سیر تا پیاز سرطان مری ؛ عامل سه درصد از مرگ و میر ناشی از تمام سرطان ها | کافه پزشکی

سرطان مری به وجود تومور بدخیم در مری اطلاق می شود. این سرطان در آمریکا نادر است اما در آسیا و مناطقی از آفریقا شایع است. در سال ۲۰۱۵، سرطان مری ۱ درصد از تشخیص های جدید سرطانی و ۲٫۶ درصد از مرگ و میر ناشی از سرطان را تشکیل داد. این سرطان بیشتر در افرادی که بالای ۵۵ سال سن دارند رخ می دهد. همراه کافه پزشکی باشید

دو نوع اصلی سرطان مری عبارتند از:

سرطان سلول سنگفرشی: ناشی از سلول هایی است که قسمت بالایی مری را در بر می گیرند.

آدنوکارسینوما مری: این اتفاق به دلیل تغییر در سلول های غده ای که در محل اتصال مری و معده وجود دارند رخ می دهد.

انواع نادر دیگر شامل موارد زیر هستند:

• کوریوکارسینوما
• لنفوما
• ملانوما
• سارکوما
• سرطان سلول کوچک

درمان، علائم و پیش آگهی هر دو نوع اصلی سرطان مری مشابه است.

علائم سرطان مری

افراد در مراحل اولیه این سرطان، علامتی را تجربه نمی کنند. تشخیص اغلب هنگامی رخ می دهد که سرطان پیشرفت کرده باشد.

علائم در صورت بروز، ممکن است شامل موارد زیر باشند:

• دیسفاژی: هرچه تومور عبور مواد غذایی را از مری تنگ تر کند، فشار در این ناحیه افزایش می یابد. این معمولا اولین علامت قابل توجه است.
• استفراغ: فرد بعد از گیر کردن غذا در مری، آن را استفراغ می کند.
• کاهش وزن: کاهش چشمگیر و ناگهانی وزن ممکن است رخ دهد.
• سرفه: سرفه هنگام تلاش برای بلع شدید تر می شود. بعضی اوقات، فرد مبتلا خون سرفه می کند.
• تغییر صدا: صدا ممکن است خشن شود.
• درد و ناراحتی: درد در گلو رخ می دهد.
• ریفلاکس اسید: در صورتی که سرطان روی قسمت تحتانی مری تأثیر بگذارد، رفلاکس معده به مری می تواند رخ دهد.
• درد قفسه سینه: مربوط به ریفلاکس اسید است.

علل سرطان مری

این بیماری هنگامی رخ می دهد که سلول های آسیب دیده به طور غیرقابل کنترل تقسیم می شوند و توده ای از بافت به نام تومور تشکیل می شود.

تومورها ممکن است رشد کرده و عملکرد طبیعی اندام را مختل کنند. تومور در برخی افراد خوش خیم است و بدون رشد در مکان خود باقی می ماند. تومور بدخیم خطرناک است زیرا بدون درمان، می تواند به سایر نقاط بدن گسترش یابد یا متاستاز شود.

اگر سرطان وارد سیستم لنفاوی شود، می تواند سریع تر به قسمت های دیگر بدن از جمله ارگان های حیاتی برسد.

عوامل خطر ابتلا به سرطان مری

علت سرطان مری مشخص نیست اما برخی علل خطر را افزایش می دهند. این علل عبارتند از:

آشالازی: نوعی اختلال تحریک کننده مری است.

سن: سرطان مری بعد از ۶۰ سالگی بیشتر دیده می شود.

الکل و سیگار کشیدن: هر دو یا این دو خطر را افزایش می دهند.

بیماری سلیاک: این ممکن است خطر سرطان سلول سنگفرشی را افزایش دهد.

رژیم غذایی: به نظر می رسد عدم مصرف میوه و سبزیجات به میزان کافی خطر را افزایش می دهد.

عوامل ژنتیکی: اگر یکی از اعضای خانواده شما به این وضعیت مبتلا هستند، شما نیز در معرض خطر قرار دارید.

بیماری یفلاکس معده به مری (GERD): هر دو بیماری می توانند به مری بارت ختم شوند. مری بارت خطر ابتلا به بدخیمی را در آینده افزایش می دهد.

ویروس پاپیلومای انسانی (HPV): یک ویروس مسری و مقاربتی است.

قرار گرفتن طولانی مدت در معرض مواد شیمیایی یا مواد تحریک کننده: این موارد شامل دوده، گرد و غبار، دود اگزوز و گرد و غبار سیلیس است.

جنسیت: مردان خطر بیشتری برای ابتلا دارند.

چاقی: در افراد چاق بیشتر دیده می شود.

سایر سرطانها: کسانی که در گذشته به سایر سرطان ها مبتلا بوده اند، خطر بالاتری برای ابتلا به سرطان مری دارند.

پرتودرمانی: وقتی پزشک این روش درمانی را روی قفسه سینه یا سر انجام دهد، ممکن است خطر را افزایش دهد.

درمان سرطان مری

روش هایی که پزشک برای درمان سرطان مری استفاده می کند به چندین عامل بستگی دارد:

• نوع سرطان
• سطح سرطان
• سلامت عمومی و سن فرد
• وجود سایر بیماری ها

گزینه های درمانی شامل موارد زیر هستند:

• عمل جراحی
• شیمی درمانی
• پرتو درمانی

اگر فرد نتواند غذا و نوشیدنی مصرف کند، موارد زیر ممکن است انجام شود:

• جراح ممکن استنت را برای باز نگه داشتن مری در محل قرار دهد.
• ممکن است یک لوله نازوگاستریک برای کمک به تغذیه در حین انجام درمان بر روی تومور لازم باشد.
• گاستروستومی راه دیگری است که دسترسی مستقیم از پوست به معده را فراهم می کند.

هدف از درمان این است که کل تومور و سایر سلول های سرطانی خارج شوند یا از بزرگتر شدن تومور جلوگیری شود. برای دستیابی به این هدف، پزشک ممکن است عمل جراحی، شیمی درمانی یا هر دو را توصیه کند.

عمل جراحی

مداخلات جراحی زیر می تواند به افراد مبتلا به سرطان مری کمک کند:

ازوفاژکتومی: در این روش بخشی از مری برداشته می شود. جراح بخشی از مری که شامل تومور است را برداشته و قسمت باقی مانده را به معده وصل می کند. بعضی اوقات، آنها برای کمک به اتصال مری و معده از بخش کوچکی از روده بزرگ استفاده می کنند.

ازوفاگوگاسترکتومی: در این روش، جراح قسمتی از مری و همچنین بخش هایی از معده و غدد لنفاوی مجاور را خارج می کند.

روش های دیگر

سایر روش های غیر جراحی شامل موارد زیر هستند:

درمان فتودینامیک: پزشک ماده خاصی را به مری تزریق می کند که باعث می شود سلول ها به نور بسیار حساس باشند. لیزری که در انتهای آندوسکوپی وجود دارد، سلولهای سرطانی را از بین می برد.

شیمی درمانی: شیمی درمانی ممکن است قبل یا بعد از عمل یا هر دو اتفاق بیفتد. شیمی درمانی می تواند به از بین بردن سرطان، تأخیر یا جلوگیری از عود، کاهش سرعت پیشرفت یا تسکین علائم سرطان پیشرفته کمک کند.

پرتو درمانی: پرتوهای پر انرژی، سلول های سرطانی را از بین می برند. پرتودرمانی به DNA موجود در سلول های تومور آسیب می رساند و توانایی تقسیم آنها را از بین می برد.

تشخیص سرطان مری

پزشک فرد مبتلا را معاینه می کند و جزییات را می پرسد. آزمایش های تشخیصی احتمالی عبارتند از:

گاستروسکوپی یا آندوسکوپی: پزشک آندوسکوپ را از طریق دهان به مری و سپس به سمت معده منتقل می کند. تصاویر بر روی صفحه دیده می شود و وجود هرگونه تومور یا ناهنجاری مشخص است.

بیوپسی: اگر آندوسکوپی نتایج غیرمعمول را نشان دهد، پزشک می تواند نمونه ای از بافت را بردارد. بیوپسی می تواند به تعیین وجود تومور کمک کند.

آزمایش بلع باریوم: بیمار مایع حاوی باریوم را می نوشد. باریوم در پرتوهای ایکس به صورت واضح ظاهر می شود و انسدادهای احتمالی که توسط تومور ایجاد شده اند را آشکار می کند.

سونوگرافی آندوسکوپی: یک کاوشگر اولتراسوند کوچک به آندوسکوپ متصل می شود و می تواند نشان دهد که سرطان به بافت مجاور گسترش یافته است یا خیر.

سایر تست های تصویربرداری: سی تی اسکن می تواند به تعیین شیوع سرطان کمک کند.

مراحل سرطان مری

سرطان مری در پنج مرحله ایجاد می شود که هریک از آنها شیوع و شدت سرطان را مشخص می کند:

مرحله ۰: این مرحله به سلول هایی اطلاق می شود که بدون اینکه سرطانی شوند علائم فعالیت سرطانی را نشان می دهند.

مرحله ۱: سرطان در دیواره مری شکل گرفته است و ممکن است محل تومور آشکار نباشد.

مرحله ۲: سرطان به بافت عضلانی یا پیوندی مری و یک یا دو غده لنفاوی گسترش یافته است.

مرحله ۳: سرطان به بافت عضلانی یا پیوندی مری، دیافراگم، کیسه اطراف قلب یا بافت محافظ اطراف ریه ها و بین ۳ تا ۶ غدد لنفاوی گسترش یافته است.

مرحله ۴: سرطان به نقاط دوردست در بدن گسترش یافته است.

منبع : medicalnewstoday.com | ترجمه اختصاصی کافه پزشکی