سندروم آسپرگر ؛ علائم ، تشخیص و درمان آن | کافه پزشکی

وقتی فردی که مبتلا به سندرم آسپرگر است می بینید، ممکن است دو مورد را متوجه شوید. او به همان اندازه همه هوشمند است، اما با مهارت های اجتماعی مشکل دارد. او همچنین تمایل به تمرکز و وسواس بر روی یک موضوع دارد یا رفتارهای مشابه را دوباره و دوباره انجام می دهد.

پزشکان از آسپرگر به عنوان یک شرایط جداگانه فکر می کردند. اما در سال ۲۰۱۳، جدیدترین نسخه کتاب “راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) ” چگونگی کلاس بندی سندروم آسپرگر را تغییر داد. امروزه سندرم آسپرگر از لحاظ فنی بخشی از یک رده گسترده تر به نام اختلال اوتیسم (ASD) است. با این حال، بسیاری از مردم هنوز هم اصطلاح آسپرگر را استفاده می کنند. همراه کافه پزشکی باشید

علائم سندروم آسپرگر

آنها در اوایل زندگی شروع می شوند. اگر شما مادر یا پدر کودک مبتلا هستید، ممکن است متوجه شوید که او نمیتواند تماس چشمی داشته باشد. شما همچنین می توانید دریابید که فرزند شما در موقعیت های اجتماعی ناخوشایند می شود و نمی داند چه باید بگوید و چه زمانی با کسی صحبت کند.

نشانه دیگر این است که کودک شما ممکن است چند احساس را نشان دهد. او ممکن است زمانی که خوشحال است لبخند نزند یا ممکن است در نوعی روباتیک صحبت کند.

اگر فرزند شما این شرایط را داشته باشد، ممکن است بیشتر از حد درباره خودش صحبت کند و با شدت زیادی بر روی یک موضوع مانند آمار فوتبال صحبت کند و ممکن است حرف های خودش را به خصوص در موضوعی که علاقه مند است، تکرار کند. او همچنین ممکن است همان حرکات را بارها و بارها انجام دهد.

تشخیص سندروم آسپرگر

اگر علائم را در کودک مشاهده می کنید، به متخصص اطفال مراجعه کنید. این شرایط اغلب با یک رویکرد تیمی درمان می شود و بدان معنی است که شما ممکن است بیش از یک پزشک برای مراقبت از فرزند خود نیاز داشته باشید.

دکتر سوالاتی در مورد رفتار فرزند شما می پرسد، از جمله :

• چه علائمی دارد و چه زمانی اولین بار آنها را متوجه شدید؟
• چه موقعی کودک شما اولین بار یاد گرفت صحبت کند و چگونه ارتباط برقرار کرد؟
• آیا او بر روی موضوع یا فعالیتی خاص متمرکز است؟
• آیا او دوست دارد با دیگران ارتباط برقرار می کند؟

سپس او فرزند شما را در موقعیت های مختلف مشاهده می کند تا چگونگی ارتباط و رفتار او را ببیند.

درمان سندروم آسپرگر

درمان هر کودک متفاوت است، بنابراین یک رویکرد مناسب است. ممکن است پزشک شما چند روش درمان را امتحان کند.

درمان می تواند شامل موارد زیر باشد:

آموزش مهارت های اجتماعی : در گروه ها یا جلسات یک به یک، درمانگران به کودک شما آموزش می دهند که چگونه با دیگران ارتباط برقرار کند و خود را به روش های مناسب تر بیان کند. مهارت های اجتماعی اغلب با مدل سازی پس از رفتار معمول آموخته می شود.

درمان گفتاری : این به مهارت های ارتباطی کودک شما کمک می کند. به عنوان مثال، او می آموزد که چگونه از یک الگوی نرمال بالا و پایین صدا استفاده کند در حالی که او در یک تن صدایی یکسان سخن می گوید. او همچنین در مورد چگونگی ادامه گفتگو دو طرفه و درک نکات اجتماعی مانند حرکات دست و تماس چشمی آشنا خواهد شد.

رفتار درمانی شناختی (CBT) : کمک می کند که کودک شما تفکر خود را تغییر دهد، بنابراین او می تواند احساسات و رفتارهای تکراری خود را بهتر کنترل کند. 

آموزش والدین : بعضی از خانواده ها مشاوره ای برای کمک به مقابله با چالش های زندگی با فردی که مبتلا به آسپرگر است می بینند.

دارو : هیچ داروی تایید شده توسط FDA وجود ندارد که به طور خاص اختلالات طیف آسپرگر یا اوتیسم را درمان کند. با این حال برخی از داروها می توانند به علائم مربوطه مانند افسردگی و اضطراب کمک کنند. پزشک ممکن است برخی از این موارد را تجویز کند:

• مهار کننده های بازجذب سروتونین (SSRIs)
• داروهای ضد روان پریشی
• داروهای تحریک کننده

با درمان مناسب، فرزند شما می تواند کنترل برخی از چالش های اجتماعی و ارتباطی که با آن مواجه است یاد بگیرد. او می تواند در مدرسه خوب عمل کند و در زندگی موفق شود.

منبع : webmd.com | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی