بیماری درماتومیوزیت (Dermatomyositis) ؛ علائم، علل و درمان | کافه پزشکی

بیماری درماتومیوزیت یک بیماری التهابی نادر است که با بثورات متمایز پوستی، ضعف عضلات و میوپاتی التهابی یا التهاب عضلات مشخص می شود. این بیماری تنها یکی از سه میوپاتی التهابی شناخته شده است. درماتومیوزیت می تواند هم بزرگسالان و هم کودکان را تحت تأثیر قرار دهد. هیچ درمانی برای این بیماری وجود ندارد اما علائم قابل مدیریت هستند. همراه کافه پزشکی باشید

علل بیماری درماتومیوزیت

علت دقیق درماتومیوزیت مشخص نیست. با این حال، شباهت های بسیاری با یک بیماری خود ایمنی دارد. بیماری خود ایمنی هنگامی رخ می دهد که سلول های مبارز بدن، به نام آنتی بادی ها، به سلول های سالم شما حمله کنند. ضعیف بودن سیستم ایمنی نیز می تواند در ابتلا به این بیماری نقش داشته باشد. به عنوان مثال، ابتلا عفونت ویروسی یا سرطان ممکن است سیستم ایمنی بدن شما را به خطر اندازد و منجر به ایجاد درماتومیوزیت شود.

عوامل خطر ابتلا به بیماری درماتومیوزیت

هر کس می تواند به درماتومیوزیت مبتلا شود اما طبق گفته مایو کلینیک، این بیماری در بزرگسالان بین ۴۰ تا ۶۰ سال و کودکان بین ۵ تا ۱۵ سال متداول است.

علائم بیماری درماتومیوزیت

در بیشتر موارد، اولین علامت آن بثورات متمایز پوستی در صورت، پلک ها، قفسه سینه، ناخن، زانو یا آرنج است. بثورات لکه دار و معمولاً به رنگ آبی-بنفش دیده می شوند.

همچنین ممکن است ضعف عضلانی داشته باشید که طی هفته ها یا ماه ها بدتر شود. این ضعف عضلانی معمولاً در گردن، بازوها یا باسن شما شروع می شود و در هر دو طرف بدن احساس می شود.

علائم دیگری که ممکن است تجربه کنید عبارتند از:

• درد عضلانی
• حساسیت عضلات به لمس
• مشکلات بلع
• مشکلات ریوی
• رسوبات سخت کلسیم زیر پوست ، که بیشتر در کودکان دیده می شود
• خستگی
• کاهش وزن غیر عمدی
• تب

یک زیر گروه از درماتومیوزیت وجود دارد که ضعف عضلانی ندارد. این نوع به عنوان درماتومیوزیت آمیوپاتیک شناخته شده است.

تشخیص بیماری درماتومیوزیت

پزشک از شما درمورد علائم و تاریخچه پزشکی سؤال خواهد کرد و معاینه جسمی را انجام می دهد.

پزشک شما ممکن است موارد زیر را درخواست کند:

• MRI برای بررسی عضلات غیر طبیعی
• الکترومیوگرافی (EMG) برای ثبت ایمپالس های الکتریکی کنترل کننده عضلات شما
• آزمایش خون برای بررسی میزان آنزیم های عضلانی و آنتی بادی های بدن
• بیوپسی عضلانی برای جستجوی التهاب و سایر مشکلات مرتبط با بیماری
• بیوپسی پوست برای جستجوی تغییرات ناشی از این بیماری در یک نمونه پوست

درمان بیماری درماتومیوزیت

برای اکثر افراد، درمانی برای درماتومیوزیت وجود ندارد. درمان می تواند وضعیت پوست و ماهیچه شما را بهبود بخشد. درمان های موجود شامل دارو درمانی، فیزیوتراپی و جراحی است.

داروهای کورتیکواستروئیدی مانند پردنیزون در بیشتر موارد روش درمانی مناسبی هستند. می توانید آنها را به صورت خوراکی یا به صورت موضعی استفاده کنید. کورتیکواستروئیدها پاسخ سیستم ایمنی بدن شما را کاهش می دهند و باعث کاهش تعداد آنتی بادی های التهابی می شوند.

برای برخی از افراد، به ویژه کودکان، علائم ممکن است پس از یک دوره درمانی با داروهای کورتیکواستروئید به طور کامل برطرف شود.

کورتیکواستروئیدها، به ویژه در دوزهای زیاد، به دلیل عوارض جانبی احتمالی نباید برای مدت طولانی استفاده شوند. پزشک به احتمال زیاد با دوز بالا شروع می کند و سپس به تدریج آن را کاهش می دهد.

اگر کورتیکواستروئیدها به تنهایی علائم شما را بهبود نمی بخشند، پزشک ممکن است داروهای دیگری برای سرکوب سیستم ایمنی بدن شما تجویز کند.

در موارد پیشرفته یا در صورت بروز عوارض کورتیکواستروئیدها، ممکن است از داروهایی مانند آزاتیوپرین و متوترکسات استفاده شود.

ایمونوگلوبولین داخل وریدی (IVIG)

اگر درماتومیوزیت دارید، بدن شما در حال تولید آنتی بادی هایی است که پوست و ماهیچه های شما را هدف قرار می دهد. ایمونوگلوبولین داخل وریدی (IVIG) از آنتی بادی های سالم برای جایگزین کردن این آنتی بادی ها استفاده می کند. IVIG از ترکیبی از آنتی بادی هایی تشکیل شده است که از هزاران انسان سالم جمع آوری شده اند.

درمان های دیگر

پزشک شما ممکن است روش های درمانی دیگری را ارائه دهد:

• فیزیوتراپی که باعث تقویت و حفظ قدرت عضلات شما می شود
• یک داروی ضد مالاریا، هیدروکسی کلروکین، برای ورم پایدار
• جراحی برای برداشتن رسوبات کلسیم
• داروها برای کمک به تسکین درد

عوارض احتمالی درماتومیوزیت

ضعف عضلانی و مشکلات پوستی مرتبط با درماتومیوزیت می تواند تعدادی مشکل ایجاد کند. برخی از عوارض شایع عبارتند از:

• زخم های پوستی
• زخم معده
• مشکلات تنفسی
• عفونت ریه
• مشکلات بلع
• سوء تغذیه
• کاهش وزن

منبع : healthline.com | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی