ریفامپین یک داروی آنتی بیوتیک است که در بدن با باکتری ها مبارزه می کند و از پخش شدن آنها در بدن جلوگیری می کنند. این دارو همچنین برای درمان و پیشگیری از سل نیز استفاده می شود.
ریفامپین همچنین باعث کاهش باکتری هایی در بینی و گلو می شود که عامل ایجاد مننژیت یا عفونت های دیگر هستند. این دارو باعث می شود این باکتری ها را به افراد دیگر منتقل نکنید اما باعث درمان عفونت فعال مننژ نمی شود. همراه کافه پزشکی باشید
آنچه در این پست کافه پزشکی خواهید دید
موارد مصرف ریفامپین
پیشگیری از مننژوکوک: درمان ناقل های بدون علامت نایسریا مننژیتیدیس برای از بین بردن مننژوکوک ها.
سل: درمان سل به مراه سایر عوامل
دسته دارویی ریفامپین
- عامل ضد سل
- ریفامایسین
فارماکولوژی ریفامپین
مهار سنتز RNA باکتریایی با اتصال به زیر واحد بتا RNA پلیمراز وابسته به DNA و مسدود کردن رونویسی RNA.
اطلاعات مهم ریفامپین
بعضی دارو ها با ریفامپین تداخل دارند و در صورت مصرف دارو های درمان HIV و AIDS، پزشک باید برنامه درمانی شما را تغییر دهد.
قبل از مصرف ریفامپین
اگر به ریفامپین حساسیت دارید و یا داروی ساکیناویر را با ریتوناویر مصرف می کنید نباید از ریفامپین استفاده کنید.
این دارو می تواند باعث کاهش اثر دارو های درمان AIDS و HIV و یا مقاومت عفونت HIV به دارو های ضد ویروس شود.
اگر دارو های زیر را مصرف می کنید برنامه درمانی خود را تغییر دهید:
- آتازاناویر
- داروناویر
- فوسامپریناویر
- ساکیناویر
- تیپراناویر
برای اینکه مصرف این دارو برای شما بی خطر باشد موارد زیر را به پزشک خود اطلاع دهید:
- دیابت
- بیماری کبدی
- پورفیریا (نوعی اختلال ژنتیکی آنزیمی است که باعث ایجاد علائم در پوست یا سیستم عصبی می شود)
مصرف در بارداری ریفامپین
مشخص نیست که این دارو می تواند به جنین آسیب برساند یا خیر. با این حال استفاده از ریفامپین در چندین هفته آخر بارداری باعث خونریزی مادر یا نوزاد شود. اگر باردار هستید و یا برنامه بارداری دارید به پزشک خود اطلاع دهید.
این دارو اثر قرص های ضد بارداری را کاهش می دهد. با پزشک خود درباره روش های غیر هورمونی پیشگیری از بارداری مشورت کنید.
این دارو ممکن است وارد شیر مادر شود و به نوزاد آسیب برساند. از شیردهی در طول درمان خودداری کنید.
نحوه مصرف ریفامپین
ریفامپین معمولا روزانه استفاده می شود. ریفامپین را دقیقا طبق دستورالعمل روی برچسب دارو یا تجویز پزشک مصرف کنید. از مصرف این دارو برای مدت طولانی تر و یا مقدار کمتر یا بیشتر از تجویز پزشک خودداری کنید.
این دارو را با یک لیوان کامل آب مصرف کنید.
ریفامپین اگر ۱ ساعت قبل و ۲ ساعت بعد از غذا مصرف شود، بهتر عمل می کند.
این دارو می تواند باعث تغییر رنگ دندان، عرق، ادرار، بزاق و اشک (زرد، نارنجی، قرمز و قهوه ای) شود. این عارضه معمولا خطرناک نیست اما باعث تغییر رنگ دائمی لنز های تماسی و دندان مصنوعی می شود.
ادار تیره رنگ می تواند نشانه مشکلات کبدی باشد. در صورت داشتن ادرار قهوه ای مایل به قرمز همراه درد قسمت بالایی شکم و کاهش اشتها و زردی پوست و چشم با پزشک خود تماس بگیرید.
این دارو را به طور کامل برای مدت زمان تجویز شده مصرف کنید زیرا ممکن است علائم بیماری زودتر از درمان کامل عفونت از بین برود و در صورت قطع دارو عفونت شدید تر و مقاوم به آنتی بیوتیک خواهد شد. این دارو برای درمان عفونت های ویروسی مانند آنفولانزا و سرماخوردگی کاربردی ندارد.
در طی درمان با این دارو به آزمایش های خون مکرر نیاز دارید.
در صورت داشتن برنامه جراحی به پزشک خود اطلاع دهید این دارو را مصرف می کنید، ممکن است لازم باشد دارو را برای مدتی قبل از جراحی قطع کنید.
بدون تجویز پزشک خود مصرف ریفامپین را قطع نکنید. قطع ناگهانی دارو و شروع مجدد آن باعث مشکلات کلیوی می شود. مصرف ریفامپین معمولا تا زمانی که آزمایشات بهبود کامل عفونت را نشان دهند ادامه می یابد.
دارو را در دمای اتاق و به دور از رطوبت و گرما نگهداری کنید. در صورت عدم استفاده از دارو درب بطری آن را محکم ببندید.
فراموشی یک دوز ریفامپین
به محض یادآوری آن دوز را مصرف کنید مگر اینکه نزدیک دوز بعدی دارو باشید. از مصرف داروی بیشتر برای جبران دوز فراموش شده اجتناب کنید.
در صورت اوردوز با مراقبت های اورژانس تماس بگیرید. علائم اوردوز: تهوع، استفراغ، درد شکم، خارش، سردرد، کاهش انرژی و کاهش هوشیاری، پوست، بزاق، اشک، ادرار و مدفوع تیره.
ملاحظات دارویی ریفامپین
از مصرف الکل اجتناب کنید.
استفاده از لنز های تماسی را فراموش کنید. این دارو باعث تغییر رنگ مایعات بدن می شود و باعث لکه دار شدن لنز می شود.
عوارض جانبی ریفامپین
اگر علائم حساسیت به دارو را دارید با مرکز اورژانس تماس بگیرید: کهیر، تنگی نفس، تورم صورت، لب، زبان، گلو، تورم لثه، ضعف شدید، کبودی غیر عادی و زردی پوست و چشم.
علائم واکنش پوستی شدید را به پزشک گزارش دهید: تب، گلودرد، تورم صورت و زبان، سوزش چشم، درد پوست به دنبال بثورات پوستی قرمز یا بنفش (مخصوصا در قسمت بالای بدن و صورت) که باعث تاول و یا پوسته پوسته شدن پوست می شود. این عوارض ممکن است چند هفته پس از شروع دارو رخ دهند.
اگر عوارض زیر را داشتید با پزشک خود تماس بگیرید:
- درد شدید شکمی، اسهال خونی یا آبکی
- احساس سبک سری یا از هوش رفتن
- درد قفسه سینه، سرفه، تنگی نفس
- تپش قلب
- کبودی راحت و خونریزی غیرعادی (خونریزی بینی یا لثه)
- کاهش حجم یا قطع ادرار
- علائم آنفولانزا: تب، لرز، بدن درد، سردرد، ضعف، تهوع و استفراغ
- مشکلات کبدی: تهوع، درد شکم، خارش، احساس خستگی، نشانه های شبه آنفولانزا، کاهش اشتها، ادرار تیره، زردی پوست و چشم
عوارض جانبی رایج این دارو عبارتند از:
- سوزش سر دل، ناراحتی معده، کاهش اشتها
- تهوع، استفراغ، اسهال، گرفتگی شکم
- سردرد، سرگیجه، خواب آلودگی، ضعف و احساس خستگی
- ضعف عضلانی، درد در دست ها و پاها
- مشکلات بینایی
- برافروختگی (احساس گرما و قرمزی)
- گیجی، تغییرات رفتار، عدم تمرکز
تداخلات دارویی ریفامپین
- سولفاسالازین
- تئوفیلین
- قرص های ضد بارداری
- لووتیروکسین و دارو های درمان مشکلات تیروئیدی
- دارو های خاص ضد انگل و آنتی بیوتیک
- رقیق کننده خون یا دارو های جلوگیری کننده از لخته شدن خون
- کلوفیبرات و دارو های کاهنده چربی خون
- دارو های درمان افسردگی و بیماری های ذهنی: آمی تریپتیلین، هالوپریدول، نورتریپتلیین
- زیدوویدین و دارو های درمان HIV و AIDS
- دارو های قلبی و فشار خونی: دیگوکسین، دیلتیازیم، دیزوپیرامید، انالاپرام، متوپرولول، مگزیلیتین، نفدیپین، نیمودیپین، رانولازین، توکایدین، وراپامیل
- دارو های جلوگیری کننده رد پیوند: سیکلوسپورین، سیرولیموس، تاکرولیموس
- دارو های جلوگیری کننده از مالاریا: اتواکوئین، پارازیکوانتل، کوینین
- دارو های مخدر: مورفین، متادون
- دارو های خوراکی دیابت: گلی مپراید، گلی پیزاید، تولبوتامید
- دارو های آرامبخش: دیازپام، میدازولام
- دارو های تشنج: فنیتوئین، فنوباربیتال، لاموتریجین
- دارو های استروئیدی مانند پردنیزون
این لیست تمام داروهایی که با این دارو تداخل دارند نیست و داروهای بدون نسخه و ویتامین ها و محصولات گیاهی نیز می توانند با این دارو تداخل داشته باشند.
این دارو و همه دارو ها را دور از دسترس کودکان قرار دهید. هرگز داروی خود را به دیگران توصیه نکنید. دارو را فقط برای کاربرد نسخه شده مصرف کنید.
منبع : drugs.com | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی