اختلال کمال گرایی Perfectionism ؛ تمایل به عالی بودن یا عالی به نظر رسیدن | کافه پزشکی

کمال گرایی اغلب به عنوان یک صفت مثبت در نظر گرفته می شود که شانس موفقیت را افزایش می دهد اما می تواند منجر به افکار و رفتارهای شکست پندارانه شود که این نکته رسیدن به اهداف را سخت تر می کند. همچنین کمال گرایی می تواند باعث استرس، اضطراب، افسردگی و سایر مشکلات سلامت روان شود. افرادی که برای کمال تلاش می کنند ممکن است احساس نیاز به صحبت با یک درمانگر را داشته باشند که اغلب به مردم کمک می کند تا انتقادات بیش از حد به خود را مدیریت کنند.

افراد مبتلا به کمال گرایی اغلب احساس نیاز می کنند که عالی باشند یا حداقل عالی به نظر برسند و یا حتی اعتقاد دارند که می توانند به کمال دست پیدا کنند. کمال گرایی اغلب یک صفت مثبت تلقی می شود نه یک نقص. مردم می توانند از اصطلاح “کمال گرایی سالم” برای توصیف یا توجیه رفتار کمال گرا استفاده کنند. همراه کافه پزشکی باشید

برن براون، نویسنده و استاد پژوهشی کالج کارآموزی تحصیلات تکمیلی دانشگاه هوستون، کمال گرایی و سالم زندگی کردن را متمایز می داند. او می گوید: “کمال گرایی آن چیزی نیست که تلاش می کنید بهترین باشید. کمال گرایی در موفقیت و رشد در زمینه سالم بودن صدق نمی کند”. او توضیح می دهد که کمال گرایی توسط بسیاری از مردم به عنوان یک سپر برای محافظت در برابر درد سرزنش، قضاوت و یا شرم استفاده می شود.

علائم اختلال کمال گرایی

اکثر مردم در زمان های بخصوص یا در بعضی از حوزه های زندگی کمال گرا هستند. افرادی که تقریبا همیشه کمال گرا هستند ممکن است نیاز به دستیابی به کمال داشته باشند. آنها همچنین :

• قادر به انجام کاری نیستند مگر اینکه بدانند که می توانند آن را به طور کامل انجام دهند.
• محصول نهایی را به عنوان مهمترین بخش مشاهده می کنند. در نتیجه، آنها ممکن است کمتر به روند یادگیری یا تکمیل یک کار به بهترین توانایی خود متمرکز شوند.
• کار را به پایان نمی رسانند تا زمانی که نتیجه بر اساس استانداردهای آنها باشد.
• برای تکمیل کارها به طور معمول زمان زیادی را صرف می کنند در حالی که دیگران ممکن است در زمان کمتری آنها را انجام دهند.

نمونه های کمال گرایی

اکثر مردم می خواهند موفقیت را به دست بیاورند، اما سخت تلاش کردن برای رسیدن به اهداف همیشه نشان دهنده رفتار کمال گرا نیست. افرادی که کمال گرا هستند به طور معمول بر این باورند که هیچ کاری ارزشمند نیست مگر اینکه عالی انجام شود. به جای اینکه از پیشرفت خود در زمینه تحصیل و یا کار افتخار کنند، ممکن است دائما کار خود را با کار دیگران مقایسه کنند و یا برای رسیدن به نتیجه بی نظیر تمرکز کنند.

حتی زمانی که افراد با صفت کمال گرا نتایج دلخواه خود را دریافت می کنند، هنوز هم ممکن است ناراضی باشند. آنها ممکن است احساس کنند که اگر آنها واقعا کامل بودند، مجبور به سخت کار کردن برای رسیدن به اهداف خود نبودند.

برخی از نمونه های کمال گرایی عبارتند از:

• صرف ۳۰ دقیقه نوشتن و بازنویسی یک ایمیل دو جمله ای.
• اعتقاد بر این که از دست دادن دو تست در آزمون، نشانه ای از شکست است.
• برای موفقیت دیگران به سختی خوشحال می شوند.
• تمرکز بر محصول نهایی به جای فرآیند یادگیری.
• اجتناب از بازی کردن یا تلاش برای فعالیت جدید با دوستان از ترس اینکه عالی به نظر نرسند.

انواع کمال گرایی

چند نوع متمایز از کمال گرایی وجود دارد. در حالی که این انواع در رفتار مشابه هستند اما انگیزه و نتایج آنها اغلب متفاوت است.

کمال گرایی استانداردهای شخصی:

کسی که این نوع کمال گرایی را دارد ممکن است از مجموعه استانداردهایی که او را تحریک می کنند و به او انگیزه می دهند پیروی کند. این نوع کمال گرایی سالم به نظر می رسد زیرا به استرس بیش از حد یا فرسودگی منجر نمی شود. افراد با صفت کمال گرا استانداردهای شخصی ممکن است از عادت های مضر برای مقابله با استرس ناشی از کمال گرایی کمتر استفاده کنند. 

کمالگرایی خود انتقادی :

این نوع کمال گرایی بیشتر با هدف هایی که افراد برای خودشان تعیین کرده اند به شدت تحت تأثیر قرار می گیرد. آنها اغلب احساس نا امیدی می کنند و اهدافشان هرگز به واقعیت تبدیل نمی شود. تحقیقات نشان می دهد که کمال گرایی خود انتقادی بیشتر احتمال دارد منجر به احساسات منفی مانند اضطرابو خودکشی شود.

کمال گرایی اجتماعی : 

این نوع کمال گرایی به صورت تقاضا برای رسیدن به تعالی در جایگاه های عالی اجتماعی مانند وکالت و تخصص پزشکی توصیف می شود. افراد این نوع کمال گرایی اغلب اندیشه ناامید کننده و استرس و خطر بیشتری برای آسیب به خود و خودکشی دارند.

حوزه کمال گرایی

کمال گرا بودن می تواند بر بسیاری از زمان های زندگی یک فرد تأثیر بگذارد و این مناطق اغلب به عنوان حوزه نامیده می شوند. گاهی اوقات کمال گرایی تنها یک حوزه را تحت تاثیر قرار می دهد، در حالی که در زمانی دیگر، حوزه های متعدد را تحت تاثیر قرار می دهد. در زیر برخی از زمینه های کمال گرایی آورده شده است :

در محل کار و یا در مدرسه : افرادی که رفتار کمال گرا در مدرسه و یا در محل کار دارند ممکن است طول بکشد تا کاری را تکمیل کنند. آنها همچنین ممکن است از شروع کاری که در آن احساس اعتماد به نفس ندارند اجتناب کنند. 

روابط دوستانه : کمال گرایی می تواند مردم را در معرض استاندارد های غیرواقعی قرار دهد و باعث ایجاد اضطراب و فشار در رابطه شود.

فعالیت فیزیکی : در ورزش های فردی، مانند ژیمناستیک، کـمال گرایی ممکن است شایع باشد، زیرا ورزشکار اغلب با خود رقابت می کند.

بهداشت و سلامت : به طرز خطرناکی، این نوع کمال گرایی ممکن است باعث مشکلات سلامتی شود. به عنوان مثال، کسی ممکن است مسواک زدن دندان خود را متوقف کنند زیرا آنها این کار را به صورت عالی انجام نداده اند. این نوع کمال گرایی همچنین ممکن است به اختلالات خوردن مانند ارتورکسیا منجر شود، که در آن افراد احساس می کنند که مجبور به خوردن یک رژیم غذایی سالم هستند.

ظاهر فیزیکی : این نوع کمال گرایی می تواند موجب نگرانی بیش از حد در مورد سبک زندگی شخصی شما شود. آنها ممکن است ساعت ها در حال انتخاب لباس خود باشند! کمال گرایی درمورد ظاهر فیزیکی می تواند منجر به اختلالات خوردن یا اعتیاد شود.

علل اختلال کمال گرایی

بسیاری از عوامل می توانند به توسعه کمال گرایی کمک کنند. چندین عامل عبارتند از:

۱٫ ترس معمول از عدم عالی به نظر رسیدن.

۲٫ مسائل بهداشت روانی مانند اضطراب یا اختلال وسواسی فکری عملی (OCD). در حالی که همبستگی بین OCD و کمال گرایی وجود دارد، الزاما همه افرادی که کمال گرا هستند مبتلا به OCD نیستند و برعکس.

۳٫ داشتن والدینی که رفتار کمال گرا را نشان می دهد یا ابراز نارضایتی می کنند وقتی تلاش های فرزندانشان کمال گرایی را نشان نمی دهد. بعضی از والدین ممکن است فرزندشان را تشویق به موفقیت در هر موقعیتی کنند که این فشار به آنها منتقل می شود.

افرادی که سابقه پیشرفت بالایی دارند، گاهی اوقات فشارهای شدیدتری را برای به دست آوردن دستاوردهای قبلی خود دارند. این اغلب منجر به تعامل با رفتارهای کمال گرا می شود.

اگر احساس می کنید ممکن است دارای ویژگی های کمال گرایی باشید که موجب ناراحتی شما شده، لازم است بدانید که رفتار و عادت های کمال گرایی می تواند تغییر کند. در این صورت به یک روانشناس مراجعه کنید.

منبع : goodtherapy.org | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی