همه چیز درباره افسردگی پس از زایمان (Postpartum Depression) | کافه پزشکی

افسردگی پس از زایمان (PPD) نوعی افسردگی است که پس از زایمان نوزاد، برخی از خانم ها را تحت تأثیر قرار می دهد. علائم آن شامل غم و اندوه، تغییر در الگوهای خواب و خوردن غذا، کاهش انرژی، اضطراب و تحریک پذیری است. به طور معمول، این بیماری در طی ۴ تا ۶ هفته پس از زایمان توسعه پیدا می کند اما گاهی اوقات ممکن است چندین ماه طول بکشد.

مشخص نیست که چرا PPD رخ می دهد. افسردگی پس از زایمان یک اختلال روانشناختی است که می تواند با کمک گروه های حمایتی، مشاوره و گاهی دارو درمانی به طور مؤثر درمان شود. همراه کافه پزشکی باشید

این نوع افسردگی تنها بر مادران تأثیر نمی گذارد. یک مطالعه نشان داد که حدود ۱۰ درصد از مردان تازه پدر شده، افسردگی پس از زایمان را تجربه می کنند ! بیشترین میزان را می توان ۳ تا ۶ ماه پس از زایمان یافت.

علائم افسردگی پس از زایمان

افسردگی پس از زایمان می تواند والدین را از چند راه مختلف تحت تأثیر قرار دهد. در زیر، لیستی از برخی علائم رایج آورده شده است :

• احساس غرق شدن و گرفتار شدن در وضعیتی که مقابله با آن غیرممکن است
• خلق و خوی نامناسب که بیش از یک هفته طول می کشد
• گریه زیاد
• احساس گناه
• تحریک پذیری مداوم
• سردرد، درد معده، تاری دید
• عدم اشتها
• از دست دادن میل جنسی
• خستگی مداوم
• مشکلات تمرکز
• کاهش انگیزه
• مشکلات خواب
• عدم تمایل به ملاقات یا ارتباط با دوستان

برخی از افراد مبتلا به افسردگی پس از زایمان ممکن است افکاری در مورد آسیب رساندن به فرزندشان داشته باشند. آنها همچنین ممکن است به فکر خودکشی یا خودآزاری باشند. نه والدین و نه نوزاد در بیشتر موارد آسیب نمی بینند اما داشتن این افکار می تواند ترسناک و پریشان کننده باشد.

علل افسردگی پس از زایمان

PPD احتمالاً نتیجه چندین عامل است. با این حال، علل دقیق آن هنوز مشخص نیست.

افسردگی معمولاً ناشی از وقایع عاطفی و استرس زا و تغییر بیولوژیکی است که باعث عدم تعادل مواد شیمیایی در مغز می شود.

عوامل زیر ممکن است در افسردگی پس از زایمان نقش داشته باشند :

• تغییرات جسمی دوران بارداری
• نگرانی بیش از حد در مورد کودک و مسئولیت های والدین بودن
• زایمان پیچیده
• عدم دریافت حمایت از خانواده
• نگرانی در مورد روابط
• مشکلات مالی
• تنهایی و نداشتن دوست صمیمی
• سابقه مشکلات روانشناختی
• عواقب زایمان از جمله بی اختیاری ادرار، کم خونی، تغییرات فشار خون و تغییر در متابولیسم
• تغییرات هورمونی به دلیل افت ناگهانی و شدید سطح استروژن و پروژسترون پس از زایمان
• تغییر در چرخه خواب

مشکلات مربوط به شیردهی ممکن است به PPD مرتبط باشد. بر اساس مطالعه‌ ای که در دانشگاه کارولینای شمالی انجام شده است، مادرانی که نوزاد آنها طی ۲ هفته پس از تولد دچار مشکلات تغذیه ای با شیر مادر هستند، خطر بیشتری برای ابتلا به PPD دارند.

افرادی که دارای سابقه خانوادگی افسردگی هستند، بیشتر در معرض خطر ابتلا به افسردگی پس از زایمان هستند. با این حال، هیچ کس نمی داند که چرا این اتفاق می افتد.

تشخیص قبلی اختلال دوقطبی نیز ممکن است خطر ابتلا به PPD را در مقایسه با سایر افراد افزایش دهد.

تشخیص افسردگی پس از زایمان

پزشک درباره احساس خلق و خوی نامناسب، افسردگی یا نا امیدی طی یک ماه گذشته از فرد سوالاتی را می پرسد. آنها همچنین سوال خواهند کرد که آیا والدین هنوز هم از فعالیت هایی که معمولاً آنها را خوشحال می کند لذت می برند یا خیر.

پزشک همچنین وجود موارد زیر را بررسی می کند :

• مشکلات خواب
• مشکلات در تصمیم گیری و تمرکز
• عدم اعتماد به نفس
• تغییر در اشتها
• اضطراب
• خستگی و عدم تمایل به شرکت در هرگونه فعالیت بدنی
• احساس گناه
• خود انتقادی
• افکار خودکشی

فردی که سه مورد از موارد فوق را دارد، احتمالاً دارای افسردگی خفیف است. فردی که مبتلا به افسردگی خفیف پس از زایمان است، هنوز قادر به ادامه فعالیت های روزمره است. داشتن موارد بیشتر، حاکی از افسردگی شدید تر است.

اگر پاسخ مادر به این سوال که آیا به خود یا کودک آسیب می زند، “بله” باشد، به طور خودکار به عنوان PPD شدید تشخیص داده می شود.

برخی از مادرانی که شریک زندگی یا خویشاوندان نزدیکی برای کمک به آنها ندارند، ممکن است به صورت آشکار تمایلی به دادن پاسخ به این سوالات نداشته باشند زیرا می ترسند که کودک را از آنها دور کنند. معمولا بعید است که این اتفاق بیفتد. نوزاد فقط در شرایط شدید از مادر دور می شود. حتی در موارد بسیار شدید که فرد مجبور است در کلینیک بهداشت روان در یک بیمارستان بستری شود، نوزاد معمولاً همراه آنها خواهد بود.

پزشک همچنین ممکن است برخی از آزمایشات تشخیصی مانند آزمایش خون را برای تایید یا رد کم خونی و مشکلات هورمونی مانند کم کاری تیروئید تجویز کند.

درمان افسردگی پس از زایمان

والدین باید به محضی که احساس کنند علائم PPD را دارند، باید با پزشک خود در تماس باشند. اگرچه بهبودی ممکن است بعضی اوقات چندین ماه طول بکشد و در بعضی موارد حتی بیشتر نیز طول می کشد.

مهم ترین قدم در مسیر درمان و بهبودی افسردگی پس از زایمان، اذعان به این مشکل است. حمایت خانواده، شریک زندگی و دوستان صمیمی می توانند تأثیر عمده ای در بهبودی داشته باشد.

بهتر است فرد مبتلا به PPD به جای سرکوب عواطف، احساس خود را به افرادی که می توان به آنها اعتماد کرد، بیان کند.

گروه های خود یاری مفید هستند. آنها نه تنها راه دسترسی به راهنمایی های مفید را نشان می دهند بلکه دسترسی به سایر والدینی که با این مشکل دست و پنجه نرم می کنند را فراهم می کنند. این نکته ممکن است احساس انزوا را کاهش دهد.

دارو درمانی

پزشک ممکن است داروی ضد افسردگی را برای مبتلایان به افسردگی شدید پس از زایمان تجویز کند.

داروهای ضد افسردگی ممکن است به بهبود حالت های تحریک پذیری، نا امیدی، احساس عدم توانایی مقابله، مشکلات تمرکز و بی خوابی کمک کنند. اثربخشی این داروها ممکن است چند هفته طول بکشد.

نکته منفی این است که مواد شیمیایی داروهای ضد افسردگی می توانند از طریق شیر مادر به نوزادان منتقل شوند و مشاهدات کمی در مورد خطرات طولانی مدت وجود دارد. طبق برخی مطالعات کوچک، داروهای ضد افسردگی سه حلقه ای (TCA) مانند ایمی پیرامین و نورتریپتیلین، به احتمال زیاد بی خطرترین دارو برای مصرف در دوران شیردهی کودک هستند.

TCA ها برای افرادی که سابقه بیماری قلبی، صرع یا افسردگی شدید با افکار خودکشی دارند مناسب نیست. برای کسانی که نمی توانند TCA مصرف کنند، ممکن است یک مهار کننده انتخابی بازجذب سروتونین (SSRI) مانند پاروکستین یا سرترالین تجویز شود. مقدار پاروکستین یا سرترالینی که وارد شیر مادر می شود حداقل است.

داروهای آرام بخش ممکن است در موارد خاص افسردگی پس از زایمان تجویز شود، جایی که مادر ممکن است توهم، افکار خودکشی و رفتار غیرمنطقی را داشته باشد. با این حال، در چنین مواردی، داروها باید برای مدت کوتاهی مورد استفاده قرار گیرند. عوارض جانبی شامل موارد زیر هستند :

• از دست دادن تعادل
• از دست دادن حافظه
• خواب آلودگی
• گیجی

درمان های روانشناختی

مطالعات نشان داده اند که رفتار درمانی شناختی (CBT) می تواند در موارد خفیف تا متوسط ​​PPD موفقیت آمیز باشد.

درمان شناختی نیز برای برخی افراد مؤثر است. این نوع درمان مبتنی بر این اصل است که افکار می توانند باعث افسردگی شوند. به فرد آموزش داده می شود که چگونه روابط بهتر بین افکار و ذهن خود را بهتر مدیریت کند. هدف این است که الگوهای فکری تغییر یابد تا نگرش مثبت شوند.

برای مبتلایان به افسردگی شدید که در آن انگیزه در پایین ترین حد خود است، گفتگو درمانی به تنهایی موثر نیست. اکثر مطالعات معتقدند که بهترین نتایج، حاصل از ترکیب روان درمانی و دارو درمانی است.

درمان با الکترو شوک درمانی

اگر علائم آنقدر شدید باشد که به درمان های دیگر پاسخ ندهند، ممکن است از الکترو شوک درمانی (ECT) استفاده شود. با این حال، این درمان تنها زمانی پیشنهاد می شود که همه گزینه های دیگر مانند دارو درمانی با موفقیت انجام نشده باشد.

ECT تحت بیهوشی عمومی گاهی با شل کننده های عضلانی اعمال می شود. ECT معمولاً در موارد افسردگی بسیار شدید، مؤثر است اما مزایا ممکن است کوتاه مدت باشد. عوارض جانبی شامل سردرد و از بین رفتن حافظه است که معمولاً کوتاه مدت است.

درمان افسردگی شدید پس از زایمان

فرد مبتلا به PPD شدید ممکن است به تیمی از متخصصان اعم از روانپزشک، روانشناس، کار درمانگر و پرستار تخصصی ارجاع داده شود. اگر پزشکان احساس کنند که بیمار در معرض خطر صدمه زدن به خود یا کودک است، ممکن است فرد در یک کلینیک بهداشت روان بستری شود. هنگامی که فرد مبتلا به PPD تحت درمان قرار می گیرد، شریک زندگی یا یکی از اعضای خانواده ممکن است از کودک مراقبت کنند.

نکات سبک زندگی در درمان افسردگی پس از زایمان

هرچه پزشک قبل از بارداری از تاریخچه پزشکی و خانوادگی اطلاع داشته باشد، احتمال جلوگیری از ابتلا به PPD بیشتر است.

تغییرات زیر ممکن است کمک کننده باشند :

• رژیم سالم و متعادل غذایی را دنبال کنید.
• سطح قند خون خود را مرتبا چک کنید.
• حداقل هر شب ۷ تا ۸ ساعت خواب خوب داشته باشید.
• لیستی تهیه کنید و برای کاهش استرس برنامه ریزی کنید.
• با گروه های خودیاری محلی تماس بگیرید.

منبع : medicalnewstoday.com | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی