سندروم کاداسیل ؛ علائم ، تشخیص و درمان | کافه پزشکی

کاداسیل یک اختلال ژنتیکی نادر است که عروق خونی کوچک مغز را تحت تاثیر قرار می دهد. سن شروع، شدت، علائم خاص و پیشرفت بیماری از یک شخص به دیگری متفاوت است ، حتی در میان اعضای یک خانواده . کاداسیل یک مخفف است از عبارات رو به رو : (C) مربوط به مغز ، A)utosomal (D)ominant) یک نوع توالی ارثی است که در آن یک نسخه از یک ژن غیر طبیعی برای توسعه اختلال نیاز است ، A)rteriopathy) بیماری شریان ها ، S)ubcortical) مربوط به مناطق خاص مغز که توسط شریان های کوچک عمیق خونرسانی می شود ، I)nfarcts) از دست دادن بافت در مغز ناشی از عدم جریان خون مغزی ، L)eukonencephalopathy) ضایعات ماده سفید مغز ناشی از بیماری . همراه کافه پزشکی باشید

علائم و نشانه های سندروم کاداسیل

علائم CADASIL ممکن است شامل : ۱٫ سکته مغزی، ۲٫ اختلال شناختی، ۳٫ میگرن، ۴٫ اختلالات روانپزشکی باشد . این علائم ناشی از آسیب رسیدن به رگ های خونی کوچک، به ویژه در مغز است. علائم خاص و شدت این اختلال می تواند در میان افراد ، حتی در میان اعضای یک خانواده، متفاوت باشد.

علیرغم این تغییرات، اکثر افراد (تقریبا سه از هر چهار بیمار) سکته مغزی مجدد یا حملات ایسکمیک گذرا (TIA) را تجربه می کنند که در سن ۴۰ تا ۵۰ سالگی شروع می شود. سکته مغزی باعث ضعف دست و پا، از دست دادن احساس یک قسمت از بدن، مشکلات گفتاری یا عدم هماهنگی است. TIA باعث علائم مشابه به عنوان سکته مغزی می شود اما در کمتر از ۲۴ ساعت رفع می شود. سکته مغزی می تواند موجب پیشرفت علائم ذکر شده در بالا شود و همچنین باعث اختلالات شناختی، از دست رفتن کنترل مثانه (بی اختیاری ادراری) یا از دست دادن تعادل شود.

اگر چه سکته مغزی شایع ترین علامت مربوط به کاداسیل است، برخی از افراد مبتلا هرگز سکته مغزی نمی کنند . برای بیماران کاداسیل معمول است که شواهدی از سکته مغزی در MRI بدون علائم (سکته های خاموش) وجود دارد.

در نهایت اختلال شناختی در میان بسیاری از افراد مبتلا به بیماری بین ۶۰-۵۰ ساله رشد می کند، هرچند پیشرفت بیماری متفاوت است. علائم ممکن است شامل مشکل تمرکز، اختلال حافظه، مشکل تصمیم گیری یا حل مشکلات، و از دست دادن علاقه به طور کلی (بی تفاوتی) باشد. با گذشت سن، کاهش مداوم شناختی ممکن است موجب دمانس، از دست دادن حافظه و کاهش توانایی های فکری شود که مانع انجام وظایف روزمره زندگی می شود.

میگرن ممکن است نشانه ای غالب در برخی از افراد مبتلا به بیماری است که در حداقل نیمی از بیماران CADASIL اتفاق می افتد. میگرن سردرد شدید است که اغلب باعث درد می شود و می تواند غیر فعال شود. در افراد مبتلا به کاداسیل این سردردها اغلب پیش از احساسات غیر طبیعی به نام “اورا” هستند. این علائم معمولا روی دید را تحت تاثیر قرار می دهند .  در نهایت، بسیاری از افراد مبتلا به کاداسیل مشکلات روانی شامل تغییرات شخصیتی و رفتاری و افسردگی شدید را تجربه می کنند

علل سندروم کاداسیل

CADASIL بواسطه جهش های ژن NOTCH3 ایجاد می شود. این جهش به عنوان یک ویژگی غالب اتوزوم مغزی به ارث برده می شود. بیماری های ژنتیکی با ترکیبی از ژن ها برای یک مشخصه خاص که بر روی کروموزوم های دریافت شده از پدر و مادر تعیین می شود، شناخته می شوند. اختلالات ژنتیکی غالبا در زمانی رخ می دهد که تنها یک نسخه از یک ژن غیر طبیعی برای ظهور بیماری ضروری است. اکثر افراد مبتلا به کاداسیل والدین دارای اختلال دارند اما کاداسیل می تواند به علت جهش ژنتیکی خود به خودی که به علت ناشناخته رخ می دهد (جهش de novo) باشد. در این موارد سابقه خانوادگی این اختلال وجود ندارد. خطر انتقال ژن غیرطبیعی از والدین آسیب دیده به فرزندان، ۵۰ درصد برای هر بارداری صرف نظر از جنس فرزند است.

ژن NOTCH3 حاوی دستورالعمل برای ایجاد پروتئین است که عمدتا در سلول های عضلانی صاف در دیواره های شرایین کوچک بیان می شود. جهش در ژن NOTCH3 منجر به انباشت غیر طبیعی این پروتئین در سطح سلول های عضلانی صاف می شود. در نهایت، جهش های NOTCH3 منجر به آسیب پیشرونده به رگ های خونی کوچک مغز، تخریب زودرس سلول های عضله صاف، کاهش جریان خون به مغز و از دست دادن ماده سفید و بخش های عمیق مغز، با استفاده از یک مکانیسم کاملا درک نشده می شود . 

بیماری های مرتبط با سندروم کاداسیل

علائم اختلالات زیر می تواند شبیه به کاداسیل باشد. مقایسه ها ممکن است مفید باشد برای تشخیص افتراقی.

بیماری عروق کوچک مغز (SVD) : مرتبط با سن و فشار خون بالا یک اختلال عصبی پیشرونده و رایج است که با اختلال عملکرد رگ های خونی که مواد سفید و ساختارهای عمیق مغز را تامین می کنند مشخص می شود. همانطور که در CADASIL، بیماران می توانند از دست دادن حافظه پیشرونده، تضعیف توانایی های فکری و از دست دادن تعادل با تشدید بدتر شدن این علائم را از خود نشان دهند ، اما علائم معمولا کمتر شدید هستند و بعدا در زندگی رخ می دهند.

انواع مختلف اختلالات ژنتیکی نادر ممکن است علائم مشابه با آنهایی که در کاداسیل یافت می شوند داشته باشند . این اختلالات عبارتند از: آرتریوپاتی مغزی انفارکتوس قلبی و لکوودیستروفی (CARASIL)، آنسفالوپاتی میتوکندری، اسیدوز لاکتیک و موارد سکته مغزی (MELAS) .

مولتیپل اسکلروزیس یک سیستم عصبی مزمن عصبی است که هر دو سیستم عصبی و سیستم ایمونولوژیک درگیر هستند. اختلال سیستم عصبی مرکزی شامل مغز، نخاع و اعصاب بینایی است. با استفاده از یک مکانیسم که به وضوح درک نمی شود، چربی محافظ به نام غلاف میلین که عصب را پوشش می دهد نابود می شود. البته این بیماری ممکن است پیشرفت، عود، سرایت، یا تثبیت شود. تصادف محل پلاک ها یا تکه ها باعث ایجاد طیف وسیعی از علائم عصبی می شود که ممکن است از فرد به فرد متفاوت باشد.

تشخیص سندروم کاداسیل

CADASIL براساس علائم، سابقه خانوادگی و ضایعات MRI مغزی سازگار با بیماری تشخیص داده می شود . اگرچه MRI می تواند تغییرات مشخصی در مغز افراد مبتلا به کاداسیل را شناسایی کند، چنین تغییراتی برای کاداسیل منحصر به فرد نیست و می تواند با اختلالات دیگر رخ دهد. به همین ترتیب، تشخیص کاداسیل تنها می تواند با آزمایش نمونه های خون برای جهش های مشخص در ژن NOTCH3 تایید شود. در برخی موارد، بیوپسی پوست می تواند برای تشخیص کاداسیل استفاده شود.

درمان سندروم کاداسیل

در حال حاضر هیچ درمانی وجود ندارد که بتواند بیماری را درمان کند یا از شروع آن جلوگیری کند. با این حال، ممکن است علائم را مدیریت کنید تا به بهبود کیفیت زندگی بیمار برسید. برای مثال، میگرن ها می توانند با ضد درد های سنتی مانند پاراستامول، ایبوپروفن، آسپرین و NSAID ها درمان شوند. داروهای دیگری که معمولا برای درمان میگرن استفاده می شود مانند استرپتوکات های بافتی (مخصوصا تریپتان) برای بیماران کاداسیل توصیه نمی شود. آسپیرین ممکن است بعد از اولین سکته مغزی به عنوان درمان پیشگیرانه مورد استفاده قرار گیرد. درمان دارویی برای افسردگی یا سایر اختلالات روانپزشکی گاهی لازم است. پشتیبانی روانشناختی اغلب ضروری است و مشاوره ژنتیکی برای افراد مبتلا و خانواده های آنها مفید است.

منبع : rarediseases.org | ترجمه کافه پزشکی