تصمیم گیری در مورد اینکه بیمار دارو های معمول خود را قطع یا مصرف کند قسمتی از پروسه پره مدیکاسیون بیهوشی است . ما به طور قطعی نمی توانیم معیاری ثابت برای قطع یا مصرف داروهای قبلی بیمار تعیین کنیم و این نکته در فرد به فرد متفاوت است و بر اساس تاریخچه پزشکی و هم چنین نوع عمل جراحی و تکنیک بیهوشی تعیین می شود . طبق گفته اصول بیهوشی میلر ، ادامه دادن همه داروها برای بیماران با بیماری شدید یا آنهایی که جراحی با خطر کم یا شدید دارند و تحت بیهوشی نوروآگزیال یا تجویز آرامبخش قرار می گیرند بهترین انتخاب است . چه داروهایی رو قبل از عمل جراحی باید قطع کرد ؟ همراه کافه پزشکی باشید
داروهای قلبی عروقی
داروهای ضد فشار خون باید به طور معمول ادامه پیدا کنند . هیچ شواهد معتبری وجود ندارد که نشان دهد عدم مصرف داروهای ACEI و ARB در روز عمل احتمال بروز هایپوتنشن را کاهش داده ولی بهتر است در بیمارانی که کاهش فشار خون در آنها یک نگرانی بالقوه است داده نشود . البته قطع این داروها در بیمارانی که این داروها را به خاطر نارسایی قلبی مصرف می کنند ، می تواند عملکرد قلبی را بدتر کند . اگر این داروها ادامه پیدا کنند دوز اینداکشن و بقیه دوزهای تجویزی باید اصلاح شود.
بیمارانی که مسدود کننده گیرنده بتا یا بتابلاکر مصرف می کنند بهتر است تا دوره پیش از عمل جراحی مصرف کنند و اثبات شده است که مصرف این داروها می تواند ریسک آریتمی ها و پارگی پلاک عروق کرونر را کاهش دهد . شواهد دیگری نشان می دهد مصرف بتابلاکر ها در دوره پیش از عمل جراحی در بیمارانی که قبلا بتابلاکر مصرف نکرده بودند ولی در معرض خطر ابتلا به وقایع قلبی در حین عمل هستند می تواند ریسک مورتالیتی ناشی از سکته مغزی را کاهش دهد .
استاتین ها می توانند در دوره پیش از عمل ادامه پیدا کنند. در حال حاضر محققان در تلاش هستند که نقش مصرف استاتین ها در کاهش ریسک حوالی عمل در بیماران قلبی و غیرقلبی را بررسی کنند . طبق گفته میلر ، استاتین ها باعث کاهش اقامت در بیمارستان و خطر سکته، اختلال عملکرد کلیه، انفارکتوس و حتی مرگ می شود.
داروهای ضد انعقاد
قطع مصرف این داروها بستگی به شواهد و نوع عمل جراحی و پلن بیهوشی دارد . وارفارین به طور کلی باید ۵ روز قبل از جراحی قطع شود تا INR در روز عمل به ۱٫۵ یا کمتر برسد.
هپارین IV باید چهار یا ۱۲ الی ۲۴ قبل از جراحی با خطر خونریزی یا انجام بلوک نوروآگزیال قطع شود و PTT گرفته شود تا از رفع اثرات ضد انعقاد مطمئن شویم . محدوده نرمال PTT نیز ۲۵ تا ۳۵ ثانیه است .
داروهای مختلفی برای ریورس کردن اثرات داروهای ضد انعقاد وجود دارد . برای ریورس اثرات وارفارین ؛ ویتامین کا ، FFP یا کمپلکس پروترومبین بسته به اورژانسی بودن ریورس اثرات استفاده می شوند. برخی از شواهد نشان می دهند همودیالیز می تواند اثرات این داروها را پاک کند ولی اگر شک به باقی ماندن اثرات داروهای ضد انعقاد داریم ، آزمایش خون توصیه می شود .
داروهای آنتی پلاکت
آسپرین می تواند برای همه ادامه پیدا کند ولی بعضی از عمل ها که در آن خونریزی قابل توجهی وجود دارد یا حتی خونریزی های کم می تواند فاجعه بار باشد، مثلا در اعمال نوروسرجری یا داخل چشمی، ۵ تا ۷ روز قبل از جراحی باید قطع شود. یک متاآنالیز نشان داده آسپرین عوارض خونریزی دهنده را افزایش می دهد ولی شدت آن را افزایش نمی دهد. پزشکانی که از مصرف آسپرین بیماران مطلع نبودند نتوانستند افرادی که آسپرین دریافت کرده اند را افتراق دهند. اگر آسپرین به طور کامل قطع شود در اولین فرصت بعد از عمل باید مجددا مصرف شود. برای بیشتر اعمال سطحی کوچک مثل کاتاراکت خطر قطع آسپرین در بیماران پر خطر بیشتر از خطر خونریزی است. مصرف آسپرین فقط در صورتی که به منظور پیشگیری اولیه مصرف می شود باید قطع شود.
کلوپیدوگرل باید ۷ روز قبل از جراحی قطع شود. اگر بیمار تنگی شریان کرونر داشته باشد و ریسک ترومبوز استنت زیاد باشد ( ۶ هفته برای استنت فلزی و ۱۲ ماه برای استنت دارویی ) عمل جراحی باید به تعویق بیفتد . اگر تعویق عمل ممکن نیست ، باید با کمک کاردیولوژیست تصمیمات دیگری رو اتخاذ کنید. اگر در مورد بهترین تصمیم شک دارید ، آزمایش خون توصیه می شود .
داروهای دیابت
ادامه دادن مصرف داروهای دیابتیک بستگی به داروی مصرفی ، تایم و طبیعت عمل جراحی بستگی دارد. اگر فرد دیابت تایپ یک دارد ، کمبود مطلق انسولین دارد و حتی اگر هیپرگلایسمیک نباشد باید انسولین تجویز شود. در هر دو نوع ادامه انسولین کوتاه اثر باید قطع شود. در تایپ یک یک سوم انسولین متوسط یا طولانی اثر و اگر دیابت تایپ ۲ دارد ، یک دوم انسولین طولانی اثر را تا روز جراحی باید مصرف کند. دوز گلارژین باید کاهش یابد . در صورتی که قند خون کمتر از ۱۰۰ شود ، انسولین را در روز جراحی قطع می کنیم.
نیازی به قطع متفورمین روز قبل از جراحی نیست
استروئیدها
بیمارانی که ۱۰ میلی گرم پردنیزولون در روز یا معادل آن در مدت ۳ ماه مصرف کرده اند ، نیاز به مکمل هیدروکورتیزون در حوالی عمل دارند. دوز هیدروکورتیزون هم به طبیعت و بزرگی عمل جراحی بستگی دارد. نارسایی آدرنال ناشی از استرس نیاز به استروئید را افزایش می دهد.
داروهای دیگر
داروهای استنشاقی و خوراکی برای COPD و آسم باید ادامه پیدا کنند. داروهای ضد صرع مثل داروهای ضد پارکینسون باید پیش از عمل مصرف شوند. داروهای ضد افسردگی باید در صورت امکان ادامه پیدا کنند به جز داروهای مسدودکننده مونوآمین اکسیداز یا MAOI که به صورت ایده آل باید ۱۴ روز قبل از جراحی قطع شوند چون با داروهای بیهوشی نظیر داروهای سمپاتومیمتیک و ترامادول تداخل ایجاد می کند. البته قطع این داروها باعث تشدید افسردگی و افزایش احتمال خودکشی می شود که باید لحاظ کرد. داروهایی که برای اعتیاد مصرف می شوند مثل متادون باید ادامه داده شوند.
منابع :
۱ POISE Study Group. Effects of extended-release metoprolol succinate in patients undergoing non-cardiac surgery
۲ Association of Anaesthetists of Great Britain and Ireland, Obstetric Anaesthetists’ Association and Regional Anaesthesia UK. Regional anaesthesia and patients with abnormalities of coagulation
۳ Oprea AD, Popescu WM. Perioperative management of antiplatelet therapy. Br J Anaesth
۴ Joint British Diabetes Societies. Management of adults with diabetes undergoing surgery and elective procedures: improving standards
۵ Brady MC, Kinn S, Stuart P, Ness V. Preoperative fasting for adults to prevent perioperative complications
۶ Miller Basics Of Anesthesia 2015
سلام مفید بود واقعا مرسی. یه سوال داروهای حساسیت فصلی لوراتادین مثلا مشکلی نداره؟
سلام کاربر ارجمند
در مورد سایر داروها باید نظر پزشک جراح را جویا شوید