بیماری نقص بیوتینیداز ؛ علائم ، تشخیص و درمان | کافه پزشکی

کمبود بیوتینیداز (BTD) یک اختلال متابولیکی قابل درمان است که در نتیجه کمبود آنزیم بیوتینیداز است. کمبود بیوتینیداز یک اختلال ارثی است که در آن بدن قادر به تجزیه ویتامین بیوتین، که گاهی اوقات به عنوان ویتامین H شناخته می شود نیست . بیوتین یک ویتامین ضروری برای فرآیند متابولیک است و بیوتینیداز اجازه می دهد تا بیوتین برای استفاده بدن در دسترس باشد . جهش در ژن BTD باعث کمبود بیوتینیداز می شود. صفات ژنتیکی مرتبط با کمبود بیوتینیداز به شیوه اتوزومی مغلوب منتقل می شوند.

اکثر نوزادان مبتلا به BTD نشانه هایی از اسید لاکتیک در ادرار (لاکتیک اسیدیوریا)، بثورات قرمز پوستی (اگزما)، تشنج، ضعف عضلانی (hypotonia)، تاخیر رشد و ریزش مو (آلوپسی) را نشان می دهند . درمان روزانه با مکمل های بیوتین این علائم را از بین می برد . همراه کافه پزشکی باشید

علائم و نشانه های بیماری نقص بیوتینیداز

نوزادان ممکن است بدون علائم کمبود بیوتینیداز به دنیا بیایند اما علائم بعد از چند هفته یا چند ماه اول ظاهر می شوند. ویژگی های اصلی شامل عضلات ضعیف (هیپوتونی)، تشنج، ریزش مو (آلوپسی)، بثورات پوستی التهابی (اگزما)، تاخیر رشدی و لاکتیک اسیدیوریا است.

بین ۲۵ تا ۵۰ درصد نوزادان متولد شده با BTD یک یا چند مورد از این خصوصیات را نشان می دهند: هماهنگی ضعیف (آتاکسی)، قرمزی چشم (ملتحمه)، کاهش شنوایی، خواب آلودگی (بی حالی)، غلظت کم اما قابل توجه آمونیاک در سرم خون، مشکلات تنفسی و مشکلات دید.

بین ۱۰ تا ۲۵ درصد نوزادان متولد شده با BTD یک یا چند مورد از این خصوصیات را نشان می دهند: دوره های ناآگاهی (کما)، استفراغ، اسهال، و عفونت قارچی.

کمتر از ۱۰ درصد نوزادان متولد شده با BTD دارای یک یا چند ویژگی از قبیل کبد بزرگ (hepatomegaly)، طحال بزرگ (splenomegaly) و مشکلات گفتاری هستند.

علل بیماری نقص بیوتینیداز

کمبود بیوتینیداز یک اختلال ارثی اتوزومی مغلوب ناشی از جهش در ژن شناخته شده به عنوان ژن BTD است .

ژن BTD به بازوی طولانی کروموزوم ۳ در نقشه ژن locus 3p25 ردیابی شده است. کروموزوم هایی که در هسته سلول های انسان حضور دارند، خصوصیات ژنتیکی هر فرد را حمل می کنند. جفت کروموزوم های انسانی از ۱ تا ۲۲ به شمار می آید، با جفت کروموزوم X و Y نابرابر برای مردان و دو کروموزوم X برای زنان. هر کروموزوم دارای یک بازو کوتاه به نام “p” و بازوی طولانی که با حرف “q” شناسایی شده است. کروموزومها به چند گروهی تقسیم می شوند که دارای شماره هستند. به عنوان مثال، “کروموزوم ۳p25” به گروه ۲۵ در بازوی p کروموزوم ۳ اشاره دارد.

اگر یک فرد یک ژن طبیعی و یک ژن برای این بیماری را دریافت کند، فرد برای این بیماری حامل است ، اما معمولا نشانه ها را نشان نمی دهد. خطر ابتلا در صورتی که دو والد حامل و هر دو این ژن های معیوب را داشته باشند ، ۲۵ درصد است. خطر ابتلای یک کودک که مانند پدر و مادر خود حامل باشد، ۵۰ درصد با هر حاملگی است. شانس یک کودک برای دریافت ژنهای نرمال از هر دو والدین و ژنتیکی طبیعی برای این ویژگی مشخص ۲۵ درصد است. این خطر برای مردان و زنان یکسان است. 

تشخیص بیماری نقص بیوتینیداز

تشخیص کمبود بیوتینیداز در نوزادان از طریق غربالگری انجام می شود. تشخیص بالینی پس از تولد ممکن است با آزمایش فعالیت بیوتینیداز سرم خون انجام شود، این عمل زمانی که علائم و نشانه های BTD واضح تر می شود انجام می شود. علاوه بر این، ممکن است تشخیص مثبت از طریق بررسی سابقه خانوادگی حاصل شود. آزمایش پیش از قاعدگی مایع نمونه از رحم برای فعالیت بیوتینیداز در دسترس است.

درمان بیماری نقص بیوتینیداز

کمبود بیوتینیداز با بیوتین خوراکی (ویتامین H، کوآنزیم R، بخشی از کمپلکس ویتامین B) درمان می شود. درمان باید به محض تشخیص انجام شود. با درمان بیوتین علائم این اختلال ممکن است ناپدید شوند . با این حال، ممکن است بیمار بیوتین را برای تمام عمر در نظر بگیرد. 

بیماری های مرتبط با نقص بیوتینیداز

کمبود هالوکربوکسیلاز سنتتاز (HCSD)

پزشکان ممکن است به مشکل اختلال بین کمبود بیوتینیداز و کمبود هالوکربوکسیلاز سنتتاز را تشخیص می دهند. بسیاری از علائم مشابه هستند و هر یک به درمان با بیوتین پاسخ می دهد. هر دو شرایط از طریق ژنتیک اتوزوم مغلوب به دست می آیند. اصطلاح هالوکربوکسیلاز به فرآیند آنزیمی و شیمیایی اشاره دارد که در آن هر یک از سه اکسیژن اسیدهای آلی موجود در آن دخیل هستند. این سه اسیدهای پیچیده، متابولیت های طبیعی بدن هستند که نیاز به بیوتین را به عنوان یک عامل مشترک دارند. از آنجا که فرآیند شیمیایی مربوط به هر یک از سه اسیدهای آلی یکسان است، این اختلال به عنوان “کمبود کربوکسیلاز چندگانه” نامگذاری شد.

کمبود کربوکسیلاز جدا شده

همانطور که در بالا ذکر شد، بیوتین مورد نیاز است که هر سه اسیدهای پیچیده ارگانیک را تشکیل دهد یا متابولیزه کند. اگر یک جهش در ژن مناسب اتفاق بیفتد، به طوری که واکنش مربوط به یکی از این اسیدهای ارگانیک ناکام ماند، سپس اختلال ناشی از آن به عنوان ” کربوکسیلاز جدا شده ” شناخته می شود. بسیاری از علائم و نشانه های این واکنش های کربوکسیلاز منفجره مشابه مواردی است که بیماران مبتلا به BTD و HCSD را نشان می دهند.

منبع : rarediseases.org | ترجمه کافه پزشکی