید. این دارو می تواند رگ های خونی شما را باریک کرده و باعث التهاب شود.

برای افراد دارای بیماری کلیوی: دیگوکسین توسط کلیه ها از بدن پاک می شود. اگر کلیه های شما به خوبی کار نکنند، سطح دارو در بدن شما ممکن است تا حد خطرناکی افزایش یابد. در صورت داشتن مشکلات کلیوی، دوز دارو شما باید کاهش یابد.

برای افراد دارای کم کاری تیروئید: اگر کم کاری تیروئید دارید، ممکن است نسبت به دیگوکسین حساس تر باشید. به همین دلیل باید دوز کاهش یابد.

برای افراد دارای عدم تعادل الکترولیتی: اگر سطح پتاسیم پایینی دارید، ممکن است دیگوکسین در بدن شما فعال تر باشد و خطر عوارض جانبی خطرناک را افزایش دهد.

اگر سطح منیزیم کمی دارید: ممکن است قلب شما نسبت به تغییرات ضربان قلب ناشی از این دارو حساس تر باشد.

اگر سطح کلسیم کمی دارید: ممکن است دارو به خوبی عمل نکند.

هشدار برای گروه های دیگر

برای زنان باردار: این دارو جزو داروهای دسته C بارداری قرار می‌گیرد. مطالعات انسانی کافی برای دانستن اثر دیگوکسین بر روی جنین انجام نشده است. اگر باردار هستید و یا برنامه بارداری دارید به پزشک خود اطلاع دهید. این دارو تنها زمانی در زنان باردار مصرف می شود که مزایا آن بیشتر از معایب آن باشد.

در زنان شیرده: تحقیقات نشان داده اند که این دارو می‌ تواند وارد شیر مادر شود اما مشخص نیست که می‌ تواند باعث عوارض جانبی در نوزاد شود یا خیر. باید تصمیم بگیرید شیردهی یا مصرف دارو را قطع کنید.

برای سالمندان: سالمندان ممکن است به دوز های کمتری این دارو نیاز داشته باشند و ممکن است با دقت بیشتری مورد پایش قرار گیرند. بزرگسالان بالای ۶۵ سال به احتمال زیاد دچار مشکلات کلیوی هستند و این ممکن است منجر به افزایش عوارض جانبی شود.

برای کودکان: ایمنی و کارآمدی این دارو برای استفاده در افراد زیر ۱۸ سال ثابت نشده است. با این حال، این دارو هنوز هم ممکن است برای درمان نارسایی قلبی در کودکان استفاده شود.

نحوه مصرف دیگوکسین

این دارو را با همان دستور تجویز شده مصرف کنید.

فرم خوراکی این دارو برای درمان طولانی مدت استفاده می شود و مصرف دارو بر خلاف روش تجویز شده ممکن است خطرات جدی ایجاد کند.

اگر مصرف دارو را متوقف کنید و اصلا از آن استفاده نکنید: شرایط شما ممکن است بدتر شود و منجر به بستری شدن یا مرگ ناگهانی شود.

اگر دوز دارو را فراموش کنید یا آن را طبق برنامه مصرف نکنید: دارو ممکن است به خوبی عمل نکند. برای کارکرد خوب باید همیشه مقداری از دارو در بدن موجود باشد.

اگر مقدار زیادی دارو مصرف کنید: ممکن است سطح دارو در بدن شما به طور خطرناکی بالا رود. علائم اوردوز در بزرگسالان و کودکان به شرح زیر است:

  • تهوع
  • استفراغ
  • کاهش اشتها
  • خستگی
  • ضربان قلب نامنظم
  • سرگیجه
  • مشکلات بینایی
  • تغییرات رفتاری، مانند توهم و دوره های سایکوز
  • کاهش وزن
  • درد شکم
  • خواب آلودگی

اگر احساس می کنید مقدار زیادی دارو مصرف کردید با اورژانس تماس بگیرید.

اگر یک دوز را فراموش کردید آن را به محض یادآوری مصرف کنید مگر این که چند ساعت تا زمان مصرف دوز بعدی باقی مانده باشد. در این صورت تنها یک دوز مصرف کنید. هیچ گاه دو دوز را همزمان مصرف نکنید زیرا باعث عوارض جانبی خطرناک می شود.

ملاحظات مهم هنگام مصرف دیگوکسین

نکات زیر را به خاطر داشته باشید:

  • حتما نباید این دارو را همراه غذا مصرف کنید
  • می توانید قرص دارو را بشکنید و یا له کنید
  • دارو را در دمای اتاق نگهداری کنید (۲۰ تا ۲۵ درجه سانتی گراد)
  • دارو را در ظرف اصلی و به دور از نور نگهداری کنید
  • در ظرف را محکم ببندید
  • دارو را در محل های مرطوب نگهداری نکنید
  • دارو را همیشه همراه خود و در کیف در دسترس داشته باشید
  • اشعه X در فرودگاه به داروی شما آسیب نمی رساند. نگران آن نباشید
  • همیشه ظرف اصلی دارو که برچسب تجویز دارد را همراه خود داشته باشید
  • از نگهداری دارو در ماشین، هنگامی که هوا بسیار گرم یا بسیار سرد است اجتناب کنید

پایش کلینیکی

در طول درمان با این دارو، پزشک باید موارد زیر را در شما پایش کند:

  • سطح الکترولیت ها
  • عملکرد کلیوی
  • سطح دیگوکسین (تا مطمئن شود سطح دارو در بدن شما ایمن است)
  • فشار خون و ضربان قلب (باید هر روز فشار خون و ضربان قلب خود را چک کنید)

 

منبع : healthline.com | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی


نظر دهید

آدرس ایمیل شما منتشر نخواهد شد