بررسی اختلالات ارتباطی یا Communication Disorders | کافه پزشکی

اختلالات ارتباطی شامل مشکلات مداوم مربوط به زبان و گفتار است. کفایت گفتاری بر طبق کتاب “اختلالات زبان و گفتار در کودکان” شامل دو عنصر اصلی است: تولید یا توانایی کدگذاری ایده های خود به اشکال و نمادهای زبان و درک یا توانایی تجزیه و تحلیل معانی کلماتی که دیگران بیان کرده اند. گفتار به طور خاص به صدای تولید شده توسط دهان مربوط می شود.

راهنمای تشخیصی و آماری اختلالات روانی (DSM-5) اختلالات ارتباطی را به دسته های زیر تقسیم می کند:

• اختلال زبان یا Language
• اختلال سخن گفتن یا Speech
• لکنت شروع شده از دوران کودکی
• اختلال ارتباط اجتماعی
• اختلال ارتباطی نامشخص

همراه کافه پزشکی باشید

علائم اختلالات ارتباطی

سخن گفتن – گفتاری

یک دسته از اختلالات گفتاری ، اختلالاتی هستند که جریان گفتار را با تکرار صداها یا کلمات، طولانی شدن صداها یا تبدیل شدن به سکوت، قطع می کنند. لکنت زبان شاید جدی ترین اختلال است. لکنت با اختلال در جریان گفتار مشخص شده و شامل تکرار صداهای گفتاری، تردید در قبل و در حین صحبت کردن و یا طولانی شدن صداهای گفتاری است.

مشکلات مفصلی معمولا در افراد مبتلا به اختلالات گفتاری وجود دارد. این اصطلاح به مشکلات تشکیل و ترکیب، حذف، تحریف یا جایگزینی صداها اشاره می کند.

اختلالات صوتی شامل مشکلات کیفیتی، گام و بلندی صدا می شود. افراد مبتلا به اختلالات صوتی ممکن است با صدای خود مشکل داشته باشند. شنوندگان ممکن است دچار مشکل در شناختن فرد مبتلا به این آسیب شناختی شوند.

زبانی (Language)

بسیاری از بزرگسالان اختلالات زبانی را به علت سکته مغزی، آسیب سر، زوال عقل یا تومور مغزی دریافت می کنند. اختلالات زبان در بزرگسالانی که به علت اوتیسم دوران کودکی، اختلالات شنوایی،  سایر اختلالات مادرزادی یا بدست آمده از رشد غیرطبیعی مغز نیز دیده می شود.

پردازش شنوایی یا APD

APD توسط بسیاری از نام های دیگر نیز به یاد آورده می شود. گاهی اوقات آن را به اختلال پردازش شنوایی مرکزی (CAPD) می نامند. سایر نامهای رایج، شامل مشکلات ادراک شنیداری، عدم درک شنوایی، اختلال شنوایی مرکزی و ناشنوایی مرکزی است. APD به عنوان یک وضعیت بالینی شناخته شده نیست و در DSM-5 گنجانده نشده است.

علل اختلالات ارتباطی

برخی از علل اختلالات ارتباطی عبارتند از: اختلالات شنوایی، اختلالات عصبی، آسیب مغزی، صدمه زدن به طناب صوتی، اوتیسم، اختلال فکری، سوء مصرف مواد، اختلالات فیزیکی مانند شکافا کام، اختلالات عاطفی و روانی و اختلالات رشدی. با این حال اغلب علت ناشناخته است. برآورد شده است که یک نفر در هر ۱۰ آمریکایی، در تمام سنین، نژادها و جنس ها، با نوعی اختلال ارتباطی زندگی می کند. تقریبا شش میلیون کودک زیر ۱۸ سال دارای اختلال گفتاری یا زبانی هستند.

درمان اختلالات ارتباطی

بهترین روش برای درمان اختلالات ارتباطی، تمرکز بر پیشگیری و مداخله زودهنگام است. والدین باید از سنی که فرزندانشان باید به نقطه عطف رشدی برسند آگاه باشند. دوره پر از گفتار و توسعه زبان برای انسان در طول سه سال اول زندگی است، زمانی که مغز به سرعت در حال توسعه و بالغ شدن است.

به عنوان مکانیسم گفتار (فک، لب، زبان)، یک نوزاد قادر به ایجاد صداهای کنترل شده است. این در چند ماه اول زندگی با cooing آغاز می شود – صدای آرام، دلپذیر و تکراری. با گذشت ۶ ماه، یک نوزاد معمولا واژه های تکراری مانند “ba ba ba ba” یا “da da da da da” را آواز می کند. در پایان سال اول، اکثر کودکان توانایی بیان چند کلمه ساده را تجربه کرده اند. کودکان به احتمال زیاد از معنای کلمات اول خود بی اطلاع هستند، اما به زودی قدرت این کلمات را یاد می گیرند که دیگران به آنها پاسخ می دهند.

تا ۱۸ ماهگی، اکثر کودکان می توانند هشت تا ده کلمه بگویند. در سن ۲ سالگی بیشتر کلمات را با جملات خام مثل “شیر بیشتر” می بینیم. در طول این دوره، کودکان به سرعت یاد می گیرند که کلمات نماد یا نمایندگی اشیاء، اعمال و افکار است. در سنین ۳ و ۴ و ۵، واژگان کودک به سرعت افزایش می یابد و او شروع به تسلط بر قوانین زبان می کند.

اگر نگرانی شما در مورد صحبت کردن یا توسعه زبان کودک شما وجود دارد، باید با دکتر خود صحبت کنید. پزشک شما ممکن است شما را به پاتولوژیست گفتاری معرفی کند و یک آزمون شنوایی اغلب مورد ارزیابی قرار می گیرد، زیرا مشکل شنوایی می تواند بر پیشرفت زبان تاثیر بگذارد.

بسته به نتایج آزمایش، آسیب شناس گفتاری ممکن است فعالیت های در خانه را برای تحریک گفتار و توسعه زبان پیشنهاد کند. این فعالیت ها ممکن است شامل خواندن کتاب برای کودک به طور منظم، صحبت کردن در حد جملات کوتاه و استفاده از کلمات ساده به طوری که فرزند شما می تواند با موفقیت شما را تقلید کند یا تکرار آنچه فرزند شما می گوید، با استفاده از دستور زبان یا تلفظ صحیح. به عنوان مثال، اگر فرزند شما می گوید، “Ball baybo” شما می توانید پاسخ دهید “بله، توپ زیر میز است.” پاتولوژیست گفتاری همچنین ممکن است درمان گروهی یا فردی را پیشنهاد دهد یا ارزیابی بیشتری توسط سایر متخصصان بهداشتی مانند متخصص شنوایی یا روانشناس انجام شود.

منبع : psychologytoday.com | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی