اطلاعات دارویی : ایبوپروفن Ibuprofen | کافه پزشکی
ایبوپروفن یک داروی ضد التهاب غیر استروئیدی است و وظیفه آن کاهش هورمون هایی است که در بدن باعث ایجاد التهاب و درد می شود. ایبوپروفن برای درمان تب، درد و التهاب ناشی از بیشتر شرایط مانند سردرد، دندان درد، کمر درد، آرتریت، گرفتگی های قاعدگی و جراحت های کوچک استفاده می شود.
ایبوپروفن در بزرگسالان و کوکانی که حداقل ۶ سال سن دارند استفاده می شود. همراه کافه پزشکی باشید
آنچه در این پست کافه پزشکی خواهید دید
دسته دارویی ایبوپروفن
- ضد درد غیر اپیوئیدی
- داروی ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAID)
فارماکولوژی ایبوپروفن
به طور معکوس آنزیم های سیکلواکسیژناز ۱ و ۲ (COX-1 و COX-2) را مهار می کند که منجر به کاهش تشکیل پیش سازهای پروستاگلاندین می شود. دارای خواص ضد تب، ضد درد و ضد التهاب است
اطلاعات مهم ایبوپروفن
این دارو ممکن است باعث افزایش ریسک حمله قلبی و مغزی کشنده شود. مخصوصا اگر آن را به صورت طولانی مدت یا با دوز بالا مصرف کنید. اگر بیماری قلبی دارید از این دارو استفاده نکنید. این دارو را دقیقا قبل و بعد عمل بای پس قلبی (بای پس عروق کرونری یا CABG) استفاده نکنید.
ایبوپروفن می تواند باعث خونریزی معده و روده شود که می تواند کشنده باشد. این شرایط ممکن است بدون هشدار و هنگام مصرف دارو ایجاد شود مخصوصا در مسن تر ها.
ایبوپروفن را بیشتر از دوز تجویز شده مصرف نکنید زیرا اوردوز ایبوپروفن باعث تخریب معده و روده می شود. از کمترین دوز موثر برای درمان درد، تب و تورم استفاده کنید.
قبل از مصرف ایبوپروفن
اگر به ایبوپروفن حساسیت دارید و یا هنگام مصرف آسپرین و NSAID های دیگر (استامینوفن، ناپروکسن) دچار حمله آسمی و حساسیت شدید شده اید از این دارو استفاده نکنید.
برای اینکه مصرف ایبوپروفن برای شما بی خطر باشد پزشک خود را از موارد زیر باخبر سازید:
- مشکلات قلبی و فشار خون بالا، کلسترول بالا، دیابت و سابقه مصرف سیگار
- سابقه ای از حمله ی قلب و مغزی یا لخته خون
- سابقه زخم یا خونریزی معده
- آسم
- بیماری کبدی یا کلیوی
- احتباس مایعات
- بیماری بافت همبند مانند سندرم مارفان، سندرم شوگرن یا لوپوس
مصرف در بارداری ایبوپروفن
گروه بارداری : C
مصرف آن در ۳ ماه آخر بارداری می تواند باعث آسیب جنین شود. اگر باردار هستید و یا برنامه بارداری دارید به پزشک خود اطلاع دهید. مصرف این دارو می تواند باعث بسته شدن زودتر مجرای شریانی جنینی شود.
مشخص نیست که این دارو وارد شیر مادر می شود یا نه. قبل از مصرف این دارو هنگام شیردهی با پزشک مشورت کنید.
ایبوپروفن را بدون تجویز پزشک به کودکان زیر ۲ سال ندهید.
نحوه مصرف ایبوپروفن
ایبوپروفن را دقیقا طبق دستورالعمل روی برچسب دارو یا تجویز پزشک مصرف کنید. از استفاده از دارو برای مدت طولانی تر و یا مقدار کمتر یا بیشتر از تجویز پزشک خودداری کنید.
حداکثر داروی قابل استفاده برای بزرگسالان ۳۲۰۰ میلی گرم در روز است. دوز ایبوپروفن در کودکان بر اساس سن و وزن تغییر می کند.
برای کاهش تحریک معده ایبوپروفن را با شیر یا غذا مصرف کنید.
فرم سوسپانسیون این دارو را قبل از مصرف به خوبی تکان دهید و فرم جویدنی این دارو را قبل از بلع بجوید.
در صورت مصرف طولانی مدت این دارو باید به صورت منظم آزمایش هایی بدهید.
دارو را در دمای اتاق و به دور از رطوبت و گرما نگه داری کنید. از منجمد شدن فرم مایع دارو جلوگیری کنید.
فراموش کردن یک دوز ایبوپروفن
اگر در یک برنامه مصرفی بودید دوز فراموش شده را به محض یادآوری مصرف کنید مگر اینکه نزدیک به زمان مصرف دوز بعدی باشد. از داروی اضافه برای جبران دوز فراموش شده استفاده نکنید.
در صورت اوردوز، با اورژانس تماس بگیرید. علائم اوردوز عبارتند از: تهوع، استفراغ، درد شکم، خواب آلودگی، مدفوع خونی و تیره، سرفه خونی، تنفس سطحی، از هوش رفتن و کما.
ملاحظات دارویی ایبوپروفن
هنگام مصرف دارو از مصرف الکل خودداری کنید زیرا باعث افزایش ریسک خونریزی معده می شود.
از مصرف همزمان آسپرین برای جلوگیری از حمله قلبی و مغزی همراه ایبوپروفن خودداری کنید. ایبوپروفن باعث می شود اثرات آسپرین کمتر شود و باعث افزایش ریسک حمله قلبی و مغزی می شود. اگر مصرف هر دو دارو ضروری است ایبوپروفن را حداقل ۸ ساعت قبل و نیم ساعت بعد از آسپرین مصرف کنید (فرم غیر روکش دار).
قبل از مصرف هر داروی سرماخوردگی، حساسیت یا مسکن از پزشکتان سوال کنید. بیشتر داروهای بدون نسخه دارای مقداری آسپرین یا دارو های مشابه ایبوپروفن (کتوپروفن،ناپروکسن) در خود هستند که مصرف همزمان این داروها باعث افزایش دوز کلی دارو می شود. برچسب دارو را مطالعه کنید تا مطمئن شوید دارو حاوی NSAID است یا خیر.
عوارض جانبی ایبوپروفن
اگر علائم حساسیت به دارو را دارید با مرکز اورژانس تماس بگیرید: بثورات پوستی، کهیر، عطسه، گرفتگی و آبریزش بینی، تنفس صدا دار، مشکلات تنفسی، تورم صورت، لب، زبان، گلو.
اگر علائم حمله قلبی یا مغزی داشتید با اورژانس تماس بگیرید: درد قفسه سینه که به فک و شانه منتقل می شود، بی حسی و ضعف ناگهانی یک طرفه بدن، لکنت زبان، تورم پاها و احساس تنگی نفس.
در صورت داشتن علائم زیر مصرف دارو را متوقف کنید و با پزشک خود تماس بگیرید:
- تغییر در بینایی
- اولین نشانه بثورات پوستی (هرچند خفیف)
- تنگی نفس (هرچند خفیف)
- تورم و یا افزایش وزن ناگهانی
- نشانه های خونریزی معده: مدفوع خونی، سرفه خونی، استفراغ شبیه دانه قهوه
- مشکلات کبدی: تهوع، درد شکم، خارش، احساس خستگی، نشانه های شبه آنفولانزا، کاهش اشتها، ادرار تیره، زردی پوست و چشم
- مشکلات کلیوی: قطع ادرار و یا کاهش حجم ادرار، ادرار دردناک، تورم پاها و مچ، احساس خستگی و تنگی نفس
- آنمی و کاهش گلبول های قرمز خون: پوست رنگ پریده، احساس سبک سری یا تنگی نفس، افزایش ضربان قلب و عدم تمرکز
- واکنش پوستی شدید: تب، گلودرد، تورم صورت و زبان، سوزش چشم، درد پوست به دنبال بثورات پوستی قرمز یا بنفش (مخصوصا در قسمت بالای بدن و صورت) که باعث تاول و یا پوسته پوسته شدن پوست می شود.
عوارض جانبی رایج ایبوپروفن عبارتند از :
- ناراحتی معده، سوزش سر دل خفیف، تهوع، استفراغ
- نفخ، اسهال، یبوست
- گیجی، سردرد، خواب آلودگی، اضطراب
- کاهش اشتها
- خارش خفیف و بثورات پوستی
- ریزش اشک چشم
تداخلات دارویی ایبوپروفن
مصرف داروهای ضد افسردگی (سیتالوپرام، اس سیتالوپرام، فلوکسیتین، فلووکسامین، پاروکسیتین، سرترالین، ترازودون، ویلازودون) همراه ایبوپروفن باعث ایجاد کبودی و خونریزی آسان می شود.
درباره بی خطر بودن مصرف ایبوپروفن با داروهای زیر با پزشک خود مشورت کنید:
- سیکلوسپورین
- لیتیوم
- متوترکسات
- رقیق کننده های خونی (وارفارین، کومادین، جانتوون)
- دارو های قلبی و فشار خون مانند داروهای مدر
- ناپروکسن
- آسپرین
- دیفن هیدرامین
- کافئین
- لوراتادین
- کدئین
- دولوکستین
- روغن ماهی
- پرگابالین
- ملوکسیکام
- پردنیزنون
- آلبوترول
- تایلنول
- ویتامین C
- ویتامین D3
- ویتامین B12
- آلپرازولام
این لیست تمام داروهایی که با این دارو تداخل دارند نیست و داروهای بدون نسخه و ویتامین ها و محصولات گیاهی نیز می توانند با این دارو تداخل داشته باشند.
این دارو و همه دارو ها را دور از دسترس کودکان قرار دهید. هرگز داروی خود را به دیگران توصیه نکنید. دارو را فقط برای کاربرد نسخه شده مصرف کنید.
منبع : drugs.com | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی