همه چیز درباره ترومبوفلبیت یا لخته شدن خون در رگ های سطحی | کافه پزشکی

ترومبوفلبیت به معنای التهاب سیاهرگ ها به دلیل لخته خون است که به طور معمول در پاها اتفاق می افتد. لخته های خون می توانند در جریان طبیعی خون در بدن شما اختلال ایجاد کنند. ترومبوفلبیت معمولا در رگ های نزدیک سطح پوست یا عمیق تر، بین لایه های ماهیچه ای شما ایجاد می شود.

این حالت به طور معمول در پاها رخ می دهد اما ممکن است در سایر قسمت های بدن نیز ایجاد شود. این بیماری می تواند باعث ورم در رگ های گردن یا بازو شود اما نادر است. همراه کافه پزشکی باشید

ترومبوفلبیت معمولا روی رگ های سطحی اثر می گذارد و شرایطی متفاوت از ترومبوز ورید های عمقی (DVT) است. علائم ترومبوفلبیت شامل ورم، قرمزی و حساسیت رگ آسیب دیده است.

علل ترومبوفلبیت

لخته خون باعث ترومبوفلبیت می شود. عدم تحرک مانند بستری شدن بعد از تروما یا عمل جراحی، علت اصلی لخته شدن خون است. اگر برای مدت خیلی طولانی بنشینید، مثلاً هنگام بودن در هواپیما یا رانندگی، لخته خون می تواند تشکیل شود.

ایستادن، کشش و حرکت پاها به طور دوره ای در طی پروازهای طولانی و یا اتومبیل سواری می تواند به کاهش خطر لخته شدن خون کمک کند. جنبش باعث بهبود گردش خون می شود و مانع از چسبیدن سلول های خونی به یکدیگر می شود.

در صورت آسیب به رگ های خونی، ممکن است لخته های خون نیز ایجاد شوند. آسیب به اندام مورد نظر ممکن است باعث آسیب به رگ شود. همچنین ممکن است در طی یک روش پزشکی مانند تعبیه کردن کاتتر داخل وریدی (IV) دچار این عارضه شوید. این نوع صدمات شیوع کمتری دارد.

عوامل زیر خطر لخته شدن خون را افزایش می دهند:

• داشتن ضربان ساز مصنوعی
• داشتن یک خط IV وریدی مرکزی
• ابتلا به سرطان
• داشتن یک بیماری ارثی که باعث می شود خون شما بیش از حد لخته شود
• باردار بودن
• چاق بودن
• واریس
• هورمون درمانی از جمله برخی از قرص های ضد بارداری
• سیگار کشیدن
• سابقه شخصی و خانوادگی ترومبوفلبیت
• سکته مغزی
• سن بیشتر از ۶۰ سال

علائم ترومبوفلبیت

علائم تا حدی به نوع وضعیت بستگی دارد. در صورت بروز هر نوع ترومبوفلبیت، می توانید علائم زیر را در نزدیکی منطقه آسیب دیده تجربه کنید:

• درد
• گرما
• حساسیت
• ورم
• قرمزی

این وضعیت بعضی مواقع باعث می شود که ورید مبتلا به وضوح درگیر و قرمز شود.

تشخیص ترومبوفلبیت

در بعضی موارد، پزشک برای شناسایی مشکل نیازی به انجام آزمایش های اصلی ندارد. ظاهر منطقه و توصیف علائم ممکن است برای تشخیص این بیماری کافی باشد.

اگر ظاهر و توضیح بیماری اطلاعات کافی را برای تشخیص در اختیار پزشک قرار ندهد، ممکن است از یک روش تصویربرداری برای دیدن اینکه لخته استفاده کند. گزینه ها شامل سونوگرافی، سی تی اسکن و اسکن MRI است.

در موارد دیگر، پزشک ممکن است ونوگرام را انتخاب کند. این تست شامل تزریق یک رنگ به رگ شما است تا در اشعه X وضوح بیشتری داشته باشد. 

درمان ترومبوفلبیت

پزشک ممکن است توصیه کند که در خانه از وضعیت خود مراقبت کنید. آنها به شما دستورالعمل هایی را می دهند که شامل موارد زیر هستند:

• استفاده از گرما درمانی
• پوشیدن جوراب ساق بلند
• بالا نگه داشتن اندام
• استفاده از داروهای ضد التهابی مانند ایبوپروفن
• مصرف آنتی بیوتیک

اگر درد ناحیه آسیب دیده شدید باشد یا اگر بیش از یک بار این بیماری را در همین ناحیه تجربه کرده اید، ممکن است پزشک شما را مجبور به برداشتن ورید کند. این عمل تحت عنوان استریپینگ شناخته می شود. این روش نباید بر گردش خون شما تأثیر بگذارد. رگ های عمیق تر در ساق پا ممکن است با افزایش میزان جریان خون دست و پنجه نرم کنند.

بیماران معمولا نیازی به رقیق کننده خون ندارند. با این وجود، اگر لخته نزدیک محل اتصال یکی از رگ های عمیق شما باشد، رقیق کننده خون می تواند به کاهش خطر ابتلا به DVT کمک کند. اگر DVT درمان نشود، می تواند منجر به آمبولی ریوی شود که تهدید کننده حیات است.

چگونه می توان از ترومبوفلبیت جلوگیری کرد؟

اگر برای مدت طولانی پشت یک میز می نشینید یا اگر قصد سفر طولانی با ماشین یا هواپیما را دارید، مرتبا قدم بزنید. نشستن بیش از حد طولانی مدت می تواند منجر به ترومبوفلبیت شود.

اگر در بیمارستان بستری هستید، پزشک خطوط IV شما را مرتبا تغییر خواهد داد. آنها همچنین ممکن است بسته به شرایط شما و سایر عوامل، از داروهایی برای جلوگیری از ترومبوفلبیت استفاده کنند.

منبع : healthline.com | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی