همه چیز درباره بیماری برونشیت (Bronchitis) | کافه پزشکی

بیماری برونشیت شامل التهاب پوشش لوله های برونشی شما است؛ لوله هایی که هوا را به داخل و خارج از ریه ها منتقل می کنند. افرادی که برونشیت دارند غالبا مخاط غلیظی را سرفه می کنند.

برونشیت ممکن است حاد یا مزمن باشد؛ برونشیت حاد اغلب در اثر سرماخوردگی یا عفونت تنفسی دیگر ایجاد می شود. برونشیت مزمن وضعیت جدی تری است و شامل تحریک یا التهاب مداوم پوشش لوله های برونشی است که اغلب ناشی از استعمال سیگار است. همراه کافه پزشکی باشید

برونشیت حاد که به آن سرماخوردگی سینه نیز گفته می شود، معمولاً طی یک هفته تا ۱۰ روز بدون تأثیر ماندگاری بهبود می یابد، اگرچه سرفه ممکن است برای هفته ها باقی بماند.

اگر شما مکررا دوره های برونشیت را تکرار کنید، ممکن است دچار برونشیت مزمن شده باشید که نیاز به مراقبت پزشکی دارد. برونشیت مزمن یکی از شرایطی است که در بیماری انسداد مزمن ریوی (COPD) وجود دارد.

علائم بیماری برونشیت

در برونشیت حاد یا مزمن، علائم ممکن است شامل موارد زیر باشد :

• سرفه کردن
• تولید خلط شفاف و سفید یا زرد رنگ مایل به خاکستری که به ندرت ممکن است با خون همراه باشد
• خستگی
• تنگی نفس
• تب و لرز
• ناراحتی قفسه سینه

اگر برونشیت حاد دارید، ممکن است علائم سرماخوردگی مانند سردرد خفیف یا درد بدن را تجربه کنید. در حالی که این علائم اغلب در حدود یک هفته بهبود می یابند، سرفه ناخوشایند معمولا برای چند هفته باقی می ماند.

برونشیت مزمن شامل دوره های مکرر سه ماهه برای حداقل دو سال متوالی است. اگر به برونشیت مزمن مبتلا هستید، به احتمال زیاد دوره هایی دارید که سرفه یا سایر علائم شما در آن دوره ها بدتر می شود. در این مواقع، ممکن است در دل برونشیت مزمن، دچار عفونتی حاد شوید.

علل بیماری برونشیت

برونشیت حاد معمولاً توسط ویروس هایی ایجاد می شوند که باعث سرماخوردگی و آنفولانزا نیز می شوند. آنتی بیوتیک، ویروس ها را از بین نمی برد؛ بنابراین این نوع داروها در بیشتر موارد برونشیت مفید نیست.

شایع ترین علت برونشیت مزمن سیگار کشیدن است. آلودگی هوا و گرد و غبار یا گازهای سمی موجود در محیط کار نیز می تواند به این شرایط دامن بزند.

عوامل خطر ابتلا به بیماری برونشیت

عواملی که خطر ابتلا به برونشیت را افزایش می دهد عبارتند از :

دود سیگار : افرادی که سیگار می کشند یا با یک سیگاری زندگی می کنند بیشتر در معرض خطر ابتلا به برونشیت حاد و مزمن هستند.

سن : مسن تر ها، نوزادان و خردسالان آسیب پذیری بیشتری نسبت به عفونت ها دارند.

قرار گرفتن در معرض محرک ها : اگر در محیطی مملو از برخی مواد تحریک کننده ریه مانند غلات یا پارچه کار می کنید یا در معرض دودهای شیمیایی هستید، خطر ابتلا به برونشیت بیشتر است.

رفلاکس معده : دوره های مکرر سوزش سر دل می تواند گلوی شما را نیز تحریک کرده و شما را مستعد ابتلا به برونشیت کند.

عوارض بیماری برونشیت

اگرچه یک دوره برونشیت معمولا نگرانی ایجاد نمی کند اما می تواند منجر به ذات الریه در بعضی از افراد شود. با این حال، تکرار دوره های برونشیت ممکن است به معنای ابتلا به انسداد مزمن ریوی (COPD) باشد.

جلوگیری از ابتلا به بیماری برونشیت

برای کاهش خطر برونشیت، این نکات را دنبال کنید :

از مصرف سیگار خودداری کنید : دود سیگار خطر ابتلا به برونشیت مزمن را افزایش می دهد.

واکسینه شوید : بسیاری موارد برونشیت حاد ناشی از ویروس آنفولانزا است. دریافت واکسن آنفولانزا به صورت سالانه می تواند شما را از ابتلا به آنفولانزا محافظت کند.

دستان خود را بشویید : برای کاهش خطر ابتلا به عفونت ویروسی، دستان خود را به طور مکرر بشویید و عادت به استفاده از ضد عفونی کننده های الکلی داشته باشید.

ماسک صورت بزنید : اگر مبتلا به COPD هستید یا در معرض گرد و غبار یا دود قرار دارید، از ماسک صورت استفاده کنید.

تشخیص بیماری برونشیت

در طی چند روز اول بیماری، تشخیص و افتراق علائم و نشانه های برونشیت از علائم سرماخوردگی دشوار است. در طول معاینه فیزیکی، پزشک از استتوسکوپ استفاده می کند تا هنگام نفس کشیدن، به ریه های شما گوش دهد.

در بعضی موارد، پزشک ممکن است آزمایش های زیر را پیشنهاد کند :

اشعه ایکس قفسه سینه : اشعه ایکس قفسه سینه می تواند در تعیین ذات الریه یا بیماری های دیگر که مولد سرفه است کمک کننده باشد. این امر به ویژه در صورتی که فرد سیگاری باشد بسیار مهم است.

تست خلط : خلط، مخاطی است که شما از ریه های خود سرفه می کنید. این آزمایش می تواند در تشخیص بیماری هایی که به کمک آنتی بیوتیک درمان می شوند کمک کننده باشد. همچنین می توان خلط را برای علائم آلرژی آزمایش کرد.

تست های عملکرد ریوی : در طی تست عملکرد ریه، شما در وسیله ای به نام اسپیرومتر می دمید تا میزان ظرفیت ریه های شما را اندازه گیری کند. این آزمایش علائم آسم یا آمفیزم را بررسی می کند.

درمان بیماری برونشیت

بیشتر موارد برونشیت حاد، معمولاً طی دو هفته بهبود می یابند.

دارو درمانی

از آنجا که بیشتر موارد برونشیت در اثر عفونت های ویروسی ایجاد می شود، آنتی بیوتیک ها مؤثر نیستند اما اگر پزشک شما عفونت باکتریایی را نیز مشاهده کرد، ممکن است آنتی بیوتیک تجویز کند.

در برخی شرایط، پزشک ممکن است داروهای دیگری را نیز توصیه کند از جمله :

داروهای ضد سرفه : اگر سرفه شما را از خوابیدن باز می دارد، ممکن است برای زمان خواب از داروهای سرکوب کننده سرفه استفاده کنید.

سایر داروها : اگر به آلرژی، آسم یا بیماری انسدادی مزمن ریوی (COPD) مبتلا هستید، ممکن است پزشک برای کاهش التهاب و باز کردن راه های عبور باریک در ریه ها، داروهای استنشاقی و سایر داروها را توصیه کند.

روش های درمانی

اگر برونشیت مزمن دارید، می توانید از برنامه های توانبخشی ریوی بهره مند شوید؛ برنامه ای که در آن متخصص ریه به شما یاد می دهد که چگونه راحت تر نفس بکشید و توانایی خود را برای ورزش افزایش دهید.

منبع : mayoclinic.org | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی