بیماری برونکوپنومونی (Bronchopneumonia) ؛ علائم، علل و درمان | کافه پزشکی
پنومونی یکی از انواع عفونت های ریوی است و هنگامی رخ می دهد که ویروس ها، باکتری ها یا قارچ ها باعث ایجاد التهاب و عفونت در ریه ها شوند. اگر پنومونی باعث ایجاد التهاب در آلوئولها شود، به آن برونکوپنومونی گفته می شود.
افراد مبتلا به برونکوپنومونی دچار مشکلات تنفسی هستند زیرا مجاری هوایی آنها محدود شده است. علائم این وضعیت می تواند خفیف یا شدید باشد. همراه کافه پزشکی باشید
آنچه در این پست کافه پزشکی خواهید دید
علائم برونکوپنومونی
در بزرگسالان و کودکان
علائم ممکن است مانند سایر انواع پنومونی باشد. این وضعیت اغلب با علائم شبه آنفولانزا آغاز می شود که می توانند طی چند روز شدید تر شوند. علائم این بیماری شامل موارد زیر است:
- تب
- سرفه ای که مخاط ایجاد می کند
- تنگی نفس
- درد قفسه سینه
- تنفس سریع و پی در پی
- تعریق
- لرز
- سردرد
- درد های عضلانی
- درد قفسه سینه که در اثر التهاب ناشی از سرفه زیاد ایجاد می شود
- خستگی
- سردرگمی یا هذیان، به ویژه در افراد مسن
این علائم ممکن است به ویژه در افراد دارای سیستم ایمنی ضعیف یا بیماری های دیگر جدی باشد.
در نوزادان و خردسالان
نوزادان ممکن است علائم متفاوتی را نشان دهند. در حالی که سرفه شایع ترین علامت در نوزادان است، ممکن است موارد دیگری را نیز داشته باشند:
- ضربان قلب سریع
- سطح پایین اکسیژن خون
- انقباض عضلات قفسه سینه
- تحریک پذیری
- کاهش علاقه به غذا خوردن یا نوشیدن
- تب
- دشواری در خوابیدن
اگر علائم ذات الریه (پنومونی) را دارید سریعاً به پزشک مراجعه کنید.
برونکوپنومونی چگونه گسترش می یابد؟
بسیاری از موارد برونکوپنومونی در اثر باکتری ایجاد می شود. باکتری ها مسری هستند و می توانند بین افراد از طریق عطسه و سرفه پخش شوند.
باکتری های رایج ایجاد کننده این بیماری شامل موارد زیر هستند:
- استافیلوکوکوس اورئوس
- هموفیلوس آنفلوانزا
- سودوموناس آئروژینوزا
- اشرشیا کلای
- کلبسیلا پنومونیه
- گونه های پروتئوس
افراد معمولا در بیمارستان ها به این بیماری دچار می شوند. افرادی که برای معالجه سایر بیماری ها به بیمارستان مراجعه می کنند، اغلب سیستم ایمنی بدن خود را به خطر می اندازند.
در این شرایط بدن در مقابله با عفونت جدید دچار مشکل خواهد شد. پنومونی بیمارستانی ممکن است نتیجه باکتری هایی باشد که در برابر آنتی بیوتیک ها مقاوم هستند.
عوامل خطر ابتلا به برونکوپنومونی
چندین عامل وجود دارد که می تواند خطر ابتلا به برونکوپنومونی را افزایش دهد. این موارد عبارتند از:
سن: افراد ۶۵ سال به بالا و کودکانی که زیر ۲ سال سن دارند بیشتر در معرض خطر ابتلا به این وضعیت و عوارض ناشی از این بیماری هستند.
محیط: افرادی که در بیمارستان کار می کنند یا اغلب اوقات از مراکز بهداشتی و درمانی بازدید می کنند، خطر بیشتری برای ابتلا به این وضعیت دارند.
سبک زندگی: سیگار کشیدن، تغذیه نامناسب و سابقه الکلیسم می تواند خطر ابتلا به برونکوپنومونی را افزایش دهد.
شرایط پزشکی: داشتن شرایط خاص پزشکی می تواند خطر ابتلا به این نوع ذات الریه را افزایش دهد. شرایط عبارتند از:
- بیماری های مزمن ریوی مانند آسم یا بیماری انسداد مزمن ریوی (COPD)
- HIV / AIDS
- سیستم ایمنی ضعیف شده به دلیل شیمی درمانی یا استفاده از داروهای سرکوب کننده سیستم ایمنی بدن
- بیماری های مزمن مانند بیماری قلبی یا دیابت
- بیماری خود ایمنی مانند آرتریت روماتوئید یا لوپوس
- سرطان
- سرفه مزمن
- مشکلات بلع
- بودن تحت ونتیلاتور
اگر در یکی از گروه های پر خطر قرار دارید، در مورد نکات پیشگیری و مدیریت با پزشک خود صحبت کنید.
تشخیص برونکوپنومونی
فقط پزشک می تواند این وضعیت را تشخیص دهد. پزشک با انجام معاینه فیزیکی و سؤال در مورد علائم شما، روند تشخیص را آغاز خواهد کرد. آنها از یک گوشی پزشکی برای گوش دادن به خس خس و صداهای غیر طبیعی تنفسی استفاده می کنند.
آنها همچنین ممکن است شما را تحت آزمایش های مختلف قرار دهند تا علل احتمالی دیگری که ممکن است منجر به علائم مشابه شود را رد کنند. سایر شرایط شامل برونشیت، آسم برونشی یا پنومونی لوبار هستند.
درمان برونکوپنومونی
گزینه های درمان برونکوپنومونی شامل هر دو درمان در منزل و درمان های پزشکی می باشند.
مراقبت در منزل
نوع ویروسی معمولاً نیازی به درمان پزشکی ندارد، مگر اینکه شدید باشد. به طور معمول طی دو هفته بهبود می یابد. انواع باکتریایی یا قارچی ممکن است نیاز به دارو داشته باشد.
درمان پزشکی
اگر باکتری عامل ذات الریه باشد، پزشک آنتی بیوتیک تجویز خواهد کرد. بیشتر افراد پس از شروع آنتی بیوتیک ها طی سه تا پنج روز احساس بهتری دارند.
مهم است که شما تمام دوره آنتی بیوتیک خود را تمام کنید تا از بازگشت عفونت جلوگیری کنید و مطمئن شوید که عفونت به طور کامل پاک شده است.
در موارد عفونت ویروسی مانند آنفولانزا، پزشک شما ممکن است داروهای ضد ویروس را برای کمک به کاهش طول بیماری و شدت علائم شما تجویز کند.
درمان در بیمارستان ممکن است شامل آنتی بیوتیک و مایعات داخل وریدی (IV) باشد. اگر میزان اکسیژن خون شما پایین باشد، ممکن است اکسیژن درمانی دریافت کنید تا به حالت عادی برگردد.
درمان در نوزادان و کودکان
اگر کودک شما عفونت باکتریایی دارد، پزشک آنتی بیوتیک تجویز می کند. مراقبت در منزل برای کاهش علائم نیز گام مهمی در مدیریت این بیماری است. اطمینان حاصل کنید که کودک شما به اندازه کافی مایعات دریافت می کند و استراحت خوبی دارد.
پزشک شما ممکن است استامینوفن را برای کاهش تب توصیه کند. نبولایزر برای باز نگه داشتن راه های هوایی تا حد امکان استفاده می شوند. در موارد شدید، کودک ممکن است برای دریافت موارد زیر نیاز به بستری شدن داشته باشد:
- مایعات IV
- دارو درمانی
- اکسیژن درمانی
عوارض برونکوپنومونی
عوارض ناشی از برونکوپنومونی بسته به علت عفونت ممکن است متفاوت باشد. عوارض شایع می توانند شامل موارد زیر باشند:
- عفونت جریان خون یا سپسیس
- آبسه ریه
- تجمع مایعات در اطراف ریه ها، معروف به پلورال افیوژن
- نارسایی تنفسی
- نارسایی کلیه
- شرایط قلبی مانند نارسایی قلبی، سکته قلبی و ریتم نامنظم قلب
نحوه جلوگیری از برونکوپنومونی
اقدامات مراقبتی ساده می تواند خطر ابتلا به بیماری را کاهش دهد. روش صحیح شستن دست ها را همیشه رعایت کنید.
واکسیناسیون می تواند به جلوگیری از انواع خاصی از ذات الریه کمک کند. حتماً سالانه واکسن آنفولانزا دریافت کنید زیرا آنفولانزا می تواند باعث ذات الریه شود. انواع متداول پنومونی باکتریایی با واکسن پنوموکوکی قابل پیشگیری است. این واکسن ها هم برای بزرگسالان و هم برای کودکان در دسترس هستند.
چشم انداز برونکوپنومونی
بیشتر افرادی که برونکوپنومونی دارند طی چند هفته بهبود می یابند. مدت زمان بهبودی به چند عامل بستگی دارد:
- سن شما
- وسعت درگیری ریه
- شدت پنومونی
- نوع ارگانیسم ایجاد کننده عفونت
- سلامت کلی شما
- عارضه ای که تجربه کردید
عدم استراحت کافی می تواند به دوره ریکاوری طولانی تری منجر شود. افرادی که در معرض خطر بیشتری هستند ممکن است عوارض شدید و خطرناکی از جمله نارسایی تنفسی را تجربه کنند.
منبع : healthline.com | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی