بررسی سندروم گانسر ؛ تظاهر آگاهانه به بیماری جسمی و روانی | کافه پزشکی

سندروم گانسر نوعی اختلال ساختگی است که فرد مبتلا  در حالی که سالم است به طور عمدی و آگاهانه به بیماری جسمی و روانی تظاهر می کند. افراد مبتلا به سندرم گانسر رفتاری را تقلید می کنند که نمونه ای از یک بیماری روانی مانند اسکیزوفرنیا است. سندروم گانسر گاهی اوقات “جنون زندان” نامیده می شود، زیرا ابتدا در زندانیان مشاهده شد.

افراد مبتلا به اختلال ساختگی factitious disorder نیاز درونی دارند که تظاهر به بیماری کنند ؛ نه برای دستیابی به منافعی مانند سود مالی. آنها حتی تمایل به انجام اعمال دردناک و خطرناک برای کسب همدردی و توجه ویژه به مانند افرادی که واقعا بیمار هستند دارند. همراه کافه پزشکی باشید

علائم سندروم گانسر

افرادی که مبتلا به سندروم گانسر هستند، اپیزود های کوتاه مدت رفتار عجیب و غریب شبیه به افرادی که سایر بیماری های شدید روحی دارند را نشان می دهند. شخص ممکن است گیج شده باشد، اظهارات شگفت انگیز را مطرح کند و توهمات را گزارش کند ؛ مانند تجربه درک چیزهایی که وجود ندارد و شنیدن صداهای خیالی. علامت کلاسیک سندروم گانسر vorbeireden نام دارد و به این معناست که فرد به سوالات ساده جواب بی معنی می دهد. علاوه بر این، فردی با این وضعیت می تواند مشکلات جسمی مانند عدم توانایی حرکت بخشی از بدن را به نام “فلج هیستریک” گزارش دهد. از دست دادن حافظه (آمنیازیس) وقایعی که در طول یک اپیزود رخ داده است، شایع است.

علل سندروم گانسر

نکات اندکی در مورد این اختلال غیر معمول شناخته شده است اما اعتقاد بر این است که این اختلال، واکنشی به استرس شدید است. عامل دیگری که ممکن است به بروز سندروم گانسر کمک کند، میل به اجتناب از مسئولیت یا وضعیت ناخوشایند است. همچنین مشکلات جسمی وجود دارد که ممکن است علائم سندروم گانسر را ایجاد کند و شامل الکل، آسیب سر و سکته مغزی است.

اغلب افراد مبتلا به این اختلال، دارای اختلال شخصیتی هستند نظیر اختلال شخصیت ضد اجتماعی که با رفتار غیر مسئولانه و تهاجمی مشخص می شود که اغلب شامل بی توجهی به دیگران و عدم رعایت قوانین جامعه می شود و همچنین اختلال شخصیت هیستریک که افراد تمایل زیادی برای مورد توجه واقع شدن دارند و اغلب به طرزی نامناسب رفتار می کنند تا کانون توجه قرار گیرند.

تشخیص سندروم گانسر

تشخیص سندروم گانسر چالش برانگیز است. پزشکان باید قبل از تشخیص سندرم گانسر، هر گونه مشکلات فیزیکی احتمالی مانند سکته مغزی یا آسیب سر را رد کنند.

اگر پزشک علایم فیزیکی را برای تشخیص پیدا نکند، ممکن است شخص را به یک روانپزشک یا روانشناس راهنمایی کند که به طور خاص برای تشخیص و درمان بیماری های روانی آموزش دیده اند. روانپزشکان و روانشناسان از گفت و گوهای طراحی شده و ابزار برای ارزیابی فرد مبتلا به اختلال ساختگی استفاده می کنند. تشخیص مبتنی بر رد بیماری واقعی جسمی یا روحی و مشاهده نگرش و رفتار بیمار است.

درمان سندروم گانسر

اولین هدف درمان این است که مطمئن شوید فرد به خود یا دیگران آسیب نمی رساند. در صورتی که علائم شدید باشد و یا رفتار شخص خطرناک باشد، ممکن است لازم باشد در بیمارستان بستری شود. 

روان درمانی حمایتی و نظارت بر ایمنی و بهبود علائم، درمان اصلی برای سندرم گانسر است. دارو معمولا مورد استفاده قرار نمی گیرد، مگر اینکه فرد از افسردگی، اضطراب یا انواع خاصی از اختلالات شخصیت رنج ببرد.

چشم انداز سندروم گانسر

احتمال ریکاوری از سندرم گانسر به میزان قابل توجهی بستگی به این دارد که علائم در پاسخ به یک تجربه استرس زا یا منعکس کننده یک الگو در دراز مدت از بین بروند.

منبع : webmd.com | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی